Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

Το άσπρο καπελάκι

Στον κόλπο του Κότσινα στη Λήμνο.

O Κότσινας (παλαιότερη oνoμασία Κότσινoς ή Κότζινoς) ήταν τo επίνειo της Ηφαιστείας. Η ανάπτυξή τoυ πιστεύεται ότι συνέτεινε στην παρακμή της Ηφαιστείας κατά τα Βυζαντινά χρόνια. Μάλιστα αναφερόταν και ως πρωτεύoυσα τoυ νησιoύ τα ύστερα Βυζαντινά χρόνια και oχυρώθηκε με κάστρo μάλλoν κατασκευασμένo από τoυς Βενετoύς

Η ιστορία της Μαρούλας εκτυλίσσεται στον Κότσινα, στη βορειοανατολική Λήμνο. Ο πατέρας της, Ισίδωρος Κομνηνός και η γυναίκα του Ευφροσύνη, είχαν υπό την προστασία τους την περιοχή του Κότσινα. Την 21η Μαΐου 1478 τη μέρα που στον Κότζινο οι κάτοικοι πανηγύριζαν τη γιορτή του Μεγάλου Κωνσταντίνου και της Αγίας Ελένης, ο Σουλειμάν έφτασε στη Λήμνο και σκόρπισε το θάνατο σε ολόκληρο το νησί.

Ενώ Έλληνες και Βενετοί στο το φρούριο ένιωθαν τις δυνάμεις τους να τους εγκαταλείπουν, η κόρη της Λήμνου βλέποντας τον πατέρα της να πέφτει στη μάχη, πήρε το σπαθί του και πολέμησε με αξιοθαύμαστη τόλμη και κατάφερε να απωθήσει τον Τούρκο κατακτητή, γράφοντας το όνομά της με ανεξίτηλα γράμματα στην ιστορία του νησιού.

Ο εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς γράφει στο ποίημά του «Η κόρη της Λήμνου»: «Η Μάρω, το αρχοντικό κορμί, της Λήμνου η κόρη, ξέρεις πως μόλις άψυχο της φέραν το κορμί του, επήρε την ασπίδα του κι εζώσθη το σπαθί του»

Ο επισκέπτης μπορεί να δει το επιβλητικό άγαλμά της στο λιμανάκι του Κότσινα (μεταξύ Βάρους και Ρεπανιδίου) στον προαύλιο χώρο του Ιερού ναού Ζωοδόχου Πηγής. Με το σπαθί της σηκωμένο και το βλέμμα της στραμμένο προς τη θάλασσα, προκαλεί ρίγη συγκίνησης στους επισκέπτες μέχρι και σήμερα.

Σήμερα διασώζονται ελάχιστα ερείπια του ενετικού φρουρίου, πολύ κοντά στο σημερινό οικισμό, και η εκκλησία με το αγίασμα στο βάθος του βράχου. Οι πιστοί λένε πως τα σκαλοπάτια που οδηγούν στο αγίασμα δεν μπορούν να μετρηθούν και κάθε επισκέπτης μπορεί να διαπιστώσει πως αυτό πράγματι είναι αλήθεια.

http://www.dimos-moudrou.gr/