"Φωτογραφικό Ταξίδι"

Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

…η μέρα έξω, μας κλείνει πονηρά το μάτι και μας προσκαλεί, προς άλλες κατευθύνσεις..
…μπαίνω για λίγο μέσα…άλλοτε γελάω με αυτά που γράφετε, με αυτά που γράφω…άλλοτε με εκνευρίζεται …κι άλλοτε πάλι συμφωνώ με κάποιους τέλος πάντων, που θεωρώ ότι τα λεγόμενά τους, ταυτίζονται με τον δικό μου τρόπο σκέψης. Προ πάντων υπάρχετε…κι αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα…
Ίσως να μην το ξέρετε, αλλά με έχετε βοηθήσει στις προσωπικές μου ανησυχίες, που ελάχιστα έχω μοιραστεί μαζί σας..
Πολλά δεν ξέρετε…
Πολλά δεν ξέρω…
Μα είναι ο τρόπος που θέλουμε να μάθουμε…
Είναι ο τρόπος που ζητάμε να μας πούν…
Αυτός ο τρόπος, είναι που τα γαμάει όλα, ή τα συναρμολογεί, ανάλογα την φορά…Παρατηρώ, τόσο στον χώρο της δουλειάς μου, όσο και σε αυτήν εδώ την μικρογραφία του διαδυκτίου, ότι κάποιους τους κυριαρχεί η αλαζονεία...η έπαρση….Η φιλοδοξία να φτάσουνε το άφταστο...Η προσπάθεια να αποκτήσουν ένα κάτι. .ενίοτε δεν το καταφέρνουν…και ξέρετε γιατί? Μα φυσικά λόγω αλαζονείας!
Θυμάμαι την γιαγιά μου να λέει, ότι η σεμνότητα, είναι το στοιχείο αυτό, το οποίο απουσιάζει στην εποχή αυτή που ζούμε…Τα λόγια της τα συναντώ καθημερινά στο διάβα μου και προσπαθώ να τα εφαρμόζω…
Σεμνά και ταπεινά λοιπόν…
Κάπου την ώρα που πεθαίνει κάποιος, στην άλλη άκρη, μιας αβασάνιστης οικουμένης, ίσως γεννιέται μια φιλία...και σε κάποια άλλη γωνιά της γης, κάποιος μπορεί να κλαίει, να κάνει έρωτα…να υπάρχει…
Παράξενα τα πόσα γίνονται ταυτόχρονα σε αυτόν τον κόσμο μας.. μα εμείς δεν το ξέρουμε διόλου…ίσως επειδή δν μας το είπανε…ίσως επειδή δεν θέλουμε να το μάθουμε…αν αναρωτηθούμε τι είναι αυτό που φοβόμαστε να ανακαλύψουμε, ίσως να λύσουμε αινίγματα και προβλήματα που άλλοτε φάνταζαν βουνό…αρκεί να ακούσουμε…
Δεν μπορούμε να ακούσουμε τον άλλον,
Αν δεν μάθουμε να ακούμε εμάς πρώτα. Βέβαια, είναι και λίγο έμφυτο αυτό, αλλά καλλιεργείται…κι όλας, αν θέλουμε…θέλουμε?
Πολλοί, διαβάζουν δίχως να ακούνε…ίσως επειδή, την ώρα που διαβάζουν, δεν σκέφτονται το τι θέλει να πει ο ποιητής, αλλά σκέφτονται το τι θέλουν οι ίδιοι να απαντήσουν ή να γράψουν….κι εκεί, χάνουν την μπάλα…κι αρχίζει μετά το παραμύθι… «μου είπες…και σου είπα…» και τελειωμό δεν έχει..
Αυτοί, που έχουν μάθει να ακούν, είναι άνθρωποι που μάλλον δεν λένε πολλά…Έχουν μάθει να διαβάζουν τόσο τις λέξεις όσο και τους ανθρώπους…Δεν αρκεί να κατανοεί κανείς το λεξιλόγιο μόνο, αλλά να επιτρέπει στην σκέψη να ταξιδεύει στα «μυστικά περάσματα» του οποιουδήποτε….Είναι πολλών ανθρώπων η προσωπική επιλογή, να περνούν τα μηνύματά τους μέσο του γραπτού λόγου…Το θέμα είναι κατά πόσο ο αναγνώστης, θέλει να γίνει αποδέκτης κάποιων μηνυμάτων, σκέψεων, λέξεων και….πάει λέγοντας..
Ας μάθουμε να ακούμε, για να μάθουμε και να μιλάμε…Αλληλένδετες συνήθειες που γίνονται η ανάγκη μιας άγευστης πραγματικότητας..

Φιλικά

Θεοδώρα Κ.

Προβολές: 99

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"

Σχόλιο από τον/την nimbus στις 27 Απρίλιος 2009 στις 18:00
@Αγαπητέ φίλε Γιάννη,
πυρσός τα λόγια σου που φωτίζει τις στάχτες των ματιών μας και του νου μας τον βυθό! χαίρομαι πραγματικά που βρέθηκα τώρα δα να διαβάζω τις σκέψεις σου..αλήθειες λες...σε ευχαριστώ πολύ!
Σχόλιο από τον/την nimbus στις 27 Απρίλιος 2009 στις 17:56
@Καλέ μου Φίλε Γιώργο,
πραγματικά σε ευχαριστώ για τα υπέροχα λόγια σου. Να'μαστε όλοι καλά, να ταξιδεύουμε μέσα από τις φωτογραφίες και πάνω απ'όλα, να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι. Σε ευχαριστώ και για το τραγούδι, που μόνο αλήθειες λέει! Να'σαι πάντα καλά!
Σχόλιο από τον/την Γιάννης Πράππας στις 27 Απρίλιος 2009 στις 17:19
Που να ακούσει κανείς χαμένος μέσα στη τρέλα του εγώ του,σπρωγμένος από τις υπόγειες βασανιστικές δυνάμεις του ακαταξίωτου εαυτού, από την αίσθηση αναξιότητας που ζητά απεγνωσμένα την αναγνώριση τη συμπάθεια και την αγάπη. Πώς να τα πάρει όλα αυτά δεν ξέρει. Κι όμως υπάρχουν δίπλα του άνθρωποι που μιλούν ψιθυριστά και δεν μπορεί να ακούσει....χαμένος μέσα στην απελπισμένη μάταιη προσπάθεια για δύναμη, επιβολή και αναγνώριση. Κι' όμως τι ζητά τελικά χωρίς να το ξέρει ; Μιά καλή κουβέντα από την καρδιά : Είσαι καλός και σ' αγαπάμε.
Σχόλιο από τον/την Giorgos Tsoumpas Photography στις 27 Απρίλιος 2009 στις 16:58
Φίλη μου Θεοδώρα,
Νάσαι Πάντα Καλά!Λόγια Αληθινά,Λόγια Ψυχής.
ένα μόνο θα πώ....ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟ ΡΟΥΧΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ.
Σχόλιο από τον/την nimbus στις 27 Απρίλιος 2009 στις 16:37
@καλή μου Χριστίνα, με χαροποιούν ιδιαίτερα τα λόγια σου, να ξέρεις. Είναι πολύ σημαντικό να γίνουμε πρώτα απ'ολα, καλύτεροι άνθρωποι, έτσι όπως ακριβώς τα γράφεις! Μακάρι να μπορούμε να αφυπνίζουμε, το νου μας και το πνεύμα μας. Σε ευχαριστώ πολύ για τις σκέψεις σου και το σχόλιό σου. να'σαι πάντα καλά καρδούλα μου.
Σχόλιο από τον/την nimbus στις 27 Απρίλιος 2009 στις 10:58
@καλέ μου φίλε Αντώνη,
με κάλυψες από κάθε άποψη! Όταν η ψυχή, φορά την ενδυμασία της έπαρσης, τότε θαρρώ πώς το αποτέλεσμα είναι φρικτό! Παρεπιπτόντως, χαίρομαι που σου άρεσε η φωτογραφία! Την έβγαλα στην Σκόπελο την Μεγάλη Παρασκευή! έτσι είναι..οι φωτογραφίες μας, είναι οι αλήθειες μας και πρέπει να τις "ακούμε" και να τις υποστηρίζουμε συνάμα! Να'σαι καλά!
Σχόλιο από τον/την nimbus στις 27 Απρίλιος 2009 στις 10:53
@Baσίλη μου,όμορφη γλυκιά σου μέρα! Σωστή η έμφασή σου! ..ας μάθουμε επιτέλους να ακούμε κι όχι να σωπαίνουμε..:)
Σχόλιο από τον/την Αντωνης Κυρου στις 27 Απρίλιος 2009 στις 10:49
παρεπιπτοντως,η φωτο σου πολυ μου αρεσει
σαν την αληθεια που αν την ψαξεις παντα σου φανερωνετε
πρεπει ομως να μπορεις να την ακους και να την νοιωθεις...
Σχόλιο από τον/την Αντωνης Κυρου στις 27 Απρίλιος 2009 στις 10:47
....μεγαλη υποθεση να ακους,αλλα μεγαλυτερη να τα νοιωθεις αυτα που ακους..
οντως η αλλαζονια μεγαλο κακο,ισως το χειροτερο απο ολα...ετσι ομως δυστυχως ειναι οι ανθρωποι...
Ξερεις τους λυπαμαι τους καημενους αυτους,γιατι στο τελος παντα μονοι τους καταληγουν.τους διωχνει ακομη και οιδιος τους ο εαυτος.και τι χειροτερο!!! ειναι δυσκολο να μεινεις χαμηλα προσγειωμενος,οταν καποιοι γυρω σου σε εκθειαζουν και σε γλυφουν συστηματικα,ενω ξερουν τι πραγματικα εισαι...κατι θα θελουν ...και οταν σε στιψουν σε πεταν.αυτοι για μενα ειναι οι χειροτεροι,οι διπροσωποι,οι εκμεταλευτες
αυτοι που δημιουργουν αυτην την αλλαζονεια και που τους συμφερει ναμην ακουμε και να μην νοιωθουμε.
ευτυχως ομως υπαρχουν ακομη ανθρωποι ,που και ακουν και νοιωθουν.και ειναι αυτοι που ομορφαινουν ετουτη τη πλαση και καθοδηγουν με το πνευμα τους και μας τους υπολοιπους
ας προσπαθησουμε λοιπον να τους ακουσουμε και ας αφησουμε τους αλλους τους καημενους στην δυστυχια τους ,,,και πανω στο καλαμι τους,,,,ειναι πολυ ευθραστο και αργα η γρηγορα θα σπασει...και τοτε θα παρει ο καθενας μας αυτο που του αξιζει...
καλη μας μερα φιλοι και να χαμογελαμε ολοι μας.η ζωη εχει πολλες ομορφιες,αρκει να τις νοιωσουμε

Γενέθλια

Δεν υπάρχουν γενέθλια σήμερα

© 2025   Created by G.D.Christoloukas.   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης