Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας
Καθόμουν ώρες μες στην πλήξη μου και χάζευα
Όπως το κάνουν όλοι αυτοί που κουραστήκανε
Από τα τόσα που ελπίζουν ότι ζήσανε
Στο χλιαρό κενό τού να μη σκέφτομαι καθόμουνα
Παρατηρώντας μιαν αράχνη που αιωρείτο.
Εκείνη κάτι θα σκεφτότανε φαντάζομαι
Γιατί όλο ανέβαινε το σιχαμένο ιστό της
Έμενε ακίνητη συσπώντας τις κεραίες κι έπειτα
Ακάθεκτη ορμούσε στο κενό.
Μύγα ή ζωύφιο δεν πέρασε, όσο είδα.
Όμως η θήρα προχωρούσε δίχως θήραμα
Με τη σοφία εκείνου που γνωρίζει πως το ανύπαρκτο
Θέλει δραστήρια τέχνη να το αδράξεις.
Σοφία ωραία λιλιπούτειου τέρατος
Που σε κλωστούλα σάλιου παραμόνευε
Να παγιδέψει το άπιαστο
Και με χαψιές μεγάλες τέλος καταβρόχθισε
Τις ώρες μου, την πλήξη, το κενό.
Αντώνης Φωστιέρης- Η Αράχνη.
Ετικέτες;
Αγαπημένο 1 ατόμου
Σχόλιο
Την καλησπέρα μου Χρήστο!!Σε ευχαριστώ πολύ για τα ευμενή σχόλια!!!
Εξαιρετική και αγαπημένη λήψη συνονόματε! Καλή σου νύχτα!
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Carola μου!!!
Ουαου!! Θαυμάσια δουλειά Χρήστο μου!
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Ανδρέα!!
Πολύ καλή φωτό!!! Ο φωτισμός εξαιρετικός!!!
Σε ευχαριστώ πολύ Νίκο για τη ματιά και τα θετικά σου σχόλια!Καλό βράδυ Κυριακής να έχεις!!
Υπέροχη λήψη αλλά και συνοδευτικό κείμενο!
Γιώργο και Δημήτρη χαίρομαι πραγματικά πολύ που σας αρέσει τόσο η ανάρτηση μου!!Σας ευχαριστώ που σταθήκατε!!
Εξαιρετική Χρήστο!
Δεν υπάρχουν γενέθλια σήμερα
© 2025 Created by G.D.Christoloukas.
Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"