Κόκορας ...στο ένα πόδι !!!

------
Η περηφάνια του κάθε υπερόπτη κόκορα είναι παγκοίνως γνωστή και ευκρινέστατα θεατή, ακόμα και από αδιάφορους, άσχετους και ανυποψίαστους. Ελέω …αυτοχρησμού του ως “βασιλιά”, στο στενό οικογενειακό του κοτέτσι, θεωρεί αυτονόητο -τρομάρα του- ότι μπορεί να “βασιλεύει” και στον ευρύτερο υπαρξιακό χώρο του…
Να, όμως, που βρέθηκαν δυο-τρεις ευκολόπιστες κοτούλες, άβουλα, ως χθες, υποχείριά του, που δέχονταν, σε καθημερινή βάση, αδιαμαρτύρητα τα καμώματα του κομπορρήμονα “επιβήτορα” του κοτετσιού, να του βάλουν όχι “τα δυο πόδια σ’ ένα παπούτσι”, αλλά να τον “βάλουν στη θέση του”, εξευτελίζοντάς τον και ταπεινώνοντάς τον οικτρά, πληγώνοντας έτσι καίρια την ξιπασμένη περηφάνια του !!!
Τον ανάγκασαν, όπως βλέπετε, να στέκεται, αξιολύπητος, άβουλος και αμήχανος, μέσα στην παγωνιά …του κουτσοφλε- βαρίστικου χιονιά, στο ένα πόδι, ικετεύοντας, ο ταλαίπωρος, έλεος από τα ως χθες “θύματά” του, παρακαλώντας τα να συνεχίσουν να τον …δοξάζουν !!!
Τον λυπήθηκα, βλέποντάς τον σ’ αυτή τη δεινή θέση και την τραγική κατάσταση στην οποία είχε περιπέσει, ολόκληρος κόκορας όντας, και, αφού απαθανάτισα τη σκηνή της απρόσμενης (μαθηματικά, ωστόσο, αναμενόμενης) μείωσης και της επιβληθείσας σ’ αυτόν εξευτελιστικής αποκαθήλωσης, από τα δυσθεώρητα ύψη της περηφάνιας του , τον εγκατέλειψα στην τύχη του, αναλογιζόμενος ότι αυτή, μοιραία, είναι -πρέπει να είναι- η τύχη και η νομοτελειακή κατάληξη του κάθε, επιτηδευμένα κομψευόμενου και copy-paste κακαρίζοντα, περήφανου κόκορα, που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του…
Σημείωση : οποιαδήποτε ομοιότητα, έστω και στηριζόμενη στις συμπεριφοριστικές ή συνειρμικές θεωρίες, είναι τυχαία και συμπτωματική.
------