ΠΑΙΔΙΆ ΜΙΑΣ… ΧΘΕΣΙΝΉΣ ΜΕΡΑΣ (I) … ΜΙΑ ΠΑΙΔΙΚΉ ΙΣΤΟΡΊΑ…

____________________
"Άγγελοι", που ομορφαίνουν τον κόσμο μας, ακόμα και αν υποφέρουν… ΠΑΙΔΙΆ!
Αφήγηση, από μια γειτονιά "αγγέλων" στην άνω πόλη, που πέρασα πριν από χρόνια…
Ψάχνοντας θέματα για φωτογράφηση, σε κάποια απ' τα πολλά σκαλοπάτια που υπάρχουν, συνάντησα αυτή την όμορφη παιδική παρέα.
Οι φωτογραφικές μηχανές εντυπωσιάζουν και τα παιδιά θέλησαν να περιεργασθούν τη μηχανή… και με τα λίγα και τα πολλά, εκφράστηκε από όλα η επιθυμία… "θα μας βγάλετε μια φωτογραφία ;"
Πως μπορεί να αντισταθεί κάποιος σε μια τέτοια παιδική επιθυμία… και από ποιόν, εκείνη τη στιγμή να πάρεις συγκατάθεση... Ακούστηκαν λοιπόν 2 κλικ και τα παιδιά συνέχισαν το παιχνίδι τους… και εγώ τη βόλτα μου.
Η οικειότητα που αναπτύχθηκε μεταξύ μας εκείνες τις στιγμές, "διαμόρφωσε" τις εικόνες αυτές που μου άρεσαν πολύ…
Ένοιωθα όμως ότι η τυχαία αυτή συνάντηση,έπρεπε να είχε ακόμα μια … "πράξη"… Εκτύπωσα τις φωτογραφίες, για όλα τα παιδιά και μετά από μήνες, πέρασα απ' την ίδια γειτονιά, αναζητώντας τα… αλλά δεν τα βρήκα. Μια ηλικιωμένη (σύγχρονη) κυρία, πολύ κοντά στο σημείο φωτογράφησης, τίναζε κάτι στο ισόγειο μπαλκόνι της. Ήμουν τυχερός γιατί δύο απ' τα παιδιά, ήταν εγγόνια της…
Με αυτό τον τρόπο οι φωτογραφίες έφτασαν στον προορισμό τους… Ελπίζω τα παιδιά να θυμούνται ευχάριστα τη συνάντησή μας…
Μετά από δέκα χρόνια, τώρα που τα παιδιά αυτά θα είναι στα 18… 20, αποφάσισα να σας διηγηθώ αυτές τις στιγμές μου στην άνω πόλη…
Θεσσαλονίκη, 15 Νοεμβρίου 2010
(Canon EOS 7D ** FD 24-105 1:4 L USM ** f/4,9 ** 1/250 ** iso200 ** -0,3ev ** 73mm).