- Children's Christmas -

Πάντα μου δημιουργούν συναισθήματα νοσταλγίας οι γιορτές των Χριστουγέννων.
Μου θυμίζει τα όμορφα παιδικά μου χρόνια και την αγάπη των γονιών μου να μας χαρίσουν όσα περισσότερα μπορούσαν.Πάντα στολίζαμε όλοι μαζί το δέντρο μας και ο κάθ’ένας μας είχε τα δικά του στολίδια που έπρεπε να βάλει!Και πάντα τους θυμάμαι να προσπαθούν να μας περάσουν το μήνυμα των Χριστουγέννων πως είναι η αγάπη, η φιλαλληλία (το να αγαπάμε τους άλλους), η συντροφικότητα και η προσφορά.
Επίσης θυμάμαι ,πως όταν όλοι έπεφταν για ύπνο,έπαιρνα τα Walkman μου,καθόμουν κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο και τραγουδούσα στον εαυτό μου. Μια ευχή έκανα, ίδια κάθε χρόνο: ‘’ Θεέ μου, αξίωσέ με όταν μεγαλώσω να κάνω κι εγώ μια αληθινή οικογένεια,όπως είναι αυτή των δικών μου. Να έχω αγάπη, σεβασμό και να ζήσω όσα ονειρεύομαι. Σου υπόσχομαι πως ότι και να συμβεί, η γιορτή των Χριστουγέννων θα είναι γεμάτη γέλια και χαρά "!
Τα χρόνια πέρασαν....και η ευχή μου πραγματοποιείται κάθε χρόνο. Καταφέραμε - παρά τις όποιες δυσκολίες είχαμε- το χαμόγελο να περισσεύει. Αφού είχαμε την υγεία μας και την αγάπη μας,ασχέτως αν ακόμα δεν έχουμε παιδάκια.
Φέτος λοιπόν που όλοι μας είμαστε αναστατωμένοι, απογοητευμένοι, χαμένοι σε δρόμους ανηφορικούς, ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να θυμηθούμε ποιο είναι το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων. Οι γιορτές δεν έχουν να κάνουν με χρήματα. Ο καταναλωτισμός δεν φέρνει την χαρά.
- Ανάψτε ένα φως, στολίστε έστω ένα γλαστράκι , στολίστε μια γωνιά. Χαρίστε αγάπη και στρέψτε το βλέμμα σας στον διπλανό σας.
- 'Ενα ζεστό πιάτο φαγητό στο τραπέζι είναι ευλογία. Ένα τηλεφώνημα σε αυτόν που είναι μακριά και τον σκέπτεστε, είναι σημαντικό.
- Αγκαλιαστείτε ΑΛΗΘΙΝΑ. Χαμογελάστε, βρείτε όλα εκείνα τα μικροπράγματα που υπάρχουν στην ζωή σας και σας κάνουν να χαίρεστε.
- Κρατείστε ο ένας το χέρι του άλλου και μοιραστείτε την καρδιά σας.
Δεν έχει καμμία σημασία το πόσα χρήματα έχετε ή δεν έχετε για να ξοδέψετε. Τι να το κάνεις το εντυπωσιακό μεγαλοπρεπές Χριστουγεννιάτικο δέντρο, αν δεν έχεις κάποιον για να το μοιραστείς;
Η μαγεία είναι εδώ. Ανοίξτε τα μάτια σας , μα πάνω απ' όλα την ψυχή σας!
Θαύματα γίνονται κάθε στιγμή.....εγώ το πίστεψα και το ζω! Το διεκδίκησα και δεν μου χαρίστηκε. Απλά ...το αγκάλιασα με όλη την δύναμη της καρδιάς μου.

Δεν λέω,Μου λείπουν τα παιδικά μου χρόνια…Μου λείπουν τα παιχνίδια… Μου λείπει η ανέμελη ζωή… Μου λείπει εκείνη η αθώα περίοδος… Που δεν σε νοιάζει τίποτα! Που γυρνάς την πλάτη σε ότι δεν σου αρέσει! Ή του βγάζεις τη γλώσσα!! Ήταν ωραία όταν ήμουν παιδί! Θεωρούσα ότι ήμουν ατρόμητη… Δεν φοβόμουν τίποτα! Κανείς δεν μπορούσε να με στεναχωρήσει…γιατί απλά, αν δεν μου άρεσε, του έβγαζα τη γλώσσα και κοιτούσα μπροστά! Δεν ήταν λίγες οι φορές που … έπεφτα! Και κυριολεκτικά- απόδειξη τα σημαδάκια στα γόνατα μου- αλλά και μεταφορικά… Πάντοτε όμως σηκωνόμουν! Και συνέχιζα...
Εύχομαι λοιπόν, τα Χριστούγεννα, που έρχονται, ο Άγιος Βασίλης να μου φέρει κάτι από την χαμένη αθωότητα και παιδικότητα!! Θέλω πίσω το θάρρος που είχα όταν ήμουν μικρή! Όπως επίσης θέλω πίσω τη μαγκιά που είχα να πέφτω, και την εξυπνάδα να σηκώνομαι…Μου λείπει αυτή η δύναμη που έχουν οι καρδιές μας όταν είμαστε παιδιά…Μου λείπει αυτή η ζωντάνια και αυτή η σιγουριά…
Πρίν λίγες μέρες ένας εικοσάχρονος αφαίρεσε τη ζωή 20 μικρών παιδιών, της διευθύντριας και της ψυχολόγου του σχολείου τους. Το τραγικό γεγονός στο Κονέκτικατ έχει συγκλονίσει την παγκόσμια κοινή γνώμη. Λύπη, θυμός, αδικία είναι οι λέξεις που σου έρχονται στο μυαλό στην προσπάθειά σου να συλλάβεις το τι συνέβη την Παρασκευή στο σχολείο του Κονέκτικατ. Οι λεπτομέρειες για το γεγονός είναι γνωστές και έχουν προκαλέσει μεγάλη αίσθηση. Αυτό που επίσης έχει επηρεάσει όλους είναι η αυτοθυσία των γυναικών, όχι μόνο αυτών που σκοτώθηκαν αλλά κι αυτών που προστάτεψαν τα παιδιά με κίνδυνο τη δική τους ζωής. Η αυτοθυσία λοιπόν είναι αυτό που με συγκίνησε κι εμένα με τη σειρά μου. Πρόκειται για ένα μάθημα ζωής για όλες τις δασκάλες, για όλες τις γυναίκες που βρίσκουν τη δύναμη να θυσιάζονται έμπρακτα για τα παιδιά όλ