Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας
Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ...
Για τα παιδιά που έφυγαν...
Η ΓΚΙΛΟΤΙΝΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Άννα Ιωαννίδου
Εξόρισα τ΄αστέρια σε έναν ορίζοντα ματωμένο
κι έπειτα αποκεφάλισα τα όνειρα...
Θανατική ποινή στην άναρχη εφηβεία μου.
Σκιές τα προδομένα μου όνειρα,
ανώνυμες στιγμές στα σκοτεινά σοκάκια του νου.
Οι διακεκομμένες ροές του χρόνου
έσβησαν τα αποτυπώματά μου.
Μα ποιος θα πενθήσει τον χαμένο μου Παράδεισο;
Απόμακρες, στεγνές φωνές
στοίχειωσαν τις Κυριακές μου.
Λέξεις σειρήνες με σημαδεύουν.
Άσπονδοι φίλοι ή μήπως εραστές του εγώ;
Κύματα παραλόγου κατακλύζουν το δωμάτιο της απουσίας.
Κι εγώ να πνίγομαι στον ιστό της ειρωνείας.
Μονόδρομος η γκιλοτίνα της ζωής.
Πελαγοδρομώ σε θολά μονοπάτια,
σ' ένα γυάλινο κόσμο.
Μία κρίση πανικού στην κλειστοφοβική πόλη.
Δέσμια των αισθήσεων και των ψευδαισθήσεων,
ψάχνω τη φωτεινή πλευρά της σελήνης.
Μα ποιος θα πενθήσει τον χαμένο μου Παράδεισο;
Ξεθώριασε πια ο καμβάς της ελπίδας...
Αμήχανα βήματα, ανιστόρητα γιατί>>
αιωρούνται στις χαραμάδες της καρδιάς.
Μα που να κρύβεται το σωσίβιο της ψυχής μου;
Ίσως στις σκουριασμένες μου επιθυμίες.
Μονόδρομος η γκιλοτίνα της ζωής.
Μαχαιρωμένες οι αισθήσεις
κι οι ψευδαισθήσεις στριμωγμένες σε λευκό κελί.
Μία παρωδία η ζωή μου
κι εγώ ν' ακροβατώ στο κενό.
Η σάρκα μου σε τιμή ευκαιρίας
κι η μνήμη μου σε γκρίζο χαρτί.
Εξόρισα τ΄αστέρια σε έναν ορίζοντα ματωμένο
κι έπειτα αποκεφάλισα τα όνειρα ...
Οι προσδοκίες μου ξεθώριασαν σ' ένα υγρό ανήλιαγο αύριο.
Άραγε θάφτηκαν για πάντα τ' όνειρά μου;
Ερώτημα μετέωρο δίχως απάντηση...
Γράμμα δίχως παραλήπτη...
ΓΕΥΣΗ ΟΞΥΜΩΡΗ
Κι ύστερα ήρθε ο φόβος.
Έκανε αναγκαστική προσγείωση στον διάδρομο της ζωής μας.
Κι εμείς αγκιστρωθήκαμε πάνω του.
Παγωμένη η ανάσα του
δροσίζει>> το πρόσωπό μας.
Τώρα πια τρεφόμαστε απ' αυτόν.
Σε κάθε πιάτο που μας σερβίρουν,
η γεύση του .... μία απόλαυση,
η καθημερινή μας πολυτέλεια>>.
Στο ορεκτικό βασικό συστατικό ο φόβος.
Στο κυρίως πιάτο μία δυνατή δόση απ' αυτόν
και το επιδόρπιο γλασαρισμένο με τ'απόσταγμά του.
Ακόρεστη η όρεξή μας για την γεύση του.
Κι όταν τελειώνει αυτό το γεύμα,
περιμένουμε ... με λαχτάρα το επόμενο.
Αγαπημένο 3 ατόμων
Θέση: Nότια Ουαλία Cardiff, Brecon Beacons National Park
Σχόλιο
-
Σχόλιο από τον/την ΔΗΜΗΤΡΑ στις 2 Μάρτιος 2013 στις 19:12
-
Κώστα μου σ΄ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιο και τη ματιά σου!!!
Ναι Γιάννη μου, μακάρι! αλλά τα γεγονότα μας ξεπερνούν και δεν τα ορίζουμε πλέον...εχουν ξεφύγει και εμείς κοιμόμαστε! σ΄ευχαριστώ θερμά για το ευλαβικό πέρασμά σου, το βαθυστόχαστο ποιημα και το υπέροχο τραγούδι!!!
-
Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 2 Μάρτιος 2013 στις 19:02
-
Γλυκιά μου Δήμητρα, μακάρι να μην είχαμε πιαστεί σήμερα στον ίδιο "χορό"...
Μακάρι να είχα εγώ επενδύσει με χαρούμενα μικρασιάτικα τραγούδια τη δική μου φωτογραφία
(από την εκδήλωση των σχολείων για τη Μικρασία) και εσύ να αφιέρωνες
ποιήματα στον επίγειο παράδεισο αυτού του μοναδικού τοπίου! Αλλά, όπως έγραφα προ καιρού...
Είναι στην Ιστορία κάτι καμπές,
που αρκετούς θα βόλευε
να ήταν στη Μυθολογία
ευθείες…
*
Ακουμπάω εδώ ευλαβικά το τραγούδι που έγραψε η χαρούλα για την κορούλα
του ήρωα Τάσου Ισαάκ στην Κύπρο:
-
Σχόλιο από τον/την Κώστας Κωστάκης στις 2 Μάρτιος 2013 στις 19:01
-
Πανέμορφη!!! δυνατή και πανέμορφη και εξερετική αφιέρωση στα αδικοχαμένα παιδια!!
-
-
χαχα! συγχωρεμένη! που να καταλάβεις βρε Δημητρούλα μου!
-
-
Ανδρέα και Δημήτρη σας ευχαριστώ θερμά για τα σχόλια και τη ματιά σας!!!
-
Σχόλιο από τον/την Dimitra Kouki στις 2 Μάρτιος 2013 στις 18:39
-
Για λήψη με απλή κάμερα πάντως...δεν έχω λόγια!
Είναι καταπληκτική!!
Συγγνώμη,δεν κατάλαβα αν η φιγούρα ήταν άνδρας η γυναίκα :)
-
-
Καλώς τη Δημητρούλα! Κοπέλα είναι στη θέση του ανθρώπου καλή μου! :) Τότε δεν είχα σχέση με τη φωτογραφία...απλή καταγραφή έκανα, για ενθύμιο...και με μικρή μηχανή!
Αν ασχολιόμουν μπορεί και να έκανα αυτά που σκέφτηκες...ταιριάζουν απόλυτα!
Σ΄ευχαριστώ πολύ για το υπέροχο σχόλιο!!!!! να σαι καλά!!! και το κομμάτι είναι τέλειο!!!
-
Σχόλιο από τον/την DG (Δημήτρης) στις 2 Μάρτιος 2013 στις 18:32
-
Πανέμορφη η φωτο αλλά και η αφιέρωσή σου !
-
Σχόλιο από τον/την Ανδρέας Πολάκις στις 2 Μάρτιος 2013 στις 18:26
-
Πάρα πολύ καλή λήψη και επεξεργασία σου έδωσαν ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα!!!
Εξαιρετική η αφιέρωσή σου στα αδικοχαμένα παιδιά!!!
-
-
Υπέροχη φωτογραφία με διάφορες ερμηνείες ίσως.Θα μπορούσε να είναι και σκηνή από ταινία.
Αν τώρα στην θέση του ανθρώπου ήταν μια κοπέλα με άσπρο φόρεμα θα ήταν απλά τέλεια... και με ένα κομμάτι άσπρο λινό ύφασμα στα χέρια να το παίρνει ο άνεμος....Μη δίνεις σημασία Δημητρούλα μου στα γραφόμενά μου,απλά καμιά φορά φαντάζομαι διάφορα στην κάθε φωτογραφία!Τα σπάει η εικόνα σου το κείμενό σου και η μεγάλη σου καρδιά και ψυχή!Να είσαι καλά και να μας χαρίσεις και άλλες τόσο όμορφες εικόνες!
Απο εμένα αυτό:http://youtu.be/vzvVsNIWRhM
Και Αγαπημένη!
Χορηγοί
Γενέθλια
Δεν υπάρχουν γενέθλια σήμερα
© 2024 Created by G.D.Christoloukas.
Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"