Δεκαπενταύγουστος

`
… μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς

Με μια ευφάνταστη αλληγορία που με συνάρπασε, ο διακεκριμένος και πολύ αγαπητός ανά το Πανελλήνιο προϊστάμενος του Καθεδρικού Ναού Αθηνών πρωτοπρεσβύτερος π. Θωμάς Συνοδινός –ο στενότερος συνεργάτης, θυμίζω, του μακαριστού Χριστόδουλου– μας κατέδειξε προ ημερών στην Παναγία την Εκατονταπυλιανή τον μητρικό ρόλο της Παναγίας μας αλλά και τον πατρικό του Θεού:
Ο Θεός και η Θεοτόκος δεν τιμωρούν, δεν εκδικούνται. Νουθετούν. Παιδαγωγούν. Έτσι, οι δοκιμασίες που μας βρίσκουν, είπε, είναι μηνύματα για να επανέλθουμε στο «λιμάνι». Τι κάνουν οι γονείς, όταν το παιδάκι αφήσει στη θάλασσα το καραβάκι με το οποίο παίζει να το πάρει στα ανοιχτά το κύμα; Ρίχνουν πιο μπροστά από αυτό βότσαλα, για να ανακόψουν την πορεία του και να το επαναφέρουν στην ακτή…

Με την εικόνα αυτή Δεκαπενταύγουστου στο Αιγαίο (από τη μονή Λογγοβάρδας), θέλω να ευχηθώ σε όλες και όλους σας ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ –προσωπικά και για την Πατρίδα– ιδιαίτερα όμως στον Παναγιώτη Καλογριδάκη, τη Μαρία (Marianto), τον Πάνο Καράμπελα, τη Μαρία Τσιράκου, τη Μαίρη Τσέτσου και όσες/όσους συνταξιδιώτες γιορτάζουν σήμερα!

Στα σχόλια, ο επιτάφιος της Παναγίας από ναό της Πάρου. Και εδώ ύμνοι από τον π. Θωμά:

http://www.symbole.gr/musice/paklie/1073-thsyn