Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

Ο δράκος του πηγαδιού

Η εξαδέλφη μου η Τάνια είχε ακούσει πολλές ιστορίες για το παλιό το πηγάδι. Για το τεράστιο λευκάδι που είναι δίπλα, για το νερό που κουβαλούσαν με τα γκιούμια στο χωριό, για τα ξωτικά που βγαίνανε σαν έπεφτε το φώς.
Όμως δεν είχε πάει ποτέ εκεί.

- Τόσες φορές μου υποσχεθήκατε να με πάτε στο παλιό το πηγάδι και καμιά φορά δεν πήγαμε.

- Αύριο το πρωί θα πάμε. Κι’ εγώ έχω χρόνια να πάω προς τα εκεί.

Το παλιό το πηγάδι – μια μικρή πηγή πέρα απ’ το ποτάμι – ασκούσε πάντοτε πάνω μου μια ιδιαίτερη γοητεία. Δεν είχα ζήσει την εποχή που το χωριό δεν είχε ακόμη νερό. Απ’ την μικρή ηλικία όμως θυμάμαι την θειά την Φώτηνα να περιγράφει με λεπτομέρεια συναντήσεις με πεθαμένους που πήγαιναν καβάλα στ’ άλογο, ντυμένοι στα άσπρα μαζί με τον αρχάγγελο. Κι’ εμείς μικρά παιδιά τότε, καθισμένοι στην παλιά ξύλινη σκάλα του σπιτιού τρέμαμε απ’ το φόβο μας. Δεν θέλαμε όμως να πάμε για ύπνο. Θα χάναμε το τέλος της ιστορίας.

Και πού να τολμήσουμε να πάμε προς τα εκεί όταν σουρούπωνε! Η κάθε σκιά, το κάθε κλαδί έπαιρνε μορφή σαν έπεφτε η νύχτα. Ηταν και τα νεκροταφεία του χωριού λίγο πιο πάνω, κι’ ο πεθαμένος έφτανε με δυό δρασκελιές. Και σ’ όλα τα παραμύθια το πηγάδι το φύλαγε πάντοτε ένας δράκος.

Ερχεται το πρωί, παίρνουμε τον κατήφορο, περνάμε το ποτάμι και μπαίνουμε στον χωματόδρομο. Οπως και τότε, πολλά χρόνια πρίν.

Το παλιό το πηγάδι μας περίμενε στην ίδια θέση που το είχα αφήσει από τότε. Και το λευκάδι, το ίδιο επιβλητικό όπως είχε μείνει στη μνήμη μου απ’ τα παιδικά μου χρόνια.

Βγάζω τη μηχανή μου να το φωτογραφίσω. Στοχεύω στον τεράστιο κορμό και τα κλαδιά του.

- Κάνε λίγο πιο πίσω για να πιάσεις όλον τον δράκο.

- Ποιόν δράκο βρε Τάνια; Φαντασίες των παλιών ήταν οι ιστορίες με τα ξωτικά.

- Ολόκληρος δράκος παιδάκι μου, δεν τον βλέπεις; Τα μάτια του, το στόμα με τα δόντια του, τα κέρατά του, η ουρά του!

Και τότε μπροστά στα μάτια μου ζωντανεύουνε τα κλαδιά. Ηταν εκεί μπροστά στα μάτια μου ο δράκος. Και σαν φύγουμε αυτός θα μείνει εκεί, να φυλάει το παλιό το πηγάδι.

Γιώργος Νικολαϊδης

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 7 μέλη

Προβολές: 117

Μέγεθος πλήρους προβολής

Ετικέτες;
Άλµπουµ: Το χωριό μου

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"

Σχόλιο από τον/την Κώστας Κωστόπουλος στις 28 Μάρτιος 2011 στις 16:34: Υπέροχη εικόνα

Σχόλιο από τον/την ΔΗΜΗΤΡΑ στις 28 Μάρτιος 2011 στις 0:11: Γιώργο πάρα πολύ καλή φωτογραφία, επεξεργασία, ιστορία, όλα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! μπράβο!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την ΒΑΣΙΛΗΣ . Λ στις 27 Μάρτιος 2011 στις 20:11: Πολύ καλή λήψη και εξαιρετικό σχόλιο !!!!

Σχόλιο από τον/την ΗΛΙΑΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ στις 27 Μάρτιος 2011 στις 17:11: πανεμορφη ληψη

Σχόλιο από τον/την Γιώργος Γλυνός στις 27 Μάρτιος 2011 στις 13:56: Μπραβο φιλε! Ομορφη ιστορια, και ταιριαξε και η επεξεργασια σε ολο αυτο το θεμα! Οντως μοιαζει με δρακο!

Σχόλιο από τον/την Grigorakis Konstantinos στις 27 Μάρτιος 2011 στις 11:52: Πανεμορφη!!!

Σχόλιο από τον/την ΜΙΧΑΗΛ ΒΟΜΒΥΛΑΣ στις 27 Μάρτιος 2011 στις 10:11: Εξαιρετική!!

Σχόλιο από τον/την Στρατης Ζανταλης στις 27 Μάρτιος 2011 στις 9:35: Υπεροχη φωτο και καταγραφή αναμνησεων.!!

Σχόλιο από τον/την aggeliki tsoyrakaki στις 27 Μάρτιος 2011 στις 9:14: ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΝΟΔΙΑ ΕΙΚΟΝΑΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ ..............ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΑ!!!!!!!!