Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

Ράμφος: "Να πετύχουμε τον συμπολιτισμό"

`
ΑΞΙΖΕΙ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
----------------------------------

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ:

(… ) Το κρίσιμο πρόβλημα, κατά τη δική μου αντίληψη, είναι ότι το εγχείρημα που ονομάζουμε «συμπολιτισμό», αυτό που οι ξένοι λένε acculturation (δηλαδή πώς μια κουλτούρα παίρνει τα πιο ενεργά στον ιστορικό χρόνο στοιχεία της και μέσα απ’ αυτά διασταυρώνεται με έναν πιο προηγμένο πολιτισμό), αυτό το συχνό φαινόμενο για τη σύγχρονη οικουμένη εδώ αποτυγχάνει επί μονίμου βάσεως, διότι το επιχειρούμε με δάνεια μέσων και όχι πρόσληψη αρχών. (…)
Δεν είναι βέβαιο ότι ο Έλληνας μπορεί να λειτουργήσει με τον τρόπο που λειτουργεί ο Δανός ή ο Ολλανδός, αλλά η σύνθεση θα αρχίσει από τη στιγμή που θα αρχίσει να μας απασχολεί η λογική των πραγμάτων και όχι ένα πάρε-δώσε μ’ αυτά χωρίς καμιά εσωτερική προέκταση. Αυτό θα μας επιτρέψει να βγούμε από μια ατροφική ατομικότητα, η οποία είναι το μεγάλο ανθρωπολογικό μας πρόβλημα. Ζούμε σε εποχές και κοινωνίες που απαιτούν πρωτοβουλίες και ενέργειες, ενώ εμείς διαπλάθουμε έναν αδύναμο άνθρωπο. Εάν όμως αυτός βρεθεί σε θεσμικά πλαίσια ανεπτυγμένων κοινωνιών, ελευθερώνει τον μπλοκαρισμένο δυναμισμό του (…)

(Προδημοσίευση από συνέντευξη του ΣΤΕΛΙΟΥ ΡΑΜΦΟΥ στη «ΝΕΑ ΕΥΘΥΝΗ», τχ. 14, Νοε.-Δεκ. 2012)

---------------------------------------

ΚΙ ΟΜΩΣ, ΔΙΑΘΕΤΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΕΤΥΧΕΙ ΑΡΙΣΤΑ ΤΟΝ «ΣΥΜΠΟΛΙΤΙΣΜΟ»!

ΑΚΟΥΣΤΕ, π.χ., Vangelis με Vanessa Mae!

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 7 μέλη

Προβολές: 133

Μέγεθος πλήρους προβολής

Ετικέτες;
Άλµπουµ: Ανθρωπογεωγραφία

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 5 Νοέμβριος 2012 στις 13:01: Πολύ σ' ευχαριστώ, καλή μου Δήμητρα! Εξυπακούονται οι προϋποθέσεις που μας μεταφέρεις εδώ από παλιότερη συνέντευξη στην ΕΤ 3 του Στέλιου Ράμφου. Αυτά, όπως βλέπεις, σημείωσα στο προηγούμενο σχόλιό μου, δανειζόμενος μάλιστα αρνητικό και θετικό παράδειγμα από τη δική σας κουλτούρα (μπαλωθιές vs πρωτοφανής κρητική φιλοξενία).

Σχόλιο από τον/την ΔΗΜΗΤΡΑ στις 5 Νοέμβριος 2012 στις 12:41: Πρέπει να παράγουμε συμπολιτισμό όμως Γιάννη μου, με βάση τις ελληνικές ανάγκες κι όχι μιμητισμό από ξένα εισαγόμενα πρότυπα (που μπορεί να αξίζουν για την χώρα στην οποία παράγονται, είναι άχρηστα όμως για την ιδιοσυγκρασία και την ιδιομορφία του Έλληνα), για να μπορέσει έτσι να δώσει, μέσα από την δημιουργικότητα, τον θετικισμό στη ζωή μας που θα καλύψει τα κενά του αρνητισμού και του μηδενισμού.

Εξαιρετική σκέψη και φωτογραφία για μια ακόμη φορά!!!

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 2 Νοέμβριος 2012 στις 23:52: Κι εμένα μού αρέσει, Μιχάλη μου, η διαυγής τοποθέτησή σου και σ' ευχαριστώ! Για τον (σκέτο) πολιτισμό, βλέπεις ότι δεν έχουν καταλήξει ακόμη στον όρο οι δυτικοί (civilization ή culture). Εύλογη η απορία σου· αλλά, χοντρικά, νομίζω πως "συμπολιτισμό" εννοεί μία σύνθεση των γοητευτικότερων και ανθρωπινότερων στοιχείων από ποικίλες κουλτούρες. Δε θα συνεισφέραμε, π.χ., εμείς τις μπαλωθιές και οι Ισπανοί τις ταυρομαχίες σ' έναν ευρωπαϊκό πολιτισμό. Θα μπορούσαμε, όμως, να διδάξουμε φιλοξενία και γλεντζέδικη "έξω καρδιά" και οι άλλοι Ευρωπαίοι σεβασμό του πεζού ή του ποδηλάτη στην οδήγηση...

Σχόλιο από τον/την ΜΙΧΑΗΛ ΒΟΜΒΥΛΑΣ στις 2 Νοέμβριος 2012 στις 23:06: Πολύ όμορφη η όλη σου ανάρτηση.Μου είναι πολύ δύσκολο να ορίσω την ακριβή έννοια του πολιτισμού και ως εκ τούτου και την ακριβή έννοια του συμπολιτισμού, γιαυτό και θα σχολιάσω την λήψη σου. Μου αρέσει!!!

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 2 Νοέμβριος 2012 στις 22:48: Ευχαριστώ πολύ, φίλε μου Βασίλη!

Σχόλιο από τον/την ΒΑΣΙΛΗΣ . Λ στις 2 Νοέμβριος 2012 στις 20:20: Πολύ καλό πλάνο Γιάννη !!!

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 2 Νοέμβριος 2012 στις 20:13: Ντίνη και Σωτήρη, θερμές ευχαριστίες για τη συμμετοχή σας στην ανάρτηση και στον γόνιμο αυτόν διάλογο!

Σχόλιο από τον/την sotiris sarantidis στις 2 Νοέμβριος 2012 στις 19:30: Γιάννη μπράβο για την ανάρτηση.Οι πολύ πυκνές απόψεις του Σ.Ράμφου θέλουν ,πιστεύω,πολύ χώρο για πολλή συζήτηση.Μου προκαλεί έκπληξη ότι κυκλοφορούν ευρέως, όπως και τα γραπτά του, στην τηλεοπτική εποχή της εύπεπτης ευκολίας ...