Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

Αναστάσιος Φιλιππέλης (1905-1973)

Ο Αναστάσιος Φιλιππέλης (1905-1973), ήταν ένας άγνωστος φωτογραφός, αλλά συνάμα πολύ σπουδαίος και σημαντικός για τον τόπο του και την εποχή που έζησε. Γνωρίζοντας τον κανείς μέσα από τις φωτογραφίες ήταν άνθρωπος πράος, καλοσυνάτος, προσιτός στους συγχωριανούς τους.

Ήταν μπροστά από τα χρόνια που ζούσε. Το 1935 έπιασε για πρώτη φορά στον ώμο του έναν τρίποδα και μια μηχανή και ξεκίνησε να αποτυπώνει… Η μανία του για την φωτογραφία ήταν πρωτοποριακή, ασχολήθηκε με τον εργαζόμενο άνθρωπο, με τον φτωχό, τον εργάτη. Αποτύπωσε για πάνω από 30 χρόνια την ιστορία, την λαογραφία, τα έθιμα, τις συνήθειες, τα σημαντικότερα γεγονότα του τόπου που έζησε. Έτσι, σώζονται πολλές φωτογραφίες που δείχνουν ανθρώπους να δουλεύουν, στα καπνά, στα αμπέλια, στις φυτείες, τους δείχνει στα γλέντια, αλλά και στον πόνο. Ακόμη και στα πορτρέτα του φαίνεται η λυρικότητα του. Το έργο του, δεν είναι τίποτε άλλο από ολόκληρη η ιστορία του Ιάσμου, ένα υλικό που η αξία του δεν μπορεί ακόμη να αποτιμηθεί σωστά κι αυτό γιατί το έργο της εμφάνισης των φιλμ δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.

Το 2011 ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ιάσμου (Ροδόπης) κατάφερε να δημοσιεύσει το πρώτο δείγμα της δουλειάς του, το φωτογραφικό λεύκωμα «Την ιστορία λένε και οι φωτογραφίες» και να δώσει ένα φόρο τιμής στον Θρακιώτη φωτογράφο.

Ο Φιλιππέλης δεν καλλιτέχνης, δεν ήταν ιστορικός, υπήρξε ένας απλός ανθρωπος που ήταν πιο μπροστά από την εποχή του. Πριν τον πόλεμο στην περιοχή του σιδηροδρομικού σταθμού είχε μια ταβέρνα το ονομαζόμενο “Εξοχικόν” που αποτελούσε και πόλο έλξης όλων των κατοίκων. Ένα πολύ όμορφο κέντρο διασκέδασης με γραμμόφωνο και γευστικό φαγητό. Όταν άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά με την φωτογραφία έβγαινε στην ύπαιθρο με σκοπό να αποτυπώσει αυτό που ο ίδιος έβλεπε μέσα από το φακό του. Δυστυχώς το μεγαλύτερο υλικό του έργου έχει χαθεί. Διασώθηκε ένα μικρό, περί τις 3000 αρνητικού φιλμ.