Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

Άνθρωποι του μόχθου #3

Τραγουδάνε οι χτίστες.
Να χτίζεις μη θαρρείς που’ ναι να τραγουδάς ένα τραγούδι.
Είναι μια υπόθεση κάπως πιο δύσκολη.
Των οικοδόμων η καρδιά είναι σαν μια πλατεία για γιορτές,
λαμποκοπάει,
μα η σκαλωσιά δεν είναι μια πλατεία για γιορτές,
εκεί ’ναι λάσπη κι άνεμος και χιόνι,
τα χέρια που ματώνουν.
Εκεί δεν είναι πάντα φρέσκο το ψωμί,
πάντα ο καφές ζεστός δεν είναι.
Να χτίζεις μη θαρρείς που’ ναι να τραγουδάς ένα τραγούδι,
μα είναι λεβέντες όλο πείσμα οι χτίστες,
κι η οικοδομή ανεβαίνει, μ’ έφοδο τον ουρανό κυριεύει,
ψηλά και πιο ψηλά, πάντα ψηλότερα.
Στο πρώτο κιόλας πάτωμα
αράδιασαν τις γλάστρες τα λουλούδια,
και πάνω στα φτερά τους τα πουλιά
τον ήλιο φέρνουνε στο πρώτο μπαλκονάκι…

Ποίηση : Ναζίμ Χικμέτ - Μετάφραση:Γιάννης Ρίτσος

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 4 μέλη

Προβολές: 133

Μέγεθος πλήρους προβολής

Ετικέτες;
Άλµπουµ: ΦΩΤΟ 2012 - 1

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"

Σχόλιο από τον/την DG (Δημήτρης) στις 19 Ιανουάριος 2012 στις 16:34: Το τραγούδι που έβαλε η Δήμητρα μου ήρθε κι εμένα στο μυαλό όταν την είδα.

Πολύ καλή !