Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

Σκουριά...

Κατηγορώντας το μπετόν
για την αδυναμία μας
να νοιώσουμε τη φύση,
το στρώσαμε κατά γης
για να καλύψουμε τη γύμνια μας
Τα μαδέρια, τα καρφιά στις
παλάμες του Χριστού, τα
σίδερα που τρικλίζουν
στις οικοδομές των πόλεων,
τη μνήμη μας σκουριάζουν.
Κι όταν φτάνει η ώρα της κοινωνίας,
στήνουμε τις κεραίες επάνω
στα κεφάλια μας
τάχα για να μπορέσουμε
να βρούμε την κοινή συχνότητα
στου διπλανού τη μέρα…
Και κάπως έτσι, ποτέ ντυμένοι
με φιλοδοξίες και πότε γυμνοί
απ’ αγάπη
προσπαθούμε να φτάσουμε γρήγορα
στα υγρά χαράματα της σιωπής…
Ποίημα "Σκουριά " του Γιώργου Γκοτζιά

Λιπάσματα Δραπετσώνας 08/10/2023