- Time is Running out -

Σχόλιο

Σχόλιο από τον/την Dimitra Kouki στις 10 Δεκέμβριος 2012 στις 15:14

Φίλοι μοι να είστε όλοι καλά,σας ευχαριστώ πολύ!

Σχόλιο από τον/την ΒΑΣΙΛΗΣ . Λ στις 9 Δεκέμβριος 2012 στις 19:49

Πάρα πολύ καλή ιδέα και υλοποίηση Μπράβο Δήμητρα !!!!

Σχόλιο από τον/την ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΕΛΛΑΣ στις 9 Δεκέμβριος 2012 στις 18:05

θαυμαστη  επιμονη, πολυ καλη Νικη!!

Σχόλιο από τον/την Γιώργος Νικολαΐδης στις 9 Δεκέμβριος 2012 στις 18:00

Υπέροχη!!

Σχόλιο από τον/την Βασίλης στις 9 Δεκέμβριος 2012 στις 17:58

όμορφη...

Σχόλιο από τον/την 1imuq5bzin72x στις 9 Δεκέμβριος 2012 στις 16:27

Θαυμάσια λήψη , και μουσική Δήμητρα  !!!!

Αγαπημένη !! 

Σχόλιο από τον/την Ted Athan-asopoulos στις 9 Δεκέμβριος 2012 στις 15:31

...κι αφού "κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πόσος (χρόνος) ακόμα μας απομένει", ας πασχίσουμε να τον ζήσουμε χαμηλόφωνα, χωρίς επάρσεις, σεμνά, χωρίς σπουδαιοφάνεια, ταπεινά, χωρίς φαρισαϊκές κορώνες...

Σπουδαία λήψη, στην οποία ένα διακριτικότατο περίγραμμα λευκής γραμμής, ως κορνίζα, θα την οριοθετούσε στο ομόχρωμο μαύρο, του πλαισίου της σελίδας, και θα το τόνιζε, νομίζω.

Ted

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 9 Δεκέμβριος 2012 στις 15:23

Είναι αριστούργημα και αγαπημένη η εικόνα σου, Δήμητρά μου!!!

Στο μήνυμά σου, επίτρεψέ μου -και αφουγκράσου ως σπουδαία καλλιτέχνις- να απαντήσω με "Ασκητική", αφού χθες είχαμε στην Αθήνα και την εκδήλωση "Το παιδί τιμά τον Νίκο Καζαντζάκη":

Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάμουμε την ύλη ζωή· κάθε στιγμή γεννιούμαστε. Γι΄ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία...

Η ουσία του Θεού μας είναι ο ΑΓΩΝΑΣ. Μέσα στον αγώνα τούτον ξετυλίγουνται και δουλεύουν αιώνια ο πόνος, η χαρά κι η ελπίδα. Το ανηφόρισμα, ο πόλεμος με το αντίδρομο ρέμα, γεννάει τον πόνο.  Μα ο πόνος δεν είναι ο απόλυτος μονάρχης. Η κάθε νίκη, η κάθε προσωρινή ισορρόπηση στο ανηφόρισμα γιομώνει χαρά το κάθε ζωντανό, που αναπνέει, θρέφεται, ερωτεύεται και γεννάει.

Μα μέσα από τη χαρά κι από τον πόνο αναπηδάει αιώνια η ελπίδα να ξεφύγουμε από τον πόνο, να πλατύνουμε τη χαρά.

Κι αρχίζει πάλι το ανηφόρισμα· ο πόνος· και ξαναγεννιέται η χαρά και ξαναπηδάει η νέα ελπίδα. Ποτέ δεν κλείνει ο κύκλος. Δεν είναι κύκλος· είναι ένας στρόβιλος που αιώνια ανεβαίνει, πλαταίνοντας, τυλίγοντας, ξετυλίγοντας, τον τρισυπόστατον αγώνα.

Σχόλιο από τον/την Αργυρίου Χρήστος στις 9 Δεκέμβριος 2012 στις 13:28

Θαυμάσια εικόνα και σχόλιο καταπληκτικό!Και το προφίλ σου...εξτρεμιστικό!Χαχα....Δήμητρα ας σε πειράξω και λίγο....

Σχόλιο από τον/την Γιάννης Παπαϊωάννου στις 9 Δεκέμβριος 2012 στις 13:22

Πανέμορφη εικόνα και σχόλιο!!!!

• ‹ Προηγούμενο
• 1
• 2
• Επόμενο ›
• Σελίδα