Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

Το γιοφύρι της Άρτας

To γιοφύρι της Άρτας είναι γέφυρα του ποταμού Αράχθου, κοντά στην πόλη της Άρτας, που έγινε πασίγνωστη από το ομώνυμο θρυλικό δημοτικό τραγούδι που αναφέρεται στην εξ ανθρωποθυσίας θεμελίωσή του. Ο ίδιος όρος αποτελεί επίσης σύγχρονη έκφραση όταν αναφέρονται έργα τα οποία αργούν να ολοκληρωθούν όπως και στο θρύλο του τραγουδιού ("Ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν").
Η γέφυρα αυτή, κατά τον Χρονογράφο της Ηπείρου, είναι κτίσμα των προ Χριστού Ρωμαϊκών χρόνων. Σύμφωνα όμως με μερικές παραδόσεις, κτίσθηκε όταν η Άρτα έγινε πρωτεύουσα πόλη στο Δεσποτάτο της Ηπείρου, ίσως και επί Δεσπότη Μιχαήλ Β' Δούκα. Ως χρονολογία οικοδόμησης φέρονται κατ' άλλους το 1602 και κατ' άλλους το 1606.

Ο Μητροπολίτης Άρτας Σεραφείμ Ξενόπουλος ο Βυζάντιος έχει σημειώσει ότι αυτή κτίσθηκε κατά μία παράδοση από κάποιον Αρταίο ορθόδοξο παντοπώλη.

Κατά το δημοτικό τραγούδι που ανήκει στα άσματα του ακριτικού κύκλου, 1300 κτίστες, 60 μαθητές, 45 μάστοροι (μηχανικοί) υπό τον Αρχιμάστορα, προσπαθούσαν να κτίσουν τη γέφυρα της οποίας τα θεμέλια κάθε πρωί ήταν κατεστραμμένα. Τελικώς ένα πτηνό με ανθρώπινη φωνή γνωστοποίησε πως για να στεριώσει η γέφυρα απαιτείται η ανθρωποθυσία της συζύγου του Πρωτομάστορα. Το οποίο και έγινε με κατάρες που καταλήγουν σε ευχές.

Το τραγούδι αυτό είναι γραμμένο σε δεκαπεντασύλλαβο (πολιτικό στίχο).
Η ιστορική έρευνα διατυπώνει ότι ο θρύλος αυτός έκρυβε πολλά χρόνια μια ιστορική αλήθεια για την περιοχή της Άρτας και γενικότερα της Ηπείρου. Όταν χρειάστηκε να περάσει από τη περιοχή μεγάλη δύναμη τουρκικού στρατού ζητήθηκε η βοήθεια των κατοίκων για τη δημιουργία μιας γέφυρας. Τότε προστρέξανε πάρα πολλοί δηλώνοντας ότι γνωρίζουν να κτίζουν, προκειμένου να κερδίσουν κάποια εύνοια. Όταν όμως έμαθαν οι κάτοικοι το σκοπό για τον οποίο θα πέρναγε το τουρκικό ασκέρι πήγαιναν τη νύκτα και γκρέμιζαν ότι την προηγούμενη οι ίδιοι είχαν φτιάξει. Όταν οι Τούρκοι ζήτησαν να μάθουν γιατί αργεί τόσο πολύ το έργο εκείνοι απάντησαν ότι τελικά είναι στοιχειωμένο το μέρος πιστεύοντας ότι οι Τούρκοι ή δεν θα πέρναγαν ή ότι θα επέστρεφαν. Τότε ο τούρκος διοικητής (πουλάκι) διέταξε τη σύλληψη του Πρωτομάστορα και της γυναίκας του και τη θανάτωσή τους. Τότε φοβούμενοι όλοι οι άλλοι εμπλεκόμενοι στο έργο της ανέγερσης Έλληνες για τη τύχη που θα τους περίμενε έσπευσαν και ολοκλήρωσαν το γεφύρι συνοδεύοντας με κατάρες το τουρκικό ασκέρι αναπολώντας την αλλοτινή δόξα της φυλής που επί Μ. Αλεξάνδου έφθασαν από Δούναβη μέχρι Ευφράτη. Μετά όμως την εθνεγερσία του 1821 και αναμένοντας την απελευθέρωσή τους από τον ελληνικό στρατό (αδελφό στη ξενιτιά) οι προηγούμενες κατάρες έγιναν ευχές.

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 3 μέλη

Προβολές: 123

Μέγεθος πλήρους προβολής

Ετικέτες;
Άλµπουµ: Διαδρομές
Θέση: giofiri arta

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"

Σχόλιο από τον/την Σταυρούλα Παντελαίου στις 1 Οκτώβριος 2010 στις 9:55: Τελικα με τα γεφυρια εχεις ενα θεμα αλλα και τα γεφυρια πρεπει να εχουν καατι μαζι σου!
Πολυ ομορφη ληψη!

Σχόλιο από τον/την Paul στις 29 Σεπτέμβριος 2010 στις 21:41: πολύ καλή λήψη και με πολύ καλές λεπτομέρειες !!

Σχόλιο από τον/την theodoropoulos yannis στις 29 Σεπτέμβριος 2010 στις 15:40: πολυ ομορφη Ελενα!!!!!

Σχόλιο από τον/την Vasilis Athanasopoulos στις 29 Σεπτέμβριος 2010 στις 9:24: Εξαιρετική !!!

Σχόλιο από τον/την Μικρώνης Ξενοφώντας στις 29 Σεπτέμβριος 2010 στις 1:26: ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΔΩΣΕΙ !!!
ΜΠΡΑΒΟ !

Σχόλιο από τον/την Έλενα Δημητράκη στις 29 Σεπτέμβριος 2010 στις 0:45: Σας ευχαριστω παρα πολυ ολους!!

Γιωργο δυστηχως δεν κατσαμε για καφε γιατι δεν ειχαμε χρονο,με το ζορι 10 λεπτα να βγαλω μερικες φωτογραφιες...

Βασιλη σ'ευχαριστω παρα πολυ για το ποιημα!!

Σχόλιο από τον/την ifanik στις 28 Σεπτέμβριος 2010 στις 21:33: Μπράβο εξαιρετική!!!

Σχόλιο από τον/την 1xcr24dq3noac στις 28 Σεπτέμβριος 2010 στις 20:46: poli omorfi ikona

Σχόλιο από τον/την ΒΑΣΙΛΗΣ . Λ στις 28 Σεπτέμβριος 2010 στις 20:22: Πολύ καλή λήψη και επεξεργασία Έλενα !!!!
Θαυμάσιο σχόλιο φίλη

Σχόλιο από τον/την aggeliki tsoyrakaki στις 28 Σεπτέμβριος 2010 στις 20:07: ena megalo mpravo koritsi moy gia thn olh eikona toy thematos!!!!!!!!!!!!!