Η ΛΕΊΑ (ΛΕΠΤΟΜΈΡΕΙΑ)

____________________
Ο πίνακας αυτός μου έκανε μεγάλη εντύπωση, όπως σημείωσα και στην ανάρτηση του Γιάννη και φωτογράφησα (το 2008) τη λεπτομέρεια που σας δείχνω σήμερα.

Αφορμή για τη σημερινή ανάρτηση ήταν, η πραγματικά ΠΟΛΥΔΙΆΣΤΑΤΗ ΠΕΡΟΣΈΓΓΙΣΗ ΤΟΥ LIFO, που πόσταρε ο Γιάννης στην οποία στάθηκα αρκετά, για να κατανοήσω τη σημασία που η ανάλυση αυτή δίνει ερμηνεύοντας τα αντικείμενα και τις λεπτομέρειες του πίνακα του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΡΑΛΛΗ.
Η πρώτη ματιά και εξερεύνηση του πίνακα, καταδεικνύει τη δεινότητα του ζωγράφου στην ακριβή απεικόνιση των αντικειμένων…
Διαβάζοντας όμως μια κριτική, ταξιδεύεις σε σκέψεις, που δεν σου ερχόταν. Οι κριτικοί και οι γνώστες των θεμάτων, βοηθούν σε μεγάλο βαθμό στην πραγματική κατανόηση της απεικόνισης και των επιδιώξεων του κάθε συγκεκριμένου καλλιτέχνη.
Διαβάζοντας λοιπόν την κριτική του LIFO για τον πίνακα, σκέφτηκα… Άραγε, ο ίδιος ο καλλιτέχνης, έχει καταγράψει κάπου τις σκέψεις που τον οδήγησαν στο να φιλοτεχνήσει αυτό το αριστούργημα; Θα ήταν σπουδαίο, αν ήταν καταγεγραμμένες οι σκέψεις που τον οδήγησαν σε αυτή την τελειότητα…

Αναζητώντας και άλλους πίνακες του συγκεκριμένου ζωγράφου, βλέπω παρόμοια έργα καθώς και σκηνές από εκκλησίες της επαναστατικής ή μετεπαναστατικής Ελλάδας, σαν αυτές που μας δείχνει ο Σπύρος απ' τη Μονή Κηπίνας….

Μου φαίνεται πως η βαριά σκιά των 400 χρόνων σκλαβιάς, ανιχνεύεται στα έργα του (Η Λεία… Η Αιχμάλωτη… Η κατήχηση στο τζαμί του Αλγερίου… Το Αντίδωρο… Η προσευχή πριν τη Θεία Μετάληψη… κ.α.) και θα τολμήσω να ισχυρισθώ ότι αιωρείται και μέχρι σήμερα…

Όπως και να έχει, αντικρίζοντας αυτά τα υπέροχα έργα, έχουμε πολλούς λόγους να αισθανόμαστε υπερήφανοι για τους ανθρώπους αυτούς, που κατέγραψαν «φωτογραφικά» την εποχή τους και τους χαρακτήρες της.
Αθήνα, 14 Αυγούστου 2008
(Canon EOS 40D * EF-S 17-85 1:4-5,6 IS USM ** f/5** 1/40 ** iso800 ** 38mm).

Αφιερώνεται στον Γιάννη και την σημερινή εορτή των Γραμμάτων!