Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

- Children's Christmas -

Πάντα μου δημιουργούν συναισθήματα νοσταλγίας οι γιορτές των Χριστουγέννων.
Μου θυμίζει τα όμορφα παιδικά μου χρόνια και την αγάπη των γονιών μου να μας χαρίσουν όσα περισσότερα μπορούσαν.Πάντα στολίζαμε όλοι μαζί το δέντρο μας και ο κάθ’ένας μας είχε τα δικά του στολίδια που έπρεπε να βάλει!Και πάντα τους θυμάμαι να προσπαθούν να μας περάσουν το μήνυμα των Χριστουγέννων πως είναι η αγάπη, η φιλαλληλία (το να αγαπάμε τους άλλους), η συντροφικότητα και η προσφορά.
Επίσης θυμάμαι ,πως όταν όλοι έπεφταν για ύπνο,έπαιρνα τα Walkman μου,καθόμουν κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο και τραγουδούσα στον εαυτό μου. Μια ευχή έκανα, ίδια κάθε χρόνο: ‘’ Θεέ μου, αξίωσέ με όταν μεγαλώσω να κάνω κι εγώ μια αληθινή οικογένεια,όπως είναι αυτή των δικών μου. Να έχω αγάπη, σεβασμό και να ζήσω όσα ονειρεύομαι. Σου υπόσχομαι πως ότι και να συμβεί, η γιορτή των Χριστουγέννων θα είναι γεμάτη γέλια και χαρά "!
Τα χρόνια πέρασαν....και η ευχή μου πραγματοποιείται κάθε χρόνο. Καταφέραμε - παρά τις όποιες δυσκολίες είχαμε- το χαμόγελο να περισσεύει. Αφού είχαμε την υγεία μας και την αγάπη μας,ασχέτως αν ακόμα δεν έχουμε παιδάκια.
Φέτος λοιπόν που όλοι μας είμαστε αναστατωμένοι, απογοητευμένοι, χαμένοι σε δρόμους ανηφορικούς, ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να θυμηθούμε ποιο είναι το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων. Οι γιορτές δεν έχουν να κάνουν με χρήματα. Ο καταναλωτισμός δεν φέρνει την χαρά.
- Ανάψτε ένα φως, στολίστε έστω ένα γλαστράκι , στολίστε μια γωνιά. Χαρίστε αγάπη και στρέψτε το βλέμμα σας στον διπλανό σας.
- 'Ενα ζεστό πιάτο φαγητό στο τραπέζι είναι ευλογία. Ένα τηλεφώνημα σε αυτόν που είναι μακριά και τον σκέπτεστε, είναι σημαντικό.
- Αγκαλιαστείτε ΑΛΗΘΙΝΑ. Χαμογελάστε, βρείτε όλα εκείνα τα μικροπράγματα που υπάρχουν στην ζωή σας και σας κάνουν να χαίρεστε.
- Κρατείστε ο ένας το χέρι του άλλου και μοιραστείτε την καρδιά σας.
Δεν έχει καμμία σημασία το πόσα χρήματα έχετε ή δεν έχετε για να ξοδέψετε. Τι να το κάνεις το εντυπωσιακό μεγαλοπρεπές Χριστουγεννιάτικο δέντρο, αν δεν έχεις κάποιον για να το μοιραστείς;
Η μαγεία είναι εδώ. Ανοίξτε τα μάτια σας , μα πάνω απ' όλα την ψυχή σας!
Θαύματα γίνονται κάθε στιγμή.....εγώ το πίστεψα και το ζω! Το διεκδίκησα και δεν μου χαρίστηκε. Απλά ...το αγκάλιασα με όλη την δύναμη της καρδιάς μου.

Δεν λέω,Μου λείπουν τα παιδικά μου χρόνια…Μου λείπουν τα παιχνίδια… Μου λείπει η ανέμελη ζωή… Μου λείπει εκείνη η αθώα περίοδος… Που δεν σε νοιάζει τίποτα! Που γυρνάς την πλάτη σε ότι δεν σου αρέσει! Ή του βγάζεις τη γλώσσα!! Ήταν ωραία όταν ήμουν παιδί! Θεωρούσα ότι ήμουν ατρόμητη… Δεν φοβόμουν τίποτα! Κανείς δεν μπορούσε να με στεναχωρήσει…γιατί απλά, αν δεν μου άρεσε, του έβγαζα τη γλώσσα και κοιτούσα μπροστά! Δεν ήταν λίγες οι φορές που … έπεφτα! Και κυριολεκτικά- απόδειξη τα σημαδάκια στα γόνατα μου- αλλά και μεταφορικά… Πάντοτε όμως σηκωνόμουν! Και συνέχιζα...
Εύχομαι λοιπόν, τα Χριστούγεννα, που έρχονται, ο Άγιος Βασίλης να μου φέρει κάτι από την χαμένη αθωότητα και παιδικότητα!! Θέλω πίσω το θάρρος που είχα όταν ήμουν μικρή! Όπως επίσης θέλω πίσω τη μαγκιά που είχα να πέφτω, και την εξυπνάδα να σηκώνομαι…Μου λείπει αυτή η δύναμη που έχουν οι καρδιές μας όταν είμαστε παιδιά…Μου λείπει αυτή η ζωντάνια και αυτή η σιγουριά…
Πρίν λίγες μέρες ένας εικοσάχρονος αφαίρεσε τη ζωή 20 μικρών παιδιών, της διευθύντριας και της ψυχολόγου του σχολείου τους. Το τραγικό γεγονός στο Κονέκτικατ έχει συγκλονίσει την παγκόσμια κοινή γνώμη. Λύπη, θυμός, αδικία είναι οι λέξεις που σου έρχονται στο μυαλό στην προσπάθειά σου να συλλάβεις το τι συνέβη την Παρασκευή στο σχολείο του Κονέκτικατ. Οι λεπτομέρειες για το γεγονός είναι γνωστές και έχουν προκαλέσει μεγάλη αίσθηση. Αυτό που επίσης έχει επηρεάσει όλους είναι η αυτοθυσία των γυναικών, όχι μόνο αυτών που σκοτώθηκαν αλλά κι αυτών που προστάτεψαν τα παιδιά με κίνδυνο τη δική τους ζωής. Η αυτοθυσία λοιπόν είναι αυτό που με συγκίνησε κι εμένα με τη σειρά μου. Πρόκειται για ένα μάθημα ζωής για όλες τις δασκάλες, για όλες τις γυναίκες που βρίσκουν τη δύναμη να θυσιάζονται έμπρακτα για τα παιδιά όλ

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 6 μέλη

Προβολές: 115

Μέγεθος πλήρους προβολής

Ετικέτες;
Άλµπουµ: Άνθρωποι
Αγαπημένο 4 ατόμων

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"

Σχόλιο από τον/την Dimitra Kouki στις 21 Δεκέμβριος 2012 στις 19:13: Η συνέχεια της ανάρτησής μου είναι εδώ....:
για τα παιδιά όλου του κόσμου!
Καλά Χριστούγεννα σε όλους και μην ξεχνάμε ότι στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, η αγάπη, είναι το πολυτιμότερο αγαθό και είναι αυτή που μας βοηθά να παραμείνουμε ενωμένοι και πάνω από όλα άνθρωποι.
Όλοι μπορούμε να προσφέρουμε, όλοι μπορούμε να δώσουμε χαρά στους άλλους. Δεν έχει σημασία το τι και το πόσο θα προσφέρουμε. Σημασία έχει ο τρόπος που θα το προσφέρουμε. Το μικρό ή το μεγάλο, η ποσότητα και το μέγεθος δεν αποτελούν κριτήριο της προσφοράς. Κριτήριο είναι η αγάπη που περιβάλλει την πράξη μας.
*** Τα παιδάκια της φωτογραφίας,είναι τα δύο ανηψάκια μου η Μαριέττα και ο Νίκολας και το λίγο πιο μελαμψό η Stacey είναι το κοριτσάκι ενός φίλου μας αμερικάνου,που τραβήξαμε φωτογραφίες τον γάμο του.
Τα δύο τραγουδάκια της αναρτησής μου:
Ένα Χριστουγεννιάτικο : http://youtu.be/pA8UHeoYHQM
Και ένα για όλους όσους νιώθουν ακόμα παιδιά: http://youtu.be/BX3Ztxtm6F4
www.photograf.gr
** Συγγνώμη,αλλά απο κεκτημένη ταχύτητα δεν έκανα σωστά την ανάρτησή μου! :))

** Στα σχόλια υπάρχει και μία ακόμα φωτογραφία με ευχές!

Σχόλιο από τον/την ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΕΛΛΑΣ στις 21 Δεκέμβριος 2012 στις 18:51: Δημητρα να εισαι καλα και να ευτυχήσεις, μας επανέφερες στη αληθεινη πραγματικότητα, θαυμασια ανάρτηση !!

Σχόλιο από τον/την ΜΙΧΑΗΛ ΒΟΜΒΥΛΑΣ στις 21 Δεκέμβριος 2012 στις 18:01: Ένα μεγάλο μπράβο απο μένα για την ανάρτηση σου Δήμητρα. Να είσαι πάντα ευτυχισμένη και να αποκτήσεις παιδιά γιατί είσαι απο τα πρότυπα των μητέρων που χρειαζόμαστε. Καλές γιορτές για σένα και την οικογένεια σου!.

Αγαπημένη!

Σχόλιο από τον/την DG (Δημήτρης) στις 21 Δεκέμβριος 2012 στις 17:29: Χρόνια πολλά Δήμητρα !

Σχόλιο από τον/την Μαρία στις 21 Δεκέμβριος 2012 στις 17:13: Δήμητρά μου χρόνια πολλά καί καλά, μάς συγκίνησες πολύ μέ τήν κατάθεση ψυχής πού παρέθεσες εδώ, νά είσαι πάντα καλά!!!

Σχόλιο από τον/την Γιάννης Παπαϊωάννου στις 21 Δεκέμβριος 2012 στις 16:57: Εξαιρετική και συγκινητική ανάρτηση Δήμητρα !!!!!!

Σχόλιο από τον/την Dimitra Kouki στις 21 Δεκέμβριος 2012 στις 16:28: Τσακριλής Λάμπρος@: Σε ευχαριστώ πολύ Λάμπρο!Σου εύχομαι ό,τι περισσότερο επιθυμείς!

Σχόλιο από τον/την Τσακριλής Λάμπρος στις 21 Δεκέμβριος 2012 στις 16:09: Τα είπες όλα εσύ με συγκινητικό τρόπο Δήμητρα! Και οι μαθητές των Αμπελοκήπων για τον τραγικό και άδικο χαμό των τριών παιδιών στην Καβάλα!Εύχομαι ο νέος χρόνος Δήμητρα να πραγματώσει αν όχι όλες την πιο μεγάλη τουλάχιστον από τις επιθυμίες σου!!!

Σχόλιο από τον/την Dimitra Kouki στις 21 Δεκέμβριος 2012 στις 16:04: Γιάννη...δεν έχω λόγια!!

Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ,ελπίζω να είσαι πάντα καλά και να προσφέρεις όλα όσα προσφέρεις!

Να περάσεις και εσύ όμορφα!!!

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 21 Δεκέμβριος 2012 στις 15:58: ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ, ΠΟΥ ΠΟΣΤΑΡΕΣ ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ, ΣΟΥ ΑΦΗΝΩ ΑΥΤΟ ΜΕ ΔΕΟΣ:

Για το παιδί στην Καβάλα, από τους μαθητές

του 3ου γυμνασίου Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης

Είμαστε μαθητές της Γ΄ Γυμνασίου του 3ου Γυμνασίου Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης. Χθες μόλις ακούσαμε στο δελτίο ειδήσεων για το τραγικό γεγονός του χαμού των 3 παιδιών στην Καβάλα. Με την επιστολή μας αυτή απευθυνόμενοι στο 15χρονο παιδί που χάθηκε θέλουμε να περάσουμε σε όλους το μήνυμα που προκύπτει από τη θυσία του.

έτρεξες στο κτίριο για να βοηθήσεις τα αδελφάκια σου,

μια πράξη που οδήγησε στο θάνατό σου.

Όλοι γνωρίζουμε λοιπόν πως καθώς το σπίτι φλεγόταν τα δύο μικρότερα παιδιά εγκλωβίστηκαν και δεν κατάφεραν να βγουν έξω. Όταν εσύ το αντιλήφθηκες αυτό μάθαμε πως έτρεξες στο κτίριο για να βοηθήσεις τα αδελφάκια σου, μια πράξη που οδήγησε στο θάνατό σου.

Ξέρουμε πως οι περισσότεροι θα δώσουν το μεγαλύτερο μέρος της προσοχής τους εκεί, στο θάνατο που προκλήθηκε, στις ζωές που χάθηκαν. Εμείς όμως δεν σκοπεύουμε σ’ αυτό. Θέλουμε να περάσουμε ένα δίδαγμα μέσα από την πράξη σου.

Πως όμως αυτή η πράξη μπορεί να αποτυπωθεί στο μυαλό μας και να αποτελέσει πρότυπο για όλα τα παιδιά της ηλικίας μας; Και κυρίως γιατί πρέπει να τη μιμηθούμε και να αποτελέσει σταθμό στη ζωή μας;

Η απάντηση ίσως να μη μπορεί να αποτυπωθεί με λίγες λέξεις γραμμένες σε ένα κομμάτι χαρτί, όταν πρόκειται για πράξεις όπως η δική σου. Πιστεύουμε λοιπόν πως όποιο και να ήταν το αποτέλεσμα, όσο θρήνο και να προκάλεσε η κίνησή σου αυτή, ήταν μια κίνηση άξια θαυμασμού, μια κίνηση που κρύβει τεράστιο θάρρος, τεράστια αγάπη, τεράστια ανθρωπιά.

Κι εμείς δίνουμε τεράστια σημασία γιατί η ανθρωπιά, η αυτοθυσία και φυσικά οι αξίες ζωής που κρύβονται από πίσω είναι «πράγματα» που στη σημερινή κοινωνία εκλείπουν και εμείς ονειρευόμαστε να τα ξαναφέρουμε πίσω.

Δεν θέλουμε να ξεγελάσουμε κανένα. Γνωρίζουμε πως το γράμμα μας δε θα μπορέσει να φτάσει στα χέρια σου ποτέ. Ίσως όμως να πέσει στα χέρια κάποιου άλλου ανθρώπου που μπορεί να μη γνωρίζει για το γεγονός ή ακόμα να γνωρίζει απλά ότι έγινε «κάτι». Αν το διαβάσει όμως ίσως να καταφέρουμε να του περάσουμε το μήνυμά μας, ίσως καταφέρουμε να τον ευαισθητοποιήσουμε και να πραγματοποιήσουμε έτσι ένα μέρος από τα όνειρά μας.

Κλείνοντας, πρέπει να πούμε ένα ευχαριστώ σε σένα, ένα ευχαριστώ στους ανθρώπους σαν κι εσένα, που μας κάνουν να έχουμε ακόμα ελπίδες, να πιστεύουμε πως τα όνειρά μας είναι πραγματοποιήσιμα και κυρίως πως αξίζει να προσπαθήσουμε να τα πραγματοποιήσουμε.

Οι μαθητές της Γ΄ Γυμνασίου του 3ου Γυμνασίου Αμπελοκήπων.

Δεκ. 2012