- Άγγιγμα Ψυχής II -

Ειλικρινά δεν ξέρω αν είναι καλή φωτογραφία τεχνικά ( όπως και η φωτογραφία που είχα αναρτήσει προ ημερών ‘’ Άγγιγμα Ψυχής Ι ‘’) και δε με ενδιαφέρει να σας πω την αλήθεια, αλλά είναι μεγάλη ικανοποίηση για μένα όταν η φωτογραφία μου μπορεί να βγάλει όμορφα συναισθήματα. Η ματιά του πιτσιρικά νομίζω τα λέει όλα ήταν σαν να θέλει κάτι να πει.. σε μένα.. σε όλους μας.. και η δική μου, απλά σας τα φανερώνει… Είναι από το ίδιο ψαροχώρι που είχα αναφέρει πρίν λίγες μέρες, η μητέρα του μικρού προσπαθεί να βγάλει τα προς το ζην μαγειρεύοντας έξω από την πόρτα της καλύβας τους.
Στα σχόλια ακόμα μία φωτογραφία που ζήτησε ο μικρός, μαζί μου.

Θαυμάζω τη ροή του χρόνου και το ρυθμό της ζωής στις χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας. Τα αργά βήματα, την υπομονή στις ουρές, τις κόρνες των αμαξιών που δεν ακούγονται, τη γαλήνη των ψυχών που ακόμη δεν παρέσυραν στο πέρασμά τους οι ρυθμοί της αδηφάγας δύσης, τα χαμόγελα που δε σβήνουν ποτέ από τα χείλη των ανθρώπων, η ευγένειά τους που δεν είναι υποκριτική, το πόσο πολύ δε μας μοιάζουν.

Όλοι άνθρωποι είμαστε ατελείς και σε πολλές πλευρές κατώτεροι των περιστάσεων. Είθε να έχουμε τη διαύγεια να διακρίνουμε την ειλικρίνεια, την καλή πρόθεση και την προσπάθεια των ανθρώπων γύρω μας να μας δείξουν το ενδιαφέρον τους.Απολαύστε παρακάτω εξαιρετική διαφήμιση από την Ταϋλάνδη: