Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας
Σπίτια γιαπιά
που δεν πρόλαβαν να κτιστούν
ή κτίστηκαν και τώρα καταφρονεμένα
και ερειπωμένα επιζητούν το χαλασμό τους.
Πονάει η εικόνα της εγκατάλειψης,
μα πιο πολύ πονάει η απαξίωση
της παλιάς, της πρώτης σου αγνής δημιουργίας.
Στέκονται εκεί, κουφάρια ανθρώπινων ζωών,
σαν ηχεία να αντηχούν τον άνεμο, καθώς περνά
μέσα απ' τα ανοικτά παράθυρα και τις πόρτες.
Σαν κλάμα, σαν ουρλιαχτό, σαν σπαραγμός
χαροκαμένης μάνας που έχασε τα παιδιά της.
Σπίτια καταφύγια περασμένων ονείρων,
νοσταλγικών στιγμών, μιας θαλπωρής
αλλιώτικης που καμιά σχέση δεν έχει με το σήμερα.-Στίχοι Γιάννης Κανδύλης.
Ετικέτες;
Σχόλιο
Ωραιότατη λήψη και διαχείριση του φωτισμού Χρήστο !!!
Εύγλωττη -όσο και οι στίχοι- η εικόνα σου, Χρήστο! Δύσκολες οι συνθήκες φωτισμού, αλλά το πάλεψες!
Πολύ καλή καταγραφή της ερημιάς Χρήστο, ωραιότατη ανάρτηση!
Πολύ ωραία λήψη και το υποστηρίζεις θαυμάσια με τους τους τόσο μεστούς στίχους , Χρήστο!!!
Δεν υπάρχουν γενέθλια σήμερα
© 2025 Created by G.D.Christoloukas.
Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"