Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

- Αν ήμουν.. -

..γιατρός, θα ήθελα να είμαι σαν τον Βασίλη. Ο Βασίλης είναι παιδοχειρουργός στο μοναδικό νοσοκομείο παίδων που έχει η Πάτρα, το Καραμανδάνειο. Σπούδασε από επιλογή δική του και όχι για να εκπληρώσει επιθυμίες. Όταν συναντιόμασταν σα φοιτητές στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς, εγώ συνήθως έβγαζα φωτοτυπίες κάποιες σημειώσεις και ο Βασίλης έπαιρνε τα βιβλία που είχε παραγγείλει από Αμερική. Τον είχα ρωτήσει αν είναι πιο δύσκολο να είσαι παιδοχειρουργός από ότι χειρούργος , πίστευα ότι θέλει πολύ πιο σταθερό χέρι. Η δυσκολία είναι με τα παιδιά, μου είχε πει, στο πόσο θα κόψεις. Γιατί επειδή είναι στην ανάπτυξη κάθε χιλιοστό που κόβεις είναι εκατοστό από όταν θα είναι ενήλικας. Ο Βασίλης είναι πραγματικός επιστήμονας: έχει απίστευτες γνώσεις που μπορεί και εφαρμόζει. Είναι πραγματικός γιατρός: αγαπάει αυτό που κάνει και το κάνει με συνείδηση, επαγγελματισμό. Είναι άνθρωπος: κάθε μικρό του ασθενή, τον βλέπει κυριολεκτικά σα παιδί του. Βοηθάει σε όλα τα νοσοκομεία της περιοχής, γιατί στα δύσκολα του ζητούν τη γνώμη.

Ο Adams είχε πει ότι το πιο σημαντικό σε μια φωτογραφική μηχανή είναι αυτό που βρίσκεται πίσω της. Και εγώ, παραφράζοντας το λέω: το πιο σημαντικό σε ένα γιατρό, είναι αυτό που βρίσκεται μέσα του.

Παρακάτω στα σχόλια ο Βασίλης μετά από ένα δύσκολο αλλά επιτυχημένο χειρουργείο με τον ασθενή του.

Και οι δύο φωτογραφίες είναι δικές του και τραβηγμένες με κινητό,αγαπάει πάρα πολύ τις φωτογραφίες.δυστυχώς δεν βρίσκει το χρόνο να ασχοληθεί.Κάποια στιγμή ίσως καταφέρει να τον έχουμε εδώ κοντά μας.

Βασίλη μου,σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την χορήγηση των φωτογραφιών σου!Να είσαι πάντα καλά και σε ευχαριστούμε για αυτό το τεράστιο έργο που προσφέρεις,τόσο στην δική μου οικογένεια και τους φίλους μου,όσο και σε όλο τον κόσμο!
http://youtu.be/_Vj092UgKwQ

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 11 μέλη

Προβολές: 191

Μέγεθος πλήρους προβολής

Ετικέτες;
Άλµπουµ: Άνθρωποι
Αγαπημένο 2 ατόμων

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"

Σχόλιο από τον/την 1imuq5bzin72x στις 18 Νοέμβριος 2012 στις 19:58: !!!!!!

Σχόλιο από τον/την Αργυρίου Χρήστος στις 18 Νοέμβριος 2012 στις 18:07: Πολλά,πάρα πολλά μπραβο Δήμητρα!Αυτό που δεν κάνει σήμερα η Ελληνικική Κοινωνία το κάνεις με υπέροχο τρόπο εσύ!Αυτό ειναι το πραγματικό ελλειμα που εχουμε σήμερα,πρέπει επιτέλους να βρούμε και να αναδείξουμε τους σπουδαίους και ικανούς...Πρέπει να δοθεί επιτέλους ενα τέλος στις βρισιές και τους αφορισμούς και ο πιο σωστός τρόπος ειναι αυτός....

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 18 Νοέμβριος 2012 στις 16:33: Υ.Γ. Στο ρεφραίν του λατρεμένου τραγουδιού, μπορεί να διακρίνεις και μια γνωστή σου φωνή...

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 18 Νοέμβριος 2012 στις 16:30: Πού να σε βρω σ' αυτόν τον κόσμο, ω γλυκιά μου φίλη;

Με τράβηξες απ' το μανίκι, με συγκίνησες, με δίδαξες, με αναπτέρωσες, με έκανες ακόμη πιο υπερήφανο για τη μονάκριβη αυτή φιλία μας!!! Δεν είναι τυχαία στενός σου φίλος και ο ανθρωπιστής αυτός...

[Ακόμη -μη σου ξεφύγει, Δημητρούλα μου- βούρκωσα... Και σήμερα δεν είναι στο ένα μάτι από την επέμβαση για το χαλάζιο...]

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ άνευ όρων!

Σχόλιο από τον/την Γιάννης Παπαϊωάννου στις 18 Νοέμβριος 2012 στις 16:08: Υπέροχη ανάρτηση Δήμητρα !!!!!

Σχόλιο από τον/την DG (Δημήτρης) στις 18 Νοέμβριος 2012 στις 14:29: Θαυμάσια η σημερινή σου ανάρτηση Δήμητρα, και θαυμάσια να μαθαίνουμε ότι υπάρχουν ακόμα "άνθρωποι" με την σημασία της λέξης !

Σχόλιο από τον/την Ζάχος Βασιλείου στις 18 Νοέμβριος 2012 στις 13:14: Αγαπητή μου Δήμητρα η φωτογραφία και τα λόγια σου με συγκίνησαν! Σας χειρουργό, σαν άνθρωπο, σαν φωτογράφο...Ειλικρινά χαίρομαι και ''καμαρώνω'' όταν γράφονται τέτοια λόγια για συναδέλφους. Με όλο το θάρρος μια φωτογραφία μου νομίζω πως έχει τη θέση της κάπου εδώ...Αφιερωμένη με εκτίμηση. Για τον Βασίλη, για κάθε Βασίλη, που είναι στο πλάι του αρρώστου...Σ' ευχαριστώ για την ευκαιρία ν' ανοίξω τη καρδιά μου!!!

Σχόλιο από τον/την Σωτήρης Γκουγκούσης στις 18 Νοέμβριος 2012 στις 13:04: Συγχαρητήρια Δήμητρα και συγχαρητήρια και στον Βασίλη αλλά και σε όλους όσους, από το μετερίζι τους, συνεχίζουν με πείσμα να επιμένουν να κάνουν αυτό που πρέπει από αγάπη, όχι από υποχρέωση, δίνοντας νόημα στη ζωή. Και είναι πολλοί, πάρα πολλοί, αλλά προβάλλονται λίγο. Δυστυχώς οι τηλεοράσεις, το βασικό μέσο διαμόρφωσης αντιλήψεων, δεν τους προβάλλουν όπως πρέπει. Ευτυχώς που υπάρχει το Διαδίκτυο, η "μεγαλύτερη" τηλεόραση απ΄όλες ... Προσωπικά, θεωρώ τη φωτογραφία στα σχόλια πολύ πιο "αποτελεσματική" επικοινωνιακά από τη βασική ανάρτηση, αλλά και οι δύο είναι σημαντικές.

Σχόλιο από τον/την ΚΟΥΚΟΥΖΕΛΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ στις 18 Νοέμβριος 2012 στις 11:47: Σπάνιοι τέτοιοι άνθρωποι αλλά ευτυχώς που υπάρχουν και φωτίζουν το σκοτάδι!

Σχόλιο από τον/την katerina xatziavramoglou στις 18 Νοέμβριος 2012 στις 10:38: Καλημέρα Δήμητρα, συγχαρητήρια για την τόσο όμορφη ανάρτησή σου με τα τόσα πολλά μνμ που στέλνεις! Μπράβο για τους εξαίρετους φίλους σου και συγκεκριμένα για τον Βασίλη, με το υψηλό ήθος και τις άπειρες γνώσεις που εφαρμόζει στα παιδάκια, την πιό τρυφερή ηλικία! Μακάρι όλοι οι γιατροί να ήταν της κλάσης του αλλά και του ήθους του.

Σε παρακαλώ πολύ δέξου τον ΄Ορκο του Ιπποκράτη που επικολλώ, ας τον διαβάσουν οι φίλοι μας, είναι χρήσιμο να ξέρουμε τη σοφία των προγόνων μας και να συγκρίνουμε το σήμερα όπως έχει διαμορφωθεί, με το χθές.

Οι φωτογραφίες σου πολύ καλές,λάμπει ο Βασίλης απο ευχαρίστηση κατά την άσκηση των καθηκόντων του

'' Ορκίζομαι στο θεό Απόλλωνα τον ιατρό και στο θεό Ασκληπιό και στην Υγεία και στην Πανάκεια και επικαλούμενος τη μαρτυρία όλων των θεών ότι θα εκτελέσω κατά τη δύναμη και την κρίση μου τον όρκο αυτόν και τη συμφωνία αυτή. Να θεωρώ τον διδάσκαλό μου της ιατρικής τέχνης ίσο με τους γονείς μου και την κοινωνό του βίου μου. Και όταν χρειάζεται χρήματα να μοιράζομαι μαζί του τα δικά μου. Να θεωρώ την οικογένειά του αδέλφια μου και να τους διδάσκω αυτήν την τέχνη αν θέλουν να την μάθουν. Να μεταδίδω τους κανόνες ηθικής, την προφορική διδασκαλία και όλες τις άλλες ιατρικές γνώσεις στους γιους μου, στους γιους του δασκάλου μου και στους εγγεγραμμένους μαθητές που πήραν τον ιατρικό όρκο, αλλά σε κανέναν άλλο.

Θα χρησιμοποιώ τη θεραπεία για να τους ασθενείς κατά τη δύναμη και την κρίση μου, αλλά ποτέ για να βλάψω ή να αδικήσω. Ούτε θα δίνω φάρμακο σε κάποιον που θα μου το ζητήσει, ούτε θα του κάνω μια τέτοια υπόδειξη. Παρομοίως, δεν θα εμπιστευτώ σε έγκυο μέσο που προκαλεί . Θα διατηρώ αγνή και άσπιλη και τη ζωή και την τέχνη μου. Δεν θα χρησιμοποιώ νυστέρι ούτε σε αυτούς που πάσχουν από λιθίαση, αλλά θα παραχωρώ την εργασία αυτή στους ειδικούς της τέχνης. Σε όσα σπίτια πηγαίνω, θα μπαίνω για να βοηθήσω τους ασθενείς και θα απέχω από οποιαδήποτε εσκεμμένη βλάβη και φθορά, και ιδίως από γενετήσιες πράξεις με άνδρες και γυναίκες, ελεύθερους και δούλους. Και όσα τυχόν βλέπω ή ακούω κατά τη διάρκεια της θεραπείας ή και πέρα από τις επαγγελματικές μου ασχολίες στην καθημερινή μου ζωή, αυτά που δεν πρέπει να μαθευτούν παραέξω δεν θα τα κοινοποιώ, θεωρώντας τα θέματα αυτά μυστικά. Αν τηρώ τον όρκο αυτό και δεν τον παραβώ, ας χαίρω πάντοτε υπολήψεως ανάμεσα στους ανθρώπους για τη ζωή και για την τέχνη μου. Αν όμως τον παραβώ και επιορκήσω, ας πάθω τα αντίθετα.ας πάθω τα αντίθετα...