"ΘΕΊΟΝ ΚΑΙ ΙΕΡΌΝ ΕΥΑΓΓΈΛΙΟΝ"

____________________
Ένας πολύ καλός προορισμός για ημερήσια εκδρομή, εκείνα τα χρόνια ήταν για μας το Σπήλαιο Γρεβενών. Γραφικό χωριό ανάμεσα σε χαράδρες βουνά και ρέματα, πρόσφερε καλό φαγητό και φυσικές ομορφιές. Στα αξιοθέατα περιλαμβάνονταν και πολύ παλιές εκκλησίες...
Στην άκρη του χωριού βρισκόταν και μια παλιά εκκλησία (αν θυμάμαι, του Αγίου Αθανασίου), που ήταν κλειδωμένη και δεν μπορούσαμε να μπούμε. Το "μυστικό" της εισόδου το έμαθα από τον ταβερνιάρη που πηγαίναμε...
"Δίπλα στην πόρτα, σε ένα βαθύ χάσμα ανάμεσα στις πέτρες του τοίχου, είναι το κλειδί", μου είπε...
Ανακάλυψα λοιπόν και εγώ με τη σειρά μου, ένα μεγάλο σκουριασμένο κλειδί (περίπου 15 εκατοστά), που άνοιγε τη
ξύλινη φαγωμένη πόρτα της εκκλησίας. Το εσωτερικό, που ανέδιδε τη "μυρωδιά" των αιώνων που κουβαλούσε, δεν ήταν
κάτι λιγότερο απ' ότι κάποιος περίμενε να αντικρύσει σε ένα τέτοιο χώρο ιστορίας...
Η ανοιχτή σελίδα του ΘΕΊΟΥ ΙΕΡΟΎ ΕΥΑΓΓΕΛΊΟΥ (Μετατυπωθέν και Επιμελώς Διορθωθέν Ενεττησι 1754) τράβηξε την προσοχή μου... Στερέωσα κάπου τη μηχανή και τη φωτογράφησα... Συνοδεύω την ανάρτηση και με άλλες δυο φωτογραφίες...
Αντιλαμβάνεστε φαντάζομαι, τι θησαυροί υπάρχουν διεσπαρμένοι στην Ελλάδα, που ίσως να είναι εκτεθειμένοι σε κινδύνους, αφύλακτοι...
Σπήλαιο Γρεβενών, 30 Δεκεμβρίου 2000
(CANON A-1, αναλογική λήψη).