Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας
Κύρια περιοχή των ερημιτών είναι τα Καρούλια, ένας άγονος, βραχώδης και απότομος τόπος, όπου υπάρχουν σπηλιές ερημιτών και καλύβες ασκητών. Η ονομασία οφείλεται σε μία τροχαλία (καρούλι), από όπου οι ασκητές κρεμούν ένα καλάθι για να βάλουν οι διερχόμενοι ψαράδες λίγο ψωμί μέσα σε αυτό και ότι άλλο έχουν, αφού αμειφθούν με τα εργόχειρα που τοποθετούν οι ερημίτες μέσα στο καλάθι.
Η κλίση του εδάφους είναι 90-95% και πάνω εκεί έχουν οι μοναχοί κτίσει 12 μικρές καλύβες. Σε μερικές κατεβαίνουν με αλυσίδες ή ξύλινες σκάλες, ενώ σε άλλες που είναι περισσότερο σπηλιές παρά καλύβες οδηγούνται από αόρατα μονοπάτια χαραγμένα πάνω στους απότομους βράχους. Για τη συλλογή χόρτων ή την παροχή νερού αναγκάζονται οι ερημίτες να αναρριχώνται με δυσχέρεια πάνω στους κρημνούς. Τρέφονται κυρίως με παξιμάδια, χόρτα, φραγκόσυκα και ξηρά τροφή. Κοιμούνται ελάχιστα, μελετούν πολύ και προσεύχονται συνεχώς. Η ομιλία τους σπανίζει. Το πρόσωπό τους έχει μία ιδιαίτερη λάμψη. Ακούν με προσοχή τον ανθρώπινο πόνο και δείχνουν συγκατάβαση σε αυτόν.
“Τρυπωμένοι μέσα σὲ σπηλιές, ζοῦν ἐκεῖ καὶ προσεύχουνται γιὰ τὶς ἁμαρτίες τοῦ κόσμου, καθένας μακριὰ ἀπὸ τὸν ἄλλο, γιὰ νὰ μὴν ἔχουν καὶ τὴν παρηγοριὰ νὰ βλέπουν ἀνθρώπους, οἱ πιὸ ἄγριοι,οἱ πιὸ ἅγιοι ἀσκητὲς τοῦ Ἁγ. Ὄρους” αναφέρει ο Νίκος Καζαντζάκης στο «Ἀναφορὰ στὸν Γκρέκο» ,ἐκδ. Ἐλ. Καζαντζάκη, 1964.Ο Καζαντζάκης επισκέφθηκε τα Καρούλια σε νεαρή ηλικία για να γνωρίσει από κοντά τους Σπηλαιώτες ασκητές.
Σχόλιο
Εξαιρετικής φωτοαρχιτεκτονικής!!!
Πολύ καλή Γιώργο !!!
Κάπου έχω ένα ίδιο πλάνο του 1980 Θα ψάξω να το βρώ
2ο ΜΕΡΟΣ
Αριστοτεχνική λήψη, Γιώργο!!!
95% η κλίση - 105% η ΠΙΣΤΗ = ισορροπία!!!
αγαπητέ φιλοαγιορείτη Γιώργο, οι φωτογραφίες σου από το Α.Ορος δείχνουν μια προσέγγιση με πολύ σεβασμό για τα πολλά που εκπέμπει και αντιπροσωπεύει ο μοναδικός αυτός τόπος...
Το περίφημο ταξίδι το έκανε ο Ν.Καζαντζάκης (σε ηλικία 31 ετών) με τον Α. Σικελιανό (30 ετών) το 1914 ,διήρκεσε 40 ημέρες ,στα Καρούλια όμως ήταν χωρίς τον Α. Σικελιανό.Παραθέτω εδώ το τελευταίο κομμάτι της συνομιλίας του Ν.Κ με τον ασκητή ,για να κεντρίσω το ενδιαφέρον ώστε να (ξανα)διαβάσουν το μοναδικό αυτό κεφάλαιο από την Αναφορά στον Γκρέκο...
Μιλούσε κι όσο μιλούσε το πρόσωπο του φωτίζουνταν γλυκό, ευτυχισμένο χαμόγελο ξεχύνουνταν από τα χείλια του κι έπιανε όλο του το πρόσωπο. Ένιωθες βυθίζουνταν στην Παράδεισο.
- Γιατί χαμογελάς, γέροντα μου;
- Είναι να μη χαμογελώ; μου αποκρίθηκε· είμαι ευτυχής παιδί μου· κάθε μέρα, κάθε ώρα, γρικώ τα πέταλα του μουλαριού, γρικώ το Χάρο να ζυγώνει.
Είχα σκαρφαλώσει τα βράχια για να ξομολογηθώ στον άγριο τούτον απαρνητή της ζωής· μα είδα ήταν ακόμα πολύ ενωρίς· η ζωή μέσα μου δεν είχε ξεθυμάνει, αγαπούσα πολύ τον ορατό κόσμο, έλαμπε ο Εωσφόρος στο μυαλό μου, δεν είχα ακόμα αφανιστεί μέσα στην τυφλωτική λάμψη του Θεού. Αργότερα, συλλογίστηκα, σα γεράσω, σαν ξεθυμάνω, σαν ξεθυμάνει μέσα μου κι ο Εωσφόρος.
Σηκώθηκα. ' Ασκωσε ο γέροντας το κεφάλι.
- Φεύγεις; έκαμε· άε στο καλό· ο Θεός μαζί σου.
Και σε λίγο, περιπαιχτικά:
- Χαιρετίσματα στον κόσμο.
- Χαιρετίσματα στον ουρανό, αντιμίλησα· και πες στο Θεό, δε φταίμε εμείς, φταίει αυτός που έκαμε τον κόσμο τόσο ωραίο
Ωραιότατη!
Πανέμορφη εικόνα και πληροφορίες!!
Τζώρτζη, ευχαριστούμε για τις πληροφορίες! είμαστε όμως πολύ μικροί για να τους πλησιάσουμε! Ας προσευχηθούν και για μας τους αμαρτωλούς!
ΠΟΙΟΤΙΚΕΣ ΕΚΤΥΠΩΣΕΙΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ ΠΟΥ ΑΠΟΣΤΕΛΛΟΥΜΕ ΣΕ
ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Τηλ. 2321085880
PhotoSTAR.gr
Δεν υπάρχουν γενέθλια σήμερα
© 2024 Created by G.D.Christoloukas. Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"