ΜΗΝΥΜΑ ΑΓΑΠΗΣ

[DimitrisFileles]

Ζητώ την κατανόηση όλων των εκλεκτών φίλων του Φωτογραφικού Ταξιδιού μας που μπαίνω για δεύτερη συνεχόμενη μέρα στον πειρασμό να προσθέσω μια ακόμη συζήτηση παρακινημένος από τα μηνύματα των ημερών που έρχονται.
Ομως, μέσα από μισό περίπου αιώνα ζωής, βλέπω γύρω μου να αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς η αποξένωση μεταξύ των ανθρώπων, να επιβραβεύονται η υποκρισία και η εκδικητικότητα, κι από την άλλη να καταντά να θεωρείται γραφική η αρετή της ανιδιοτέλειας.
Θα δούμε πάλι τους μεγαλόσχημους, τους "επώνυμους", να επισκέπτονται τους κάθε λογής αναξιοπαθούντες της κοινωνίας μας, να τους σφίγγουν το χέρι ακολουθούμενοι από κουστωδίες αυλοκολάκων με απαστράπτοντα φλας και κάμερες που απαθανατίζουν τη φιλάνθρωπη συμπεριφορά τους.
Κι ακόμα πιο ενοχλητική γίνεται η παρουσία τους σε χώρους που γέροντες, απόμαχοι της ζωής, περνούν κυριολεκτικά πεταμένοι το τελευταίο κομμάτι αυτού του σύντομου κύκλου που διαγράφουμε πάνω στη γη.
Σ' αυτούς αφιερώνω το σύντομο βίντεο που ακολουθεί, γιατί δεν δικαιούμαστε να ξεχνάμε όσα ανιδιοτελώς, με έμπρακτη, αληθινή αγάπη μας έχουν προσφέρει.

[Αντωνης Κυρου]

ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ δΗΜΗΤΡΗ,ΜΠΡΑΒΟ

[DimitrisFileles]

Φίλε Αντώνη, αρνούμαι να παγκοσμιοποιηθώ, αρνούμαι να γελοιοποιηθώ, αρνούμαι να αγελοποιηθώ, αρνούμαι να συρθώ και να διασυρθώ, αρνούμαι να αποκοπώ από τον ομφάλιο λώρο που μου έδωσε ζωή. Αλοίμονο αν αυτό, όπως κάποιοι διατυμπανίζουν, είναι το διαβατήριο για την ενηλικίωσή μας. Ενηλικίωση σημαίνει δημιουργία, κι αν η προσφορά αγάπης προς αυτούς που μας δώρισαν τη ζωή δεν θεωρείται δημιουργική, τότε εγώ αρνούμαι να ενηλικιωθώ.

[Αντωνης Κυρου]

οποιος αρνειτε τις ριζες του και κακομεταχειριζετε αυτους που τον γεννησαν,δεν εχει μελλον,ιστορια,ζωη
Δεν εχει τιποτε,ειναι ενα μεγαλο μηδενικο.

[DimitrisFileles]

Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο!!!

[elisavet]

To εχω ξαναδει και με ειχε συγκινησει πολυ.. Σε ευχαριστω Δημητρη που μου εδωσες την ευκαιρια να το ξαναδω...

[DimitrisFileles]

Να είσαι καλά, Ελισάβετ. Ευτυχώς βρίσκουμε συνανθρώπους, συνταξιδιώτες που ακόμη συγκινούνται!!!

[Giorgos Tsoumpas Photography]

..................................Ταρακουνήθηκα...Νάσαι καλά Φίλε Δημήτρη.

[DimitrisFileles]

Αγαπητοί φίλοι, θαρρώ πως η μέχρι τώρα παρουσία μου σας έχει πείσει ότι σε καμιά περίπτωση δεν διακατέχομαι από αισθήματα σωβινιστικά, εθνικιστικά ή μεγαλοϊδεατικά.
Γι' αυτό θα μου επιτρέψετε να αναφέρω ένα περιστατικό από τη διδασκαλία του μεγάλου λαογράφου μας Μιχάλη Μερακλή ο οποίος έθεσε στο ακροατήριο των φοιτητών του την εξής ερώτηση: "Τι είναι πολιτισμός;". Ολος ο χρόνος της διάλεξης αναλώθηκε σε διάφορους ορισμούς που ο δάσκαλος απέρριπτε. Οταν η ώρα πέρασε, του ζητήθηκε να δώσει επιτέλους τον ορισμό. Κι εκείνος απάντησε : "Πολιτισμός είναι ό,τι μάχεται τον αμερικανισμό!". Ετσι απλά!
Δείτε το, φίλοι μου, έτσι απλά. Πώς αλλάξαμε; Πώς αφελληνιστήκαμε; Πώς βουτήξαμε με το κεφάλι στη λάσπη του αμερικάνικου τρόπου ζωής; Πώς εγκαταλείψαμε τις αυλές και μεταμορφωθήκαμε σε ενοίκους πολυκατοικιών; Πώς ξεχάσαμε τις κοινές χαρές και τις κοινές λύπες με το γείτονα και ταμπουρωθήκαμε στο διαμερισματάκι μας; Πώς βρέθηκαν οι "γέροι" να μη χωράνε στο δυάρι, τριάρι, τεσσάρι μας (τελοσπάντων), να είναι μόνοι καλοί όταν χαρτζιλικώνουν τα εγγόνια και μετά το "βάρος" τους να μεταφορτώνεται στα γηροκομεία-σκουπιδιάρικα ("οίκοι ευγηρείας" - ποιον κορϊδεύουμε) στο όνομα της λεγόμενης "πυρηνικής" οικογένειας; Πώς σκεπάστηκε η ευωδιά του κυριακάτικου φαγητού στο φούρνο της γειτονιάς κι έγινε παϊδάκια στα Βλάχικα της Βάρης ή junk food στα φαστφουντάδικα που ξεφύτρωσαν σαν άνθη του κακού στην καθημερινότητά μας; Πώς χάθηκαν οι ολονύχτιες βολτές με τα πόδια στην Ομόνοια για ν' αγοράσουμε τα ξημερώματα τις κυριακάτικες εφημερίδες (ή και τσιγάρα όταν μας τέλειωναν) και τώρα μετακινούμαστε ακόμη και για τσιγάρα με το αυτοκίνητο (κι αν είναι και jeep ακόμη καλύτερα); Ετσι απλά!
Ετσι απλά χάθηκε και η ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ! Αν πετάξουμε από πάνω μας το βαρύ σκέπασμα του αμερικάνικου όνειρου, θαρρώ πως εύκολα η δύσκολα θα ξαναβρούμε τη χαμένη μας ελληνικότητα, την ΑΝΘΡΩΠΙΑ μας!