Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

- When you look from above .. -

07:30 πμ πάνω από την Γενεύη με την Swiss. Ο ήλιος φαίνεται στο βάθος, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία μου.. Από την άλλη μεριά του αεροπλάνου το φεγγάρι φαίνεται ακόμη…
Πάμε Γενεύη, από εκεί Αθήνα και μετά Πάτρα…
Όποτε ταξιδεύω με αεροπλάνο και βλέπω τα σύννεφα και πόσο μικρά φαίνονται τα σπίτια από ψηλά, σκέφτομαι πόσο μικροί είμαστε…
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού από ΗΠΑ για Ελλάδα, σκεφτόμουν πόσο ξαφνικά φεύγουμε οι άνθρωποι.. Και συνειδητοποίησα για μια ακόμη φορά (γιατί το ξεχνάω συχνά) ότι είμαστε φθαρτοί… Ζούμε λες και θα ζήσουμε αιώνια. Αγχωνόμαστε για μικροπράγματα, παρεξηγούμαστε για χαζομάρες που θεωρούμε και βαφτίζουμε '' σημαντικά '', αλλά η ουσία είναι μια.. Ότι ερχόμαστε και φεύγουμε, είμαστε προσωρινοί και για αυτό πρέπει να ζούμε την κάθε μέρα, να την κάνουμε ξεχωριστή, να δίνουμε αξία στο χρόνο, στην κάθε μέρα…
Ελπίζω να μην σας ρίχνω ψυχολογικά,μέρες που είναι γιατί δεν τα λέω με απαισιοδοξία. Δεν ξέρω πώς θα ακουστεί αλλά η όλη συνειδητοποίηση με έκανε να δω αλλιώς τα πράγματα. Οτι η ζωή είναι σύντομη και κανείς δεν ξέρει για πόσο. Αλλά αυτό με έκανε να θέλω να γίνω καλύτερη ως άνθρωπος..
Δεν έχει νόημα να μαλώνω ή να παρεξηγούμαι. Δεν έχει νόημα να στεναχωριέμαι για χαζά πράγματα ή υλικά πράγματα. Τίποτα δεν θα πάρουμε μαζί μας.. Αυτό που παίρνουμε μαζί μας είναι η αγάπη των ανθρώπων μας, η σκέψη τους, οι αναμνήσεις… Ζούμε για πάντα όχι μέσα απο τα σπίτια που αφήνουμε πίσω, τα χρήματα αλλά από την σκέψη των ανθρώπων, την αγάπη, αυτά που έχουμε κάνει για τους συναθρώπους μας.
Δεν έχει νόημα να σκάμε να μαζέψουμε περισσότερα χρήματα, περισσότερα πράγματα και στο βωμό αυτό να γινόμαστε πιο νευρικοί, πιο εχθρικοί… Όλοι είμαστε συνοδοιπόροι στην ίδια διαδρομή, στην ίδια ζωή. Και νομίζω ότι αν το συνειδητοποιούσαμε κάθε μέρα θα ήταν καλύτερες και οι σχέσεις των ανθρώπων γενικότερα..
Η σύγχρονη Ιθάκη για τον άνθρωπο νομίζω είναι η αποδοχή της απώλειας, του θανάτου. Αν καταφέρουμε να νικήσουμε το φόβο του θανάτου τότε θα γίνουμε και ελεύθεροι απο τους φόβους μας και θέλω να πιστεύω καλύτεροι άνθρωποι…
Αυτές τις μέρες το θυμάμαι και το σκέφτομαι..Δεν αφήνω να με στεναχωρούν μικροπρέπειες, χαζομάρες… Ξέρω ότι σε κάποιες μέρες θα το ξεχάσω πάλι και θα αρχίσω να ζω σαν να είμαι άφθαρτη, αιώνια… Ελπίζω μόνο να μην ξεχάσω να προσπαθώ να είμαι καλύτερος άνθρωπος για εμένα, τους δικούς μου ανθρώπους και τους άλλους γύρω μου γενικότερα…

Θέλω να την αφιερώσω με αγάπη στον φίλο Δημήτρη Νικολιδάκη και να του πω εντελώς φιλικά και ανθρώπινα...Φίλε Δημήτρη,να ευχαριστείς τον Θεό που σου την χάρισε την Στελλίτσα σου και την χάρηκες έστω για αυτά τα 6,5 χρόνια..
Αποχαιρετώ αυτούς που έφυγαν, έχοντας τους πάντα στην καρδιά μου. Κανείς ποτέ δεν φεύγει για πάντα και δεν πρέπει να το βλέπουμε ως έναν μόνιμο αποχωρισμό… Μένουν στις καρδιές μας, στις μνήμες μας, σε πράγματα που κάνουμε…
Να ζούμε δίνοντας αξία στην κάθε ημέρα μας, κάνοντας κάτι καλό για εμάς, για τους άλλους…
Είμαι κοντά σας αυτές τις ημέρες,όπως όλοι οι φίλοι σας..Μη το ξεχνάς!

http://youtu.be/Ro5Nexrf-JY

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 10 μέλη

Προβολές: 117

Μέγεθος πλήρους προβολής

Ετικέτες;
Άλµπουµ: Πραγματικότητα
Αγαπημένο 3 ατόμων

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"

Σχόλιο από τον/την Dimitra Kouki στις 27 Δεκέμβριος 2012 στις 9:30: ΔΗΜΗΤΡΗΣ@: Να είσαι '' απόλυτα '' σίγουρος φίλε Δημήτρη,πάντα δίνω χωρίς ανταλλάγματα!

Εκνευρίζομαι αφάνταστα και συγχρόνως λυπάμαι τρομερά όταν γνωρίζω ανθρώπους που έχουν την λογική πως δεν πρέπει να δίνουν τίποτα και να αγαπάνε κανέναν γιατί θα εκλάβουν αχαριστία ή γιατί δεν θα πάρουν τα όσα έδωσαν. Λυπάμαι γιατί δεν συνειδητοποιούν ότι ο ανώτερος σκοπός του να δώσεις και να αγαπήσεις δεν είναι για να εκλάβεις κάτι για σένα, δεν είναι πάντα το εγώ μας, και εκνευρίζομαι γιατί αναλώνουν τον εαυτό τους με το να σκέφτονται συνέχεια τι πήραν και τι δεν πήραν κι όχι με το τι δίνουν και τι θα μπορούσαν να δώσουν.

Θα ήθελα να αναφέρω ένα βίωμα μου γιατί με έφερε στην συνειδητοποίηση της ευτυχίας μέσα από την απλότητα κάτι που διαφορετικά δεν θα είχα συνειδητοποιήσει ποτέ,αλλά δεν θέλω να κουράσω άλλο.Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον να το κάνω!

Και τέλος,

Εγώ θα δίνω τα πάντα στην αγάπη και στους γύρω μου(όταν μου ρχεται,όταν βγαίνει απο μέσα μου) και επειδή ο κόσμος είναι ψεύτικος δε θα περιμένω αντάλλαγμα! Αν έρθει θα ναι διπλή η χαρά που θα νιώσω τότε...

Σχόλιο από τον/την Dimitra Kouki στις 27 Δεκέμβριος 2012 στις 9:21: Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ και τον κάθε ένα ξεχωριστά!

Χρόνια Πολλά σε όλους με ΥΓΕΙΑ και κάθε ευτυχία!!

Σχόλιο από τον/την 1imuq5bzin72x στις 26 Δεκέμβριος 2012 στις 6:45: Έξοχη ανάρτηση Δήμητρα !!!

Σχόλιο από τον/την ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ ΣΟΦΙΑ στις 23 Δεκέμβριος 2012 στις 22:46: !!!!!!

Σχόλιο από τον/την ΒΑΣΙΛΗΣ . Λ στις 23 Δεκέμβριος 2012 στις 20:49: Η ομορφιά και η ευαισθησία ξεχειλίζουν και στη φωτο και στο σχόλιο Δήμητρα

Σε αυτόν τον απρόσωπο κόσμο που φτάσαμε να ζούμε είναι όαση ελπίδας τέτοιες απόψεις για τη ζωή που φυσικά συνυπογράφω με όλη μου τη ψυχή

Χρόνια σου Πολλά καλή μου

Σχόλιο από τον/την Βασίλης στις 23 Δεκέμβριος 2012 στις 16:53: !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Ζάχος Βασιλείου στις 23 Δεκέμβριος 2012 στις 11:05: ευαίσθητη, ανθρώπινη, υπέροχη!!!!!!!!!! Υπάρχουν άνθρωποι με καρδιά, με ψυχή!!!!!!