Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας
Κατηγορώντας το μπετόν
για την αδυναμία μας
να νοιώσουμε τη φύση,
το στρώσαμε κατά γης
για να καλύψουμε τη γύμνια μας
Τα μαδέρια, τα καρφιά στις
παλάμες του Χριστού, τα
σίδερα που τρικλίζουν
στις οικοδομές των πόλεων,
τη μνήμη μας σκουριάζουν.
Κι όταν φτάνει η ώρα της κοινωνίας,
στήνουμε τις κεραίες επάνω
στα κεφάλια μας
τάχα για να μπορέσουμε
να βρούμε την κοινή συχνότητα
στου διπλανού τη μέρα…
Και κάπως έτσι, ποτέ ντυμένοι
με φιλοδοξίες και πότε γυμνοί
απ’ αγάπη
προσπαθούμε να φτάσουμε γρήγορα
στα υγρά χαράματα της σιωπής…
Ποίημα "Σκουριά " του Γιώργου Γκοτζιά
Λιπάσματα Δραπετσώνας 08/10/2023
Ετικέτες;
Σχόλιο
Σε ευχαριστώ πολύ Γιώργο Τσεκέρη!Θα το δοκιμάσω...
Πολύ καλή η καταγραφή σου Χρήστο ...
Θα δοκίμαζα ένα μικρό κούρεμα του κάδρου δεξιά ....
Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά για τα θετικά σχόλια!
Πάρα πολύ ανάρτηση Χρήστο με καλή επεξεργασία. Πολύ καλή και η λήψη σου με το ποίημα να συμπληρώνει ουσιαστικά την λήψη σου.
Πολύ ωραία λήψη με πολύ καλή ποιητική συνοδεία, Χρήστο!
Πολύ καλή λήψη με τη σκουριά παντού, το ποίημα συμπληρώνει όμορφα τη φωτογραφία σου, Χρήστο!
Ωραια δουλεια και αναρτηση!
Η... ελκυστική για φωτογράφηση μαούνα σε όλο της το μεγαλείο στην εξαίρετη λήψη σου, Χρήστο!! Πρωτότυπος και επιμελής ο αποχρωματισμός, επίσης, καθώς απομόνωσες από όλο το κάδρο οτιδήποτε ομοιόχρωμο με τη σκουριά! Το δε ποίημα "έδεσε" τέλεια!
Ιδού και η μαούνα μας σε ανάρτησή μου υπό άλλη γωνία.
Σκουριά με το τσουβάλι που λέμε... Πολύ ωραία λήψη Χρήστο!
Πολύ όμορφη λήψη!
Δεν υπάρχουν γενέθλια σήμερα
© 2025 Created by G.D.Christoloukas.
Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"