Καλντερα

Ο Φαρος αναβοσβηνε ακομα
Τα γλαροπουλια πετουνε μες της Καλντερας το πρωτο φως
λευκες αστραπες ρεουν στον αερα , αφριζοντας τα μαυρα ποταμια του Βασαλτη
η Θηρασια λιγομιλητη...μες την μουνταδα του πρωινου
κι ουτε ενα φως αναμμενο . περιμενει πρωτη την ανατολη
Η Παναγια η Θεοσκεπαστη απο ψηλα θωρει τα γκρεμνα
με τα γερακια της
Η παντοφλα ξεκινα το πρωτο δρομολογιο της μερας
ξεσηκωνοντας τους γλαρους που ξαποσταινουν ανοιχτα
Η Οια ανοιγει τα ματια της και τεντωνεται σαν γνησια Θηραια...
Η Νεα Καμενη ολο και μεγαλωνει κι απλωνεται στο χωρο
τα νεα της ακρα σκοτεινα ακομα...
σε λιγο θα γυαλιζουν το μαυρο του Βυθου
Το Ασπρονησι φυλα τις πυλες
διπλα στη ξερα με τους αστακους
κι απεναντι ομορφα στεκουν τα λιονταρια του Κορφου
πρασινοι οι γκρεμνοι σκαρφαλωνουν στους κοκκινους βραχους με την Ανοιξη...
που απο την τρυπια τσεπη της σπερνονται κιτρινες μαργαριτες...
Ο Σκαρος σκοτεινος και ροζ !
Η Παλια Καμενη μολις σηκωνεται στους αγκωνες της ξαπλωμενη για παντα...
Το φεγγαρι στεκει ακομα πανω στην Οια
την φωτιζει μεχρι να βαφτει με τα κοκκιναδια της
πριν η μερα την καλημερισει...
Ο Ηλιος μια κοκκινη μπαλα που η ανωση της θαλασσας
ξεπατωνει και ξεπηδα...διπλα στην Αναφη!
μοναχος, κυριαρχος , ουρανιος...
Η Καλντερα ακομα σκοτεινη
τον περιμενει ν' ανεβει για να φωτισει
να σκιρτησει το Φως μεσα της καθως αναγεννιεται
κι οταν ξαναβουτηξει μεθυσμενος απο χαρα
στο Μαυραθυρο του
τις Πυλες του να δεις
σαν θα σκιρτησει στο Δειλι...