Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

- The Capital Male -

Φτάνοντας στο διεθνές αεροδρόμιο - ο Θεός να το κάνει... - της πρωτεύουσας Μάλε, το οποίο είναι ένα... νησί από μόνο του - το νησί της πρωτεύουσας Μάλε είναι περίπου 15 λεπτά με το καΐκι και είναι τόσο πυκνό πληθυσμιακά όσο το... Χονγκ Κονγκ, το βλέπουμε στην αρχική φωτογραφία αυτή την φορά μέσα από το υδροπλάνο. Ο επισκέπτης δεν αντικρίζει την κολακευτικότερη των εικόνων για τη χώρα που επισκέπτεται. Πρόκειται για ένα αεροδρόμιο μεγέθους όσο ένα ελληνικό αεροδρόμιο μεσαίου ελληνικού νησιού, με τριτοκοσμικές υποδομές. Η "σάλα αφίξεων" είναι ένας μεγάλος χώρος, σκεπασμένος με... ελλενίτ και "κλιματιζόμενος" από... ανεμιστήρες. (Το αίσθημα δυσφορίας γίνεται αμέσως αντιληπτό με το που βγαίνεις από το αεροπλάνο, καθώς μπορεί μεν η θερμοκρασία να είναι όλο το χρόνο σταθερή γύρω στους 30 βαθμούς, αλλά η υγρασία που φτάνει ακόμα και το 95% κάνει τη ζέστη ιδιαίτερα αισθητή.) Μόλις, λοιπόν, ο επισκέπτης παραληφθεί από τον αντιπρόσωπο του ξενοδοχείου του για να οδηγηθεί στο υδροπλάνο, θα αντιληφθεί ότι ο χώρος όπου αυτά απο-/προσθαλασσώνονται είναι από την... άλλη πλευρά του νησιού-αεροδρομίου, οπότε μόνος τρόπος είναι να περιμένουν τα πουλμανάκια στην ουρά προκειμένου να... ανοίξει η μπάρα όταν ελευθερωθεί ο διάδρομος από τα τροχοδρομούντα αεροπλάνα, για να τον διασχίσουν κάθετα.
Όμως, η μεγαλύτερη έκπληξη όσον αφορά στο κομμάτι "πτήσεις", ήρθε όταν φτάσαμε, με το υδροπλάνο, στο νησί-θέρετρο (Dhaalu Atoll - Angsana Velavaru) που θα μας φιλοξενούσε.
Λόγω του αβαθούς υφάλου πέριξ του νησιού, το υδροπλάνο (μετά από μια συναρπαστική πτήση, τα αποτελέσματα της οποίας είδατε στην προηγούμενη συλλογή), έδεσε σε μια... σχεδία, στη μέση του πουθενά! Από εκεί μας παρέλαβε (μαζί με τις αποσκευές μας) ένα καΐκι (dhoni, στα μαλδιβιανά) το οποίο σε δέκα λεπτά μας μετέφερε στο Dhaalu Atoll- Angsana Velavaru.

Στα σχόλια ακόμα τρείς φωτογραφίες πάλι από αέρος, προσεγγίζοντας το νησάκι και το θέρετρο που μας φιλοξένησε.

**Οι λήψεις δεν είναι τόσο καλές, είναι με μία μικρή compact τσέπης γιατί στο υδροπλάνο είναι φύση αδύνατον να χρησιμοποιήσεις SLR.

** Υπόσχομαι πως οι επόμενες θα είναι '' φωτογραφίες ''!

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 10 μέλη

Προβολές: 123

Μέγεθος πλήρους προβολής

Ετικέτες;
Άλµπουµ: Μαλδίβες
Αγαπημένο 1 ατόμου

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"

Σχόλιο από τον/την Dimitra Kouki στις 7 Μάιος 2013 στις 23:46: Σας ευχαριστώ πολύ όλους!!

Σχόλιο από τον/την Dimitra Kouki στις 7 Μάιος 2013 στις 23:46: ΔΗΜΗΤΡΑ:

Κατάλαβα τι εννοούσες Δημητρούλα...αλλά βαρέθηκα να το κάνω και σου ανέβασα χωρίς βροχή!:-)

Σχόλιο από τον/την DG (Δημήτρης) στις 7 Μάιος 2013 στις 14:59: Θαυμάσιο φωτορεπορτάζ, περιμένουμε και άλλες !

Σχόλιο από τον/την ΒΑΣΙΛΗΣ . Λ στις 7 Μάιος 2013 στις 12:41: Πανέμορφη και αυτή Δήμητρα !!!

Σχόλιο από τον/την ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΕΛΛΑΣ στις 7 Μάιος 2013 στις 12:28: Συναρπαστικό το φωτο ρεπορτάζ σου Δήμητρα, να είσαι πάντα τόσο τολμηρή !!!!!!!

Σχόλιο από τον/την ΔΗΜΗΤΡΑ στις 7 Μάιος 2013 στις 11:59: Δημητρούλα μου γλυκιά, μα εγώ δεν σου είπα ότι δεν μου αρέσει καθόλου, μου αρέσει πολύ το αποτέλεσμα, απλά για να είναι πιο φυσικό θα εσβηνα τη βροχή μόνο στο κομματι που είναι γύρω από το παράθυρο, στο περίγραμμα του τζαμιού, στην κάτω δεξια και αριστερή γωνία... θα σου έδειχνα τι εννοώ αλλά είμαι από κινητό!

Σχόλιο από τον/την Dimitra Kouki στις 7 Μάιος 2013 στις 11:47: ΔΗΜΗΤΡΑ:

Ναι Δημητρούλα,ήταν μία πολύ όμορφη εμπειρία!Δυστυχώς, υπερθέρμανση του πλανήτη έχει φέρει σε άσχημη θέση τις Μαλδίβες.Ο πρόεδρος των Μαλδίβων ήδη έχει ξεκινήσει την αναζήτηση νέας χώρας προς εγκατάσταση.

Αυτό που εμάς ενδιέφερε ιδιαίτερα σε αυτό το ταξίδι ήταν να απολαύσουμε την ασύλληπτη ομορφιά του βυθού τους.Λόγω του θαλασσινού ενυδρείου που διατηρούμε θελήσαμε να κολυμπήσουμε δίπλα στα ψαράκια που έχουμε στο σπίτι μας :-).

Το απέραντο γαλάζιο των Μαλδιβών θεωρείται από τους δύτες ένας από τους πέντε κορυφαίους βιοτόπους του κόσμου, τα εξωτικά ψάρια τα συναντάς ακόμα και στα ρηχά νερά.

Τώρα όσον αφορά την κεντρική μου φώτο,έχεις απόλυτο δίκαιο.Ταξιδέψαμε περίοδο των μουσώνων,πολύ υγρασία και απότομες μπόρες.Την συγκεκριμένη μέρα έριχνε λίγη ψιχάλα με αποτέλεσμα να μη μου αρέσει καθολου η λήψη μου,προσπάθησα να την αφαιρέσω αλλά κάτι με χαλούσε συνεχώς και με την υγρασία φαινόταν σαν ομίχλη και έτσι αποφάσισα να προσθέσω μόνη την βροχή :-)

Αυτή είναι η αρχική όπως κατάφερα να την φέρω δίχως βροχή:

Σχόλιο από τον/την Dimitra Kouki στις 7 Μάιος 2013 στις 11:31: katerina xatziavramoglou:

Κατερίνα μου,βρήκες άνθρωπο να πείς για τόλμη!

Μας αρέσουν τα ριψοκίνδυνα ( τόσα χρόνια ταξίδια σε δύο τροχούς κάναμε σε όλη την Ευρώπη και απο σημεία δύσκολα περνάς )για αυτό και μας βρήκε το κακό. Απο τότε με το τροχαίο,αυτα τα ταξίδια με αεροπλάνα είναι για πλάκα.Απλά,είναι τόσο τρισάθλια τα υδροπλάνα τους και μας φάνηκε περιέργο πως τα πιλοτάρουν ακόμα και με σαγιονάρα...κάτι σαν παιχνίδι δλδ.Να πω οτι ήταν πτήση 5' εντάξει,αλλά ήταν διάρκειας 50 λεπτών και όχι μόνο είναι κουραστικό λόγω θορύβου,αλλά αναρωτιέσαι πως αυτοί αντέχουν με τόσο ταρακούνημα.Τώρα,αν το ξανα έκανα....και βέβαια,αλλά επειδή βαριέμαι πολύ εύκολα ίσως να πήγαινα μόνο για τρείς μέρες αυτή την φορά...δεν είναι για παραπάνω.Εμείς μείναμε περίπου μιάμιση εβδομάδα και βαρεθήκαμε...δεν έχεις κάτι να κάνεις...εντάξει όλη μέρα κάναμε snorkeling και κατάδυση,το βράδυ πέρα απο δείπνο δεν είχε μπαράκια.Αξίζει φυσικά να πας έστω και μία φορά!

Σχόλιο από τον/την Dimitra Kouki στις 7 Μάιος 2013 στις 11:25: Σας ευχαριστώ πολύ όλους φίλοι μου!

Σχόλιο από τον/την ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΤΣΟΣ στις 7 Μάιος 2013 στις 9:49: Ισα ισα η σαγιονάρα δείχνει άνεση και αυτοπεποιθηση Δημητρα :) ....πολυ ομορφες φωτο...