Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

Αργοπεθαίνει...

«Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,

όποιος δεν αλλάζει το βήμα του,

όποιος δεν ρισκάρει να αλλάξει χρώμα στα ρούχα του,

όποιος δεν μιλάει σε όποιον δεν γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει όποιος έχει την τηλεόραση για μέντορα του

Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος,

όποιος προτιμά το μαύρο αντί του άσπρου και τα διαλυτικά σημεία στο “ι” αντί τη δίνη της συγκίνησης

αυτήν ακριβώς που δίνει την λάμψη στα μάτια,

που μετατρέπει ένα χασμουρητό σε χαμόγελο,

που κάνει την καρδιά να κτυπά στα λάθη και στα συναισθήματα.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν «αναποδογυρίζει το τραπέζι» όταν δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,

όποιος δεν ρισκάρει τη σιγουριά του, για την αβεβαιότητα του να τρέξεις πίσω απο ένα όνειρο,

όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του, έστω για μια φορά στη ζωή του, να ξεγλιστρήσει απ’ τις πάνσοφες συμβουλές. Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει,

όποιος δεν διαβάζει,

όποιος δεν ακούει μουσική,

όποιος δεν βρίσκει το μεγαλείο μέσα του

Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,

όποιος δεν αφήνει να τον βοηθήσουν,

όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη κακή του τύχη ή για τη βροχή την ασταμάτητη

Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει την ιδέα του πριν καν την αρχίσει,

όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει ή δεν απαντά όταν τον ρωτάν για όσα ξέρει

Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντα πως για να ‘σαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό αυτό δεδομένο της αναπνοής. Μονάχα με μια φλογερή υπομονή θα κατακτήσουμε την θαυμάσια ευτυχία.
»Αργοπεθαίνει (Muere lentamente) – Martha Madeiros
Για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Προβολές: 32

Μέγεθος πλήρους προβολής

Ετικέτες;

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"

Σχόλιο από τον/την katerina xatziavramoglou στις 21 Μάρτιος 2020 στις 21:20: Θαυμάσια εικόνα αλλά κυρίως η αφιέρωσή σου, Χρήστο, για την Παγκόσμια μέρα ποίησης με αυτό το εξαίσιο ποίημα που όλοι μας κάτι βρίσκουμε μέσα που μας αφορά!

Και του χρόνου!!!

Σχόλιο από τον/την ΒΑΣΙΛΗΣ . Λ στις 21 Μάρτιος 2020 στις 20:28: Πολύ καλή ανάρτηση και θαυμάσιο σχόλιο ( αφιέρωση ) Χρήστο !!!

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 21 Μάρτιος 2020 στις 18:33: Διάλεξες πανέμορφη φωτογραφία και πολύ δυνατό ποίημα (που εσφαλμένα αποδιδόταν στον Neruda και το οποίο έχω έτοιμο για προσεχές concept, αλλά θα το καθυστερήσει η καραντίνα) για την Ημέρα! ΕΥΓΕ, Χρήστο!!!

Σχόλιο από τον/την DG (Δημήτρης) στις 21 Μάρτιος 2020 στις 16:48: Πάρα πολύ όμορφη φωτο Χρήστο!

Σχόλιο από τον/την Τσακριλής Λάμπρος στις 21 Μάρτιος 2020 στις 16:34: Υπέροχη πραγματικά ανάρτηση! Οι στίχοι τόσο μα τόσο σοφοί γιατί είναι απάνθισμα εμπειριών ζωής...

Σχόλιο από τον/την Angel P στις 21 Μάρτιος 2020 στις 16:33: Εξαιρετική ανάρτηση αγαπητέ μου!

Πολύ ωραία λήψη, κάδρο και επεξεργασία!

Η αφιέρωσή σου στην ποίηση εξίσου θαυμαστή!

Ένα κείμενο που περνάει συχνά από τις οθόνες μας από τότε που δημιουργήθηκαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Μας προτρέπει στη ζωή με τα ρίσκα της και στην πραγματοποίηση και των πιο μεγάλων ονείρων μας, ωστόσο οι περισσότεροι επιλέγουμε το πολύ πολύ κάποιο βιβλίο ή λίγη καλή μουσική. Άντε και κανένα φίλο για να μας κάνει παρέα στον αργό θάνατο. Ευτυχώς δεν παραπονούμαστε! Πια!

Η φλογερή υπομονή απλά σε κάνει πιο ανθεκτικό ή παραιτημένο!

Η ευτυχία υπερεκτιμημένη ! Τώρα πια αυτός που αποφεύγει την κατάθλιψη είναι και ο νικητής.