Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

- The Capital Male -

Φτάνοντας στο διεθνές αεροδρόμιο - ο Θεός να το κάνει... - της πρωτεύουσας Μάλε, το οποίο είναι ένα... νησί από μόνο του - το νησί της πρωτεύουσας Μάλε είναι περίπου 15 λεπτά με το καΐκι και είναι τόσο πυκνό πληθυσμιακά όσο το... Χονγκ Κονγκ, το βλέπουμε στην αρχική φωτογραφία αυτή την φορά μέσα από το υδροπλάνο. Ο επισκέπτης δεν αντικρίζει την κολακευτικότερη των εικόνων για τη χώρα που επισκέπτεται. Πρόκειται για ένα αεροδρόμιο μεγέθους όσο ένα ελληνικό αεροδρόμιο μεσαίου ελληνικού νησιού, με τριτοκοσμικές υποδομές. Η "σάλα αφίξεων" είναι ένας μεγάλος χώρος, σκεπασμένος με... ελλενίτ και "κλιματιζόμενος" από... ανεμιστήρες. (Το αίσθημα δυσφορίας γίνεται αμέσως αντιληπτό με το που βγαίνεις από το αεροπλάνο, καθώς μπορεί μεν η θερμοκρασία να είναι όλο το χρόνο σταθερή γύρω στους 30 βαθμούς, αλλά η υγρασία που φτάνει ακόμα και το 95% κάνει τη ζέστη ιδιαίτερα αισθητή.) Μόλις, λοιπόν, ο επισκέπτης παραληφθεί από τον αντιπρόσωπο του ξενοδοχείου του για να οδηγηθεί στο υδροπλάνο, θα αντιληφθεί ότι ο χώρος όπου αυτά απο-/προσθαλασσώνονται είναι από την... άλλη πλευρά του νησιού-αεροδρομίου, οπότε μόνος τρόπος είναι να περιμένουν τα πουλμανάκια στην ουρά προκειμένου να... ανοίξει η μπάρα όταν ελευθερωθεί ο διάδρομος από τα τροχοδρομούντα αεροπλάνα, για να τον διασχίσουν κάθετα.
Όμως, η μεγαλύτερη έκπληξη όσον αφορά στο κομμάτι "πτήσεις", ήρθε όταν φτάσαμε, με το υδροπλάνο, στο νησί-θέρετρο (Dhaalu Atoll - Angsana Velavaru) που θα μας φιλοξενούσε.
Λόγω του αβαθούς υφάλου πέριξ του νησιού, το υδροπλάνο (μετά από μια συναρπαστική πτήση, τα αποτελέσματα της οποίας είδατε στην προηγούμενη συλλογή), έδεσε σε μια... σχεδία, στη μέση του πουθενά! Από εκεί μας παρέλαβε (μαζί με τις αποσκευές μας) ένα καΐκι (dhoni, στα μαλδιβιανά) το οποίο σε δέκα λεπτά μας μετέφερε στο Dhaalu Atoll- Angsana Velavaru.

Στα σχόλια ακόμα τρείς φωτογραφίες πάλι από αέρος, προσεγγίζοντας το νησάκι και το θέρετρο που μας φιλοξένησε.

**Οι λήψεις δεν είναι τόσο καλές, είναι με μία μικρή compact τσέπης γιατί στο υδροπλάνο είναι φύση αδύνατον να χρησιμοποιήσεις SLR.

** Υπόσχομαι πως οι επόμενες θα είναι '' φωτογραφίες ''!

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 10 μέλη

Προβολές: 123

Μέγεθος πλήρους προβολής

Ετικέτες;
Άλµπουµ: Μαλδίβες
Αγαπημένο 1 ατόμου

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"

Σχόλιο από τον/την Γιάννης Παπαϊωάννου στις 7 Μάιος 2013 στις 9:33: Υπέροχη Ανάρτηση που με τις εικόνες και διήγηση μας ταξιδεύει κι εμάς !!!!!!

Σχόλιο από τον/την Χρήστος Βεκρής στις 7 Μάιος 2013 στις 1:49: Πολύ καλή Δήμητρα!!!Μπράβο!!!

Σχόλιο από τον/την Πάνος Παναγούλιας στις 7 Μάιος 2013 στις 1:22: Μας ταξιδεύεις και μας με τις φωτογραφίες σου.

Σχόλιο από τον/την ΔΗΜΗΤΡΑ στις 7 Μάιος 2013 στις 1:14: Φοβερή εμπειρία Δημητρούλα μου!!!! και φαίνεται όντως, απο την φωτογραφία του εσωτερικού του αεροπλάνου στα σχόλια!!! :ο

Αυτά τα νησάκια βέβαια σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχουν δυστυχώς!! οπότε άξιζε τον κόπο και τον τρόμο, νομίζω!!! :)

Κάτι δεν μου "πάει" στην κεντρική φωτο καλή μου...δεν ξέρω αν ήθελες να δώσεις την αίσθηση της βροχής στην επεξεργασία σου, αλλά εγω θα την έσβηνα απο το γύρω του παράθυρου εσωτερικά του αεροπλάνου...αν όχι...ξέχασέ το! με πολύ αγάπη!

Σχόλιο από τον/την katerina xatziavramoglou στις 7 Μάιος 2013 στις 0:53: Vivere pericolosamente λοιπόν Δήμητρά μου! ΄Εχει τόση γοητεία όλο αυτό το σκηνικό, όσο και χτυποκάρδι! Αλλά φίλη μου, στη ζωή χρειάζεται και λίγη τόλμη! Άν και την περιπέτεια που περάσατε δεν την γνωρίζατε εκ των προτέρων. Πες μου τώρα που ξέρεις τους κινδύνους, θα το ξανάκανες αυτό το ταξίδι;

Απο τις φωτογραφίες σου ξεχωρίζω τις 3 των σχολίων! Καλό ξημέρωμα!

Σχόλιο από τον/την Kine Akasi στις 7 Μάιος 2013 στις 0:37: Εμπειρία!!!!!

Σχόλιο από τον/την Δημήτριος Λάμπρου στις 7 Μάιος 2013 στις 0:27: Στο "survivor" πηγαίνατε? :)

Σχόλιο από τον/την Κώστας Κωστάκης στις 7 Μάιος 2013 στις 0:20: !!!!!! Σα καράβι είναι Δήμητρα!!!

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 7 Μάιος 2013 στις 0:16: ΑΠΙΘΑΝΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ, ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΑ, ΒΓΑΛΜΕΝΗ ΑΠΟ ΚΟΜΕΝΤΙ!!!

Συναρπαστικό το αφήγημα-ρεπορτάζ σου!!! Τέτοιες ευκαιρίες -έστω και με μύριους κινδύνους- λίγοι έχουν! Χαίρω που είσαι από αυτούς!

Τραγουδάκι από πατριώτη μου:

Σχόλιο από τον/την Αργυρίου Χρήστος στις 7 Μάιος 2013 στις 0:14: Μεταμεσονυκτίως ερχονται τα ωραία...Ε!βρέ Δήμητρα τι πέρασες και εσύ!Χαχα...Καταπληκτικές!!!