Λεοντάρι Αρκαδίας ...

Σχόλιο

Σχόλιο από τον/την ΤΣΕΚΕΡΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ στις 17 Σεπτέμβριος 2022 στις 21:59

Σας ευχαριστώ που σταθήκατε ...

Σχόλιο από τον/την Christos Christodoulou στις 16 Σεπτέμβριος 2022 στις 21:23

Υπέροχη λήψη Γιώργο!!!Εύγε!!

Σχόλιο από τον/την katerina xatziavramoglou στις 16 Σεπτέμβριος 2022 στις 10:09

Ωραιότατο το εσωτερικό του ναού, η δύσκολη φωτιστικά λήψη σου και το ωραίο αποτέλεσμα, Γιώργο!

Από τις πολύ καλές σου λήψεις!

Σχόλιο από τον/την Χρήστος Μαρούλης στις 16 Σεπτέμβριος 2022 στις 10:01

Ωραιότατη λήψη και πολύ καλός φωτισμός!

Σχόλιο από τον/την Τσακριλής Λάμπρος στις 16 Σεπτέμβριος 2022 στις 9:22

Υπέροχη η λήψη σου Γιώργο! Ο Ναός σε καθηλώνει!

Σχόλιο από τον/την Ανδρέας Πολάκις στις 15 Σεπτέμβριος 2022 στις 21:09

Πολύ καλή λήψη!!!

Ο φωτισμός εξαιρετικός!!!

Σχόλιο από τον/την ΓΙΏΡΓΟΣ ΑΓΓΈΛΗΣ στις 15 Σεπτέμβριος 2022 στις 17:32

Να είσαι καλά Γιώργο... ευχαριστούμε για τις πληροφορίες!

Σχόλιο από τον/την ΔΙΟΝΥΣΗΣ στις 15 Σεπτέμβριος 2022 στις 17:25

Πάρα πολύ ωραία λήψη Γιώργο. Πολύ καλές και οι πληροφορίες.

Σχόλιο από τον/την ΤΣΕΚΕΡΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ στις 15 Σεπτέμβριος 2022 στις 17:17

Δημήτρη , Βασίλη , Γιώργο σας ευχαριστώ  , και διπλά τον Γιάννη για την βοήθεια .....

Λίγα λόγια για το Λεοντάρι ....

Γραφικό και ιστορικό χωριό της επαρχίας Μεγαλόπολης 12 χιλ. από τη Μεγαλόπολη. Εχει 400 περίπου κατοίκους και είναι το κεφαλοχώρι της περιοχής. Με το σχέδιο Καποδίστρια, το Λεοντάρι είναι έδρα του νέου Δήμου Φαλαισίας.

Το Λεοντάρι έχει αξιόλογες βυζαντινές εκκλησίες, η σημαντικότερη των οποίων είναι ο ναός των Αγίων Αποστόλων (14ος αιώνας), στην κεντρική πλατεία. Μια άλλη αξιόλογη εκκλησία είναι αυτή του Αγίου Αθανασίου.

Η περιοχή ανήκε σε μια από τις σημαντικότερες φράγκικες βαρονίες της Πελοποννήσου, ονομαζόμενη Βελιγοστή. Δίπλα στο χωριό και πάνω στον παρακείμενο λόφο υπάρχουν τα ερείπια μεσαιωνικού κάστρου χτισμένου από τους Φράγκους. Η στρατηγική του θέση ανέδειξε το Λεοντάρι την περίοδο της φραγκοκρατίας σε εμπορικό και διοικητικό κέντρο όλης της περιοχής. Το Λεοντάρι αναπτύχθηκε ραγδαία μετά από την καταστροφή της Βελιγοστής. Μάλιστα, από το 1300 μέχρι το 1391 αποτελούσε την έδρα των δεσποτών του Μοριά. Το 1391 καταλήφθηκε από τους Τούρκους υπό τον Εβρενόζ Πασά. Σύντομα όμως οι Τούρκοι έφυγαν και το Λεοντάρι επανήλθε στους Βυζαντινούς.

Στο Λεοντάρι διορίσθηκε Κάπος ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης σε ηλικία 16 ετών. Μετά από λίγο όμως έγινε αρματωλός της περιοχής και βγήκε στα βουνά. Επειδή η περιοχή του Λεονταρίου, σαν αδιανέμητη σουλτανική περιουσία αποτελούσε βοσκότοπο και χειμαδιό των ορεινών περιοχών, ονομαζόταν Λιβαδειά. Έτσι τα 40 παληκάρια από τη Λιβαδειά που αναφέρονται στο γνωστό δημοτικό τραγούδι είναι από την περιοχή αυτήν. Ο γέρος που συναντούν στο δρόμο τα παληκάρια είναι ο πατέρας του Οδυσσέα Ανδρούτσου, Γιώργος. Αυτό εξηγεί τη σχέση των 40 παληκαριών με την Τριπολιτσά. Το 1786 το Λεοντάρι γίνεται προσωρινή πρωτεύουσα του Μοριά και εγκαθίσταται σε αυτό για λίγους μήνες ο Βαλής του Μοριά μετά την αναχώρησή του από το Ναύπλιο. Κατόπιν έφυγε από το Λεοντάρι και εγκαταστάθηκε στην μικρή τότε Τριπολιτσά. Το 1811 η περιοχή του Λεονταρίου είχε 600 χριστιανικές και 150 τούρκικες οικογένειες. Από τους 109 επίσημους Αρκάδες φιλικούς, οι 5 ήταν από το Λεοντάρι. Κατά την κύρηξη της Επανάστασης του 1821, πρωτοστάτησε η κόρη του δολοφονημένου από τους Τούρκους αρματωλού Κώστα Ζαχαριά, Κωνσταντίνα Ζαχαριά, η οποία ύψωσε την επαναστατική σημαία, σκότωσε τον Τούρκο διοικητή και έβαλε φωτιά στο σπίτι του, έκαψε τα τζαμιά και ξεσήκωσε τους κατοίκους στην επανάσταση. Στην περιοχή του Λεονταρίου έδρασε επίσης ο Νικηταράς (Νικήτας Σταματελόπουλος).

Νότια του Λεονταρίου, υπάρχουν ανάμεσα σε βράχους χτισμένα ασκηταριά. Αξίζει επίσης να περπατήσει κανείς το γραφικό δρόμο που ξεκινά από την κεντρική πλατεία και οδηγεί στο παραδοσιακό κτίριο του Δημαρχείου.

Μια ενδιαφέρουσα διαδρομή προς τα νότια ακολουθεί το δρόμο προς την Σπάρτη και οδηγεί στη Μονή Μπούρα και στη Μονή Αμπελάκη. Μια άλλη ωραία διαδρομή είναι προς τα βόρεια και οδηγεί προς τη νότια Φαλαισία, τα χωριά Ποταμιά, Καμάρα, το γραφικό χωριό Δυρράχιο (22 χιλ.) και από εκεί στην Καλαμάτα μέσα από τα πυκνά δάση του Ταϋγέτου. 

Σχόλιο από τον/την ΓΙΏΡΓΟΣ ΑΓΓΈΛΗΣ στις 15 Σεπτέμβριος 2022 στις 17:04

Υ π έ ρ ο χ η αποτύπωση του εσωτερικού της εκκλησίας Γιώργο! Μπράβο!

Γιατί όμως να μη σημειώσεις, τουλάχιστον ποια είναι η εκκλησία;
Βέβαια, καλά που είναι και ο Γιάννης, να είναι καλά, και μαθαίνουμε την... ιστορία...

• ‹ Προηγούμενο
• 1
• 2
• Επόμενο ›
• Σελίδα