"Φωτογραφικό Ταξίδι"

Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

07:30 πμ πάνω από την Γενεύη με την Swiss. Ο ήλιος φαίνεται στο βάθος, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία μου.. Από την άλλη μεριά του αεροπλάνου το φεγγάρι φαίνεται ακόμη…
Πάμε Γενεύη, από εκεί Αθήνα και μετά Πάτρα…
Όποτε ταξιδεύω με αεροπλάνο και βλέπω τα σύννεφα και πόσο μικρά φαίνονται τα σπίτια από ψηλά, σκέφτομαι πόσο μικροί είμαστε…
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού από ΗΠΑ για Ελλάδα, σκεφτόμουν πόσο ξαφνικά φεύγουμε οι άνθρωποι.. Και συνειδητοποίησα για μια ακόμη φορά (γιατί το ξεχνάω συχνά) ότι είμαστε φθαρτοί… Ζούμε λες και θα ζήσουμε αιώνια. Αγχωνόμαστε για μικροπράγματα, παρεξηγούμαστε για χαζομάρες που θεωρούμε και βαφτίζουμε '' σημαντικά '', αλλά η ουσία είναι μια.. Ότι ερχόμαστε και φεύγουμε, είμαστε προσωρινοί και για αυτό πρέπει να ζούμε την κάθε μέρα, να την κάνουμε ξεχωριστή, να δίνουμε αξία στο χρόνο, στην κάθε μέρα…
Ελπίζω να μην σας ρίχνω ψυχολογικά,μέρες που είναι γιατί δεν τα λέω με απαισιοδοξία. Δεν ξέρω πώς θα ακουστεί αλλά η όλη συνειδητοποίηση με έκανε να δω αλλιώς τα πράγματα. Οτι η ζωή είναι σύντομη και κανείς δεν ξέρει για πόσο. Αλλά αυτό με έκανε να θέλω να γίνω καλύτερη ως άνθρωπος..
Δεν έχει νόημα να μαλώνω ή να παρεξηγούμαι. Δεν έχει νόημα να στεναχωριέμαι για χαζά πράγματα ή υλικά πράγματα. Τίποτα δεν θα πάρουμε μαζί μας.. Αυτό που παίρνουμε μαζί μας είναι η αγάπη των ανθρώπων μας, η σκέψη τους, οι αναμνήσεις… Ζούμε για πάντα όχι μέσα απο τα σπίτια που αφήνουμε πίσω, τα χρήματα αλλά από την σκέψη των ανθρώπων, την αγάπη, αυτά που έχουμε κάνει για τους συναθρώπους μας.
Δεν έχει νόημα να σκάμε να μαζέψουμε περισσότερα χρήματα, περισσότερα πράγματα και στο βωμό αυτό να γινόμαστε πιο νευρικοί, πιο εχθρικοί… Όλοι είμαστε συνοδοιπόροι στην ίδια διαδρομή, στην ίδια ζωή. Και νομίζω ότι αν το συνειδητοποιούσαμε κάθε μέρα θα ήταν καλύτερες και οι σχέσεις των ανθρώπων γενικότερα..
Η σύγχρονη Ιθάκη για τον άνθρωπο νομίζω είναι η αποδοχή της απώλειας, του θανάτου. Αν καταφέρουμε να νικήσουμε το φόβο του θανάτου τότε θα γίνουμε και ελεύθεροι απο τους φόβους μας και θέλω να πιστεύω καλύτεροι άνθρωποι…
Αυτές τις μέρες το θυμάμαι και το σκέφτομαι..Δεν αφήνω να με στεναχωρούν μικροπρέπειες, χαζομάρες… Ξέρω ότι σε κάποιες μέρες θα το ξεχάσω πάλι και θα αρχίσω να ζω σαν να είμαι άφθαρτη, αιώνια… Ελπίζω μόνο να μην ξεχάσω να προσπαθώ να είμαι καλύτερος άνθρωπος για εμένα, τους δικούς μου ανθρώπους και τους άλλους γύρω μου γενικότερα…

Θέλω να την αφιερώσω με αγάπη στον φίλο Δημήτρη Νικολιδάκη και να του πω εντελώς φιλικά και ανθρώπινα...Φίλε Δημήτρη,να ευχαριστείς τον Θεό που σου την χάρισε την Στελλίτσα σου και την χάρηκες έστω για αυτά τα 6,5 χρόνια..
Αποχαιρετώ αυτούς που έφυγαν, έχοντας τους πάντα στην καρδιά μου. Κανείς ποτέ δεν φεύγει για πάντα και δεν πρέπει να το βλέπουμε ως έναν μόνιμο αποχωρισμό… Μένουν στις καρδιές μας, στις μνήμες μας, σε πράγματα που κάνουμε…
Να ζούμε δίνοντας αξία στην κάθε ημέρα μας, κάνοντας κάτι καλό για εμάς, για τους άλλους…
Είμαι κοντά σας αυτές τις ημέρες,όπως όλοι οι φίλοι σας..Μη το ξεχνάς!

http://youtu.be/Ro5Nexrf-JY

Προβολές: 117

Άλµπουµ: Πραγματικότητα
Αγαπημένο 3 ατόμων

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"

Σχόλιο από τον/την katerina xatziavramoglou στις 23 Δεκέμβριος 2012 στις 0:55

΄Ισως σου φανεί αστείο ή παιδιάστικο αλλά με τη φωτογραφία σου μου δίνεις την ευκαιρία να σου πώ, πως ο ανατέλλων ήλιος είναι το μάτι του Θεού ος τα πάνθ' ορά! Η φαντασία μου τον έχει τοποθετήσει ακριβώς πάνω απο τα σύννεφα που βλέπω, σαν μία τεράστια οθόνη που βλέπει απο εκεί ψηλά τις καλοσύνες και τις αγαθοεργίες ή όλα τα κακά που πράττουμε και αναλόγως μας επιβραβεύει ή μας τιμωρεί! Πολύ απλοϊκή η σκέψη μου, αλλα΄έτσι ακριβώς αισθάνομαι την ύπαρξή του!

΄Οσον αφορά γιά όλα τα υπόλοιπα που είπες Δήμητρα, απο τα ίδια αισθήματα διακατέχομαι και εγώ,τον δε θάνατο τον έχω αποδεχθεί ως μέρος της συνέχισης της ζωής, της ανακύκλωσής της. Και δεν με φοβίζει. ΄Οπως επίσης έχω ιεραρχήσει τα απλά και ταπεινα΄που με συνεπαίρνουν και μ' αφήνουν παγερά αδιάφορη όλα τα υλικά! Και θα σου πω ακόμη πως είπα του Δημήτρη  σε μία γραπτή επικοινωνία μου, πως μεταξύ εμου που δεν έχω παιδιά και εκείνου που είχε τη Στελλίτσα του για 6,5 χρόνια ο τυχερός ήταν εκείνος που του τη χάρισε ο Θεός για το συγκεκριμένο χρόνο! ΤΑΥΤΙΣΗ ΑΠΟΨΕΩΝ; Εεε, ΝΑΙ φίλη μου. Είμαστε αρκετοί που σκεφτόμαστε και αισθανόμαστε έτσι προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση ! Νιοώθω την καρδιά μου να χτυπάει για τον πλησίον.Και αισθάνομαι καλά για αυτό! Σ' ευχαριστώ γιατί μέσα απο τη δική σου ανάρτηση βρήκα άλλες δύο τουλάχιστον αδελφές ψυχές που συνοδοιπορούμε στην ίδια διαδρομή!

Χαίρομαι που μ' εκανες να σε γνωρίσω ακόμη βαθύτερα, δεν έκανα λάθος απο το πρώτο λεπτό που σε γνώρισα.

Να είσαι πάντα καλά, φίλη μου! Χρόνια πολλά απο καρδιάς!

[ Α }

 

Σχόλιο από τον/την Charlie Bravo στις 22 Δεκέμβριος 2012 στις 22:59

Μια καταπληκτική ανάρτηση που μέσα από αυτή βγαίνει τόση ανθρωπιά και τόσο προσγειωμένες ιδέες.

Αγαπητή Δήμητρα, μας εντυπωσίασες και δεν στο κρύβω έφερες συγκίνηση περίσσια! Νάσαι καλά και σου εύχομαι ολόψυχα χαρούμενες γιορτές και ότι άλλο επιθυμεί η ψυχή σου.

Σχόλιο από τον/την Ανδρέας Πολάκις στις 22 Δεκέμβριος 2012 στις 22:46

Πολύ καλή ματιά και φωτό, μα πιο πολύ οι σκέψεις γεμάτες ευαισθησία καιανθρωπιά!!!

Σχόλιο από τον/την ΔΗΜΗΤΡΗΣ στις 22 Δεκέμβριος 2012 στις 22:04

ΜΕΡΕΣ ΤΩΡΑ ΑΓΑΠΗΤΗ ΜΟΥ ΑΚΡΟΒΑΤΩ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΠΡΩΤΑ ΟΡΘΙΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ,ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ,ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ,ΟΜΩΣ ΑΝΑΛΩΝΩ ΣΥΧΝΑ ΤΙΣ ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΑ ΠΕΦΤΩ ΣΕ ΒΥΘΗΣΗ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΠΑΘΕΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΩΣΠΟΥ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ,ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ - ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΣΟΥ .ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΠΕΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ,ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΣΚΕΥΤΗΚΕΣ ,ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ ΟΤΙ ΕΙΣΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΕΝΩ ΔΕΝ ΜΕ ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ ΠΟΤΕ .ΕΙΜΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ,ΕΧΩ ΚΑΙ ΠΟΛΟΥΣ ΚΑΛΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΠΟΥ ΑΛΛΟΥΣ ΓΝΩΡΙΖΩ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΟΧΙ ,Η ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΣΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ,ΛΕΓΕΤΕ ΑΓΑΠΗ ,ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ ,ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΑΛΑΓΜΑ .ΕΙΛΗΚΡΙΝΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΟΜΟΡΦΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΧΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΝΑΝΓΚΗ .........ΘΕΛΩ ΑΠΛΑ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΩ ΝΑ ΣΚΕΥΤΕΣΕ ΕΤΣΙ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ,ΔΙΝΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ....ΣΟΥ ΕΥΧΩΜΕ ΜΕΣΑ ΑΠ ΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΚΑΤΙ ΝΑ ΣΕ ΕΜΠΝΕΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΖΕΙΣ ΤΟ ΚΕΘΕ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΛΕΠΤΟ ΤΗΣ ,ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΝΩ ΑΠΟΨΕ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΥΤΟ ΘΑ ΟΦΕΙΛΕΤΕ ΣΕ ΣΕΝΑ !!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Γιάννης Παπαϊωάννου στις 22 Δεκέμβριος 2012 στις 21:52

Ωραιότατη Δήμητρα ,μας συγκινείς με το σχόλιο σου!!!!!

Σχόλιο από τον/την Σωτήρης Γκουγκούσης στις 22 Δεκέμβριος 2012 στις 21:44

Ξέχασα ... εννοείται ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ!

Σχόλιο από τον/την Σωτήρης Γκουγκούσης στις 22 Δεκέμβριος 2012 στις 21:44

Η φωτογραφία εξαιρετική, απεικονίζει ένα από τα πιο σημαντικά μου όνειρα, να πετάω πάνω από τα σύννεφα.

Το κείμενο σου τόσο οικείο, γιατί απλά ήταν σα να άκουγα τον εαυτό μου να μιλάει, έτσι ακριβώς νιώθω, σκέφτομαι, είμαι τα τελευταία χρόνια. Τέτοια ταύτιση! ... Μες στην ψυχή μου μπήκες!

Να μας έχει ο Θεός όλους καλά, να πορευόμαστε όσο πιο σοφά μπορούμε.

Συγχαρητήρια για όλη την ανάρτηση, από την αρχή μέχρι το τέλος.

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 22 Δεκέμβριος 2012 στις 20:48

Σχόλιο από τον/την Dimitra Kouki στις 22 Δεκέμβριος 2012 στις 20:44

Αργυρίου Χρήστος@: Χρήστο χαίρομαι που σου αρέσει!Έχω γνωρίσει και εγώ ανθρώπους σαν τον ιερέα που αναφέρεις και πραγματικά τους συγχαίρω για αυτήν τους την μεγαλοψυχία!Θέλει μεγάλη δύναμη και πίστη να το κάνεις αυτό!Όλοι λίγο πολύ αγαπάμε τους δικούς μας ανθρώπους και στην σκέψη της απώλειάς τους μας πιάνει φόβος...όμως δεν είναι έτσι!!Κι εγώ νιώθω σαν εσένα και μάλιστα αρκετά συχνά,αλλά όχι για εμένα,για τους δικούς μου...όμως,οι γονείς μου είναι αυτοί που με έμαθαν να αποδέχομαι τα πάντα στην ζωή μου γιατί μόνο έτσι μπορείς να νιώσεις τα πάντα!

Σχόλιο από τον/την Dimitra Kouki στις 22 Δεκέμβριος 2012 στις 20:36

ΓΙΑΝΝΗΣ Β.ΚΩΒΑΙΟΣ@:

Θα ξεκινήσω απο το τέλος,τι αριστούργημα ήχων και αισθήσεων είναι αυτό το κομμάτι του Αλκίνοου?Μα τι έχει γράψει ο άνθρωπος!!Δέος απέναντι στην ζωή και το θάνατο!Μόνο το φώς,λες Γιάννη μένει τελικά στο πέρασμά μας? Σε ευχαριστώ που μου έδωσες την δυνατότητα αυτής της ακρόασης,δεν γνώριζα την ύπαρξή του.

Κάποτε πρέπει να ξεφύγουμε από την άκριτη γενίκευση και απαξίωση των πάντων-γιατί υπάρχουν Φάροι, και ειδικά αυτην την εποχή είναι πιό απαραίτητοι από ποτέ.Εσύ,είσαι πρώτος σε τέτοια μαθήματα και όσον καιρό είμαι εδώ,έχω καταλάβει πως έχεις συμπαρασύρει και άλλα πολλά μέλη σε αυτό σου το '' έργο ''! Αυτό σε τιμά Γιάννη!

Είναι γεγονός ότι έχω την τιμή και την τύχη της φιλίας σου, οπότε ίσως να μην είμαι αμερόληπτη, αλλά έχω μιά απόλυτα αντικειμενική και αυθόρμητη κατάθεση για την αγάπη και τον σεβασμό  που ενεπνέεις σε όλους εδώ στο ΦΤ.Να είσαι καλά δάσκαλε Γιάννη! Πάντα θεωρούσα ύψιστο έπαινο το να αποκαλούν κάποιο δάσκαλο αλλά εσύ το αξίζεις απόλυτα !Σε ευχαριστούμε για όλα!

Χορηγοί

ΠΟΙΟΤΙΚΕΣ ΕΚΤΥΠΩΣΕΙΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ ΠΟΥ ΑΠΟΣΤΕΛΛΟΥΜΕ ΣΕ
ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Τηλ. 2321085880
PhotoSTAR.gr


ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΦΟΥΡΝΟΣ

Γυναικεία - Ανδρικά Υποδήματα

tsoumpas.gr

Γενέθλια

Δεν υπάρχουν γενέθλια σήμερα

© 2024   Created by G.D.Christoloukas.   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης