O Σκάρος

Ο Σκάρος ήταν η πρωτεύουσα της Σαντορίνης μέχρι το 18ο αιώνα και ήταν
ένας από τους πέντε οχυρωμένους οικισμούς.
Το αρχικό κάστρο,ήταν γνωστό και ως Επάνω Κάστρο>> ή La Roka>>
και χτίστηκε στα Υστερα βυζαντινά χρόνια, από τον Eνετό Giacomo Barozzi
στον οποίο παραχωρήθηκε η Σαντορίνη το 1207.
Ένας ολόκληρος οικισμός χτίστηκε γύρω και κάτω από το Επάνω κάστρο,
το Καστέλι>> του Σκάρου.
Μέσα στο Καστέλι κατοικούσαν έποικοι Λατίνοι,Καθολικοί και αργότερα Ορθόδοξοι. Υπήρχε το διοικητήριο,οι κατοικίες των αρχόντων,ο καθεδρικός
ναός,εκκλησίες και μοναστήρια.
Εδώ ιδρύθηκε και η μονή του Αγίου Νικολάου στις 6 Δεκεμβρίου του 1651,
όταν η οικογένεια Γκύζη,μία από τις λίγες ορθόδοξες οικογένειες που έμεναν
μέσα στο Καστέλι του Σκάρου,με την άδεια του τότε Αρχιεπισκόπου Σαντορίνης,
αποφάσισε να μετατρέψει σε γυναικεία μονή το ιδιόκτητο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου,το οποίο βρισκόταν μέσα στο Καστέλι.
Η Μονή παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι το 1815.
Το Καστέλι του Σκάρου δεν αλώθηκε ποτέ από Τούρκους, ή πειρατές, σε όλη την διάρκεια της Ενετικής κυριαρχίας.
Υπέστη σοβαρές ζημιές από την έκρηξη του 1650 του υποθαλάσσιου ηφαιστείου του Κουλούμπου.
Η εγκατάληψή του άρχισε στις αρχές του 17ου αιώνα και ολοκληρώθηκε τις
τελευταίες δεκαετίες του 18ου.
Σήμερα σώζονται μόνο κάποια ερείπια.