Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

- Εγώ και το ποδήλατό μου.. -

Ίσως το ποδήλατο είναι το δώρο που ποτέ δεν ξεχνάς γιατί είναι κάτι πραγματικά κατάδικό σου. Δεν ξέρω την ηλικία που είχα τότε, αλλά τώρα περνάνε σαν σκηνές από ταινία στη σκέψη μου παλιές εικόνες:την φίλη μου Γεωργία να προσπαθεί να ξεκλέψει χρόνο από τα μαθήματά της και την λαχτάρα της να κάνουμε ποδηλατάδα στα δρομάκια της πόλης μας.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή...

Δεν κατάφερα να έχω ένα δικό μου ποδήλατο στην παιδική μου ηλικία.Πάντα θυμάμαι πόσο πολύ μου άρεσαν οι βόλτες με αυτό και πάντα να δανείζομαι από φίλους για αυτήν μου την επιθυμία. Εκείνη την περίοδο στη ζωή μου συνέβαιναν πολλά... άλλα μικρά, άλλα μεγάλα, άλλα πολύ μεγάλα, κάποια πιο σημαντικά, κάποια άλλα πιο ασήμαντα, και πάει λέγοντας! Βέβαια το πόσο σημαντικά είναι αυτά που μας συμβαίνουν είναι υποκειμενικό και πέρνουν το "βάρος" τους ανάλογα με την κρίση του καθενός!

Ήταν μία πολύ δύσκολη περίοδος ( επαγγελματική – οικονομική ) για τους γονείς μου που ήταν σχεδόν ανέφικτο να πραγματοποιήσουν όλες μου τις επιθυμίες.Όσο και αν ονειρευόμουν ένα ολόδικό μου ποδήλατο δεν κατάφερα ποτέ να το αποκτήσω σε εκείνη την ανέμελη περίοδο της ζωής μου.Έπειτα,όταν όλα άρχισαν πάλι να παίρνουν το δρόμο τους οι γονείς μου προθυμοποιήθηκαν να μου κάνουν δώρο το δίτροχο που τόσο ονειρευόμουν..μέσα μου όμως απο τη στιγμή που δεν το απέκτησα όταν το ήθελα και όταν το λαχταρούσα σκέφτηκα να μην τους επιβαρύνω...πάντα όμως μέσα μου με βασάνιζε και με ενοχλούσε σε όλη την πορεία της μέχρι τώρα ζωής μου....ναι είναι αλήθεια,όταν σκεφτόμουν τα παιδικά μου χρόνια με έπιανε μία περίεργη στεναχώρια και δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου για τον λόγο ότι ποτέ δεν απέκτησα ένα ποδήλατο!

Σήμερα είμαι σε θέση έπειτα από τόσα χρόνια να έχω το πρώτο μου ποδήλατο και μάλιστα να κάνω και την πρώτη μου μακρινή βόλτα.

Δε θα σας κουράσω άλλο απλά να αναφερθώ στο δίδαγμα πως πάντα απωθημένα υπάρχουν και σίγουρα μας βασανίζουν σε όλες τις περιόδους της ζωής μας.

** Θέλω με μεγάλη χαρά να αφιερώσω την σημερινή μου ανάρτηση και φωτογραφία στον Βλάση που πραγματοποιήσε το όνειρό μου και μου έκανε δώρο κάτι που ήθελα πάρα πολύ τόοοοοοοσα χρόνια.Είναι πάρα πολύ όμορφο να νιώθει κάποιος την ανάγκη σου και να προσπαθεί να σε κάνει ευτυχισμένο!Επίσης θα’θελα να την αφιερώσω στην παιδική μου φίλη Γεωργία που πάντα προσπαθούσε να βρεί ένα δεύτερο ποδήλατο για εμένα και να κάνουμε παρέα όμορφες ποδηλατοδιαδρομές που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στην μνήμη μου.Ελπίζω κάποια στιγμή να καταφέρω να βρεθώ μαζί της ( είναι εκτός συνόρων ) και να απολαύσουμε μαζί έστω μία διαδρομή σαν εκείνες τις ανέμελες και γεμάτες!

Και παρακάτω ένα βίντεο που είχα πρόσφατα την τύχη να δω από μία άλλη ανάρτηση μίας φίλης.Νιώθω πως η κοπέλα στο βίντεο με αντιπροσωπεύει απόλυτα!Απολαύστε την!

http://vimeo.com/channels/staffpicks/85724361

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 14 μέλη

Προβολές: 125

Μέγεθος πλήρους προβολής

Ετικέτες;
Άλµπουµ: Αφιερώσεις

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"

Σχόλιο από τον/την Dimitra Kouki στις 9 Ιούνιος 2014 στις 18:24: Καλή μου Χριστίνα πολύ σε ευχαριστώ!

Δυστυχώς,όλα τα όνειρα δεν εκπληρώνονται...τουλάχιστον ένα από τα δικά μου δεν θα εκπληρωθεί ποτέ!Εύχομαι και ελπίζω εσύ να καταφέρεις να τα εκπληρώσεις αν όχι όλα...τα περισσότερα!!Φιλιά!!

Σχόλιο από τον/την Dimitra Kouki στις 9 Ιούνιος 2014 στις 18:23: Σε ευχαριστώ πολύ φίλε μου Κώστα!

Σχόλιο από τον/την Xristina Makri στις 5 Ιούνιος 2014 στις 22:10: Καλές βόλτες, Δημητρούλα μου!!!!!!!

Νομίζω πως όλα τα όνειρα εκπληρώνονται κάποια στιγμή...λίγο πιο νωρίς, λίγο πιο αργά, δεν έχει σημασία!!!Χαίρομαι με τη χαρά σου!!!

Σχόλιο από τον/την Κώστας Κωστάκης στις 3 Ιούνιος 2014 στις 20:13: πάντα τα όνειρα σου να γίνονται πραγματικότητα καλή μου φίλη!!!

Σχόλιο από τον/την Dimitra Kouki στις 3 Ιούνιος 2014 στις 9:45: Συγχωρέστε με που απαντώ καθυστερημένα αλλά, δυστυχώς οι ρυθμοί μου, δεν με αφήνουν να παρακολουθώ καθημερινά την σελίδα!

Να περνάτε καλά και να γεμίζετε την καρδιά σας με όμορφες στιγμές!

Γιώργος Μαχαίρας:

Φίλε Γιώργο ποτέ δεν είναι αργά...καιρός λοιπόν να το καλοσκεφτείς και να κάνεις μία έρευνα αγοράς για ένα κόκκινο ποδήλατο!Και η πρώτη βόλτα...να την κάνουμε μαζί!! :-)

Σχόλιο από τον/την marianto στις 2 Ιούνιος 2014 στις 20:13: Θαυμάσια ανάρτηση... και σχόλιο.... εύχομαι να το χαρείς και να έχεις πολλές... καλές.... βόλτες!!!!

Φιλιά πολλά!!!

Σχόλιο από τον/την katerina xatziavramoglou στις 2 Ιούνιος 2014 στις 17:46: Καλώς σε ξαναβρίσκουμε Δήμητρα μου στα ίδια μέρη, να μοιραζόμαστε τις παιδικές σου αναμνήσεις που εν τέλει μας θυμίζουν και τις δικές μας!

Πανέμορφα μας εξομολογήθηκες τα παιδικά σου απωθημένα και χαίρομαι που επιτέλους απόκτησες ένα ολόδικό σου ποδήλατο! Εύχομαι να το χαρείς αναπολώντας τα μέρη που έκανες ποδηλατοβόλτες σαν μικρό κορίτσι! Χαίρομαι επίσης που ο αγαπημένος σου Βλάσης '' αφουγκράζεται'' τις επιθυμίες σου και τις εκτελεί με τον πιο όμορφο τρόπο!

Τρυφερή η ανάρτηση όλη καθώς και το βίντεο! Πάντα να χαίρεσαι τις στιγμές σου , τα αποκτήματά σου και πάνω από όλα να μπορείς να αισθάνεσαι σαν παιδί!

Σχόλιο από τον/την DG (Δημήτρης) στις 2 Ιούνιος 2014 στις 17:37: Πολύ όμορφη ανάρτηση και κείμενο.

Εύχομαι να το χαρείς έστω και τώρα !

Σχόλιο από τον/την ΒΑΣΙΛΗΣ . Λ στις 2 Ιούνιος 2014 στις 11:59: Τρυφερή και συγκινητική ανάρτηση Δήμητρα !!!

Σχόλιο από τον/την Ευδοξία Αραμπατζή στις 2 Ιούνιος 2014 στις 11:05: Οι ανεκπλήρωτες παιδικές επιθυμίες, τυπώνονται όχι μόνο στο μυαλό, μα και στην καρδιά! Και μόνο που αργότερα σκέφτηκες να μην επιβαρύνεις τους γονείς σου που προθυμοποιήθηκαν να σου εκπληρώσουν την παιδική σου επιθυμία, δείχνει τον ευαίσθητο χαρακτήρα σου!

Σου εύχομαι να είσαι γερή και να το χαρείς το καινούργιο σου ποδήλατο!