ΠΟΛΥ ΜΕ ΠΊΚΡΑΝΕ Η ΖΩΗNNN

Σχόλιο

Σχόλιο από τον/την Dimitra Kouki στις 12 Φεβρουάριος 2013 στις 11:48

Από  εκείνες τις στιγμές που ξεδιπλώνονται όταν αισθανθείς μια αποξένωση από τον άλλο σου εαυτό. Εκείνον δηλαδή τον εαυτό που θυμάται πως είναι να βουτάς από τα ψηλά βράχια προς την θάλασσα ακούγοντας τον χτύπο της καρδιάς σου πιο πολύ σαν μουσική για να κρατάς ρυθμό την ώρα που πετάς και όχι σαν φόβο που σου καίει τα φτερά. Ο χτύπος της καρδιάς την ώρα που πετάς δεν έχει λόγια.
Πρέπει να έχεις ξεμπερδέψει με τις βρωμιές του έξω σου. Γιατί το έξω σε θέλει να ‘σαι γεμάτος βεβαιότητες, σε θέλει να υποκλίνεσαι στην ανάγκη μιας ασφάλειας, σε θέλει να φοράς την μεμβράνη προστασίας, και έτσι δεν μπορείς πια να αισθανθείς τις σταγόνες, ούτε της θάλασσας, ούτε και του ουρανού. Μόνο μέσα σου Δημήτρη, μεγάλωμα σημαίνει ο χώρος μέσα μας και τίποτα άλλο...

Εύχομαι και σύντομα να κάνεις το επόμενο ταξίδι σου και να μας '' μαγέψεις '' με τους ήχους και τις εικόνες σου!

Σχόλιο από τον/την ΣΑΒΟΪΔΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Photography στις 12 Φεβρουάριος 2013 στις 11:08

Δημητρη μου η πτησης σου να ειναι γεματο χαμογελα και μονο 

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 12 Φεβρουάριος 2013 στις 11:00

Αδερφέ, καλή και ευλογημένη μέρα!!!

Αυτός ο εικαστικός -και μουσικός- κλαυσίγελώς σου αγγίζει όλους μας! Απλώς κρατάμε από εδώ και πέρα την ευχάριστη πλευρά: Έστω για λίγες ώρες, έκανες ένα επαγγελματικό ταξίδι χθες και το χαιρόμαστε!

Άντε με το καλό, σε 10 μέρες, να ταξιδέψει όλη η οικογένεια!!! Λαχταράμε!!!

• ‹ Προηγούμενο
• 1
• 2
• Επόμενο ›
• Σελίδα