Δημοτική Αγορά Αθηνών (Βαρβάκειος)

Η Βαρβάκειος ξυπνάει τα μεσάνυχτα

Ξημερώματα στη Βαρβάκειο αγορά: δύο υπάλληλοι ξεφορτώνουν το εμπόρευμα της ημέρας. Ενας άλλος πλένει με το λάστιχο τους διαδρόμους - «κάντε λίγο στην άκρη μη σας λερώσω», φωνάζει σε μια παρέα νεαρών που κατέληξε στην αγορά μετά τη νυχτερινή διασκέδαση. Το ξημέρωμα στη δημοτική αγορά (την αγορά του λαού, όπως την έχουν βαπτίσει) ξενύχτηδες, άνθρωποι του μεροκάματου, μοναχικοί τύποι, αλλά και επώνυμοι -μακριά από το συνωστισμό, τις φωνές και το θόρυβο της ημέρας- βρίσκουν «καταφύγιο» στις μικρές γωνιές, τα μαγειρεία που διανυκτερεύουν εδώ και περίπου ενάμιση αιώνα.

«Τη νύχτα θα συναντήσεις ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα. Γυναίκες με γούνες έως και άντρες με τρύπιο παντελόνι», λέει ο κ. Δημήτρης Καρατζένης, ιδιοκτήτης του οινομαγειρείου «Η Ηπειρος», που λειτουργεί στο εσωτερικό της αγοράς περίπου 150 χρόνια. Στα τραπέζια του εστιατορίου μπορεί κανείς να διακρίνει πολιτικούς, καλλιτέχνες, συγγραφείς, πανεπιστημιακούς αλλά και φοιτητές και γυναικοπαρέες.

«Ολοι τους γίνονται μια παρέα. Εστω και για λίγο, ο μπατίρης μπορεί να συνυπάρξει με το μεγαλοεπιχειρηματία», σχολιάζει ο κ. Καρατζένης. Γύρω στις 3 τα ξημερώματα το μαγειρείο γεμίζει από κόσμο. Ξενύχτηδες, μερακλήδες, ταξιδιώτες («οι πολιτικοί έρχονται πιο νωρίς. Κατά τις έντεκα το βράδυ ...;») κάθονται στα τραπέζια, παραγγέλνουν πατσά («τον έφτιαχναν οι Ελληνες της Κωνσταντινούπολης») για να ξεκουράσουν το στομάχι τους, καθώς θεωρείται το καλύτερο φάρμακο μετά τη νυχτερινή κραιπάλη. Αλλοι κάθονται με τις ώρες, συζητούν και απολαμβάνουν το ξημέρωμα, άλλοι είναι βιαστικοί, τρώνε και φεύγουν. «Κάποιοι είναι ταξιδιώτες που δεν έχουν πού να μείνουν. Περιμένουν να ξημερώσει για τα καλά και ύστερα φεύγουν», λέει.

«Οταν έρχομαι στην Αθήνα για δουλειές, περνάω και μια βόλτα από την αγορά να δω το φίλο μου», όπως λέει ο κ. Γιάννης Καλαμπόκας για τον ιδιοκτήτη του οινομαγειρείου. «Και αν βάλει ηπειρώτικα τραγούδια; Τότε είναι που δεν ξεκολλάω με τίποτα».

Στο διπλανό τραπέζι κάθονται τρεις γυναίκες και συζητούν. «Χρόνια τώρα έρχομαι μετά το ξενύχτι στην αγορά. Μου αρέσει το περιβάλλον. Και ο πατσάς επίσης, γιατί κάνει καλό στο στομάχι», λέει χαμογελώντας η κ. Δανάη Χατζηπέτρου.

Το βράδυ, μετά την ψήφιση του Προϋπολογισμού στη Βουλή, τα τραπέζια του εστιατορίου «Παπανδρέου» γεμίζουν από βουλευτές και υπουργούς. «Οι πολιτικοί είναι τακτικοί πελάτες. Αν και δεν έχουν αρκετό χρόνο, πάντοτε ξεκλέβουν λίγη ώρα προκειμένου να απολαύσουν ένα πιάτο πατσά», λέει ο ιδιοκτήτης κ. Αντώνης Παπανδρέου. «Το εστιατόριο λειτουργεί από το 1898 όλο το 24ωρο, με Ελληνες και ξένους πελάτες, ανεξάρτητα από ηλικίες και επαγγέλματα».

Αν και οι δρόμοι γύρω από την αγορά δεν έχουν και την καλύτερη φήμη (στην Ευριπίδου γυναίκες εκδίδονται για λίγα ευρώ, στη Μενάνδρου και τη Σοφοκλέους χρήστες ουσιών περιμένουν στα στενά για τη δόση τους), μέσα στην αγορά, όπως λένε οι ιδιοκτήτες των εστιατορίων, επικρατεί «απόλυτη ηρεμία και τάξη».

«Η νύχτα είναι απρόβλεπτη. Μπορεί να συναντήσεις μεθυσμένους, κλέφτες, ακόμη και διεφθαρμένους. Ωστόσο, μέσα στην αγορά δεν έχουν σημειωθεί ποτέ φασαρίες. Εμείς γνωρίζουμε τη νύχτα απέξω και ανακατωτά. Είμαστε έμπειροι και μπορούμε να διακρίνουμε τους καλούς από τους κακούς», σχολιάζει ο κ. Δημήτρης Καρατζένης. Ο ίδιος όμως λυπάται όταν έρχονται στο μαγαζί κάποιοι και του ζητούν ένα πιάτο φαγητό. «Αυτοί είναι κυρίως άστεγοι νεαρής ηλικίας. Εκλιπαρούν για ένα πιάτο ζεστό φαγητό. Τι να κάνω, να μην τους δώσω; Ελληνες είμαστε, άρα φιλότιμοι».

«Στην αρχή, όταν ήρθα να δουλέψω στο μαγαζί, ήμουν επιφυλακτικός. Νόμιζα ότι η περιοχή θα ήταν επικίνδυνη. Εξω μπορεί να υπάρχει κίνδυνος, όχι όμως μέσα στην αγορά», λέει από την πλευρά του ο κ. Μίρων Νικολακάκης, ο οποίος εργάζεται ως πορτιέρης στο γνωστό ρεμπετάδικο «Η Στοά των Αθανάτων».

Πηγή :

http://stavrochoros.pblogs.gr/2008/04/xhmerwmata-gia-patsa-sthn-agora-.html