a short story 2

Ο ηλιος τον τυφλωσε μολις βγηκε στην λεωφορο
Ασυναισθητα το χερι του επιασε τα χαπια του ψυχιατρου στην τσεπη
Εβγαλε το κουτι και το ακουμπησε πανω στο δημοτικο καλαθι των αχρηστων
περασε καθετα την λεωφορο , την ωρα που ενας νεαρος περιεργαζοταν
τα διασημα χαπια
Επρεπε να ταξιδεψει!...γι' αυτό και κατεβηκε στον Πειραια


διαλεξε ενα μεγαλο μπλε πλοιο που οι ναυτες του τα'πιναν
στο απεναντι καφενειο
καθισε για καφε , μα στο τελος συνεχισε μαζι τους στο μπαρ του καραβιου
Τον αφησαν μεθυσμενο στο παγκακι
αφου πρωτα του εκοψαν γελώντας ,το αποκομα του εισητηριου...
...
Οι Αμερικανοι τουριστες διπλα του δεν ενιωθαν καλα
-Πως ειναι δυνατον αυτη η λιμνη να εχει τοσο μεγαλα κυμματα;
-Μυθολογια ξερετε; τους ρωτησε
-Φυσικα!
-τον Αιολο με τους ανεμους του;
-Βεβαια!
-Που γεννηθηκαν ;... σε λιμνη;
Δεν του απαντησαν
αντιθετα μπηκαν μεσα για την διακεκριμενη θεση τους
που μαλλον κουνουσε λιγοτερο...
Ξερασε ακομα μια φορα τα χτεσινα μεθυσια
Χαμογελασε...μια και ηδη ενιωθε καλυτερα
Εφτιαξε το μπουφαν του για μαξιλαρι
κι αγναντεψε την "λιμνη" μεχρι ν'αποκοιμηθει...
...
Ξυπνησε!...κι εριξε απ'την κουβερτα το βιολι παρασερνοντας το
Το χακι του T-shirt ηταν πεταμενο σε μια καρεκλα
Η φωτια στο τζακι , ζεσταινε νερο
Ο ηχος της τσαπας απ' εξω σκαλιζε με ωριμο ρυθμο
και κατι αλλο ... πιο πισω
ενα βουητο σαν κλαμα
η θαλασσα εσκουζε με υποκωφα κυματα
χαραζε την ακτη...
συντροφος , κυρα αληθινη
που κοβει της γης κομματια
και μεσα της τα τραβα για να τα εναποθεσει τριγυρω
νοικοκυρεμενα...
Σοροκαδα
σαρκα το χωμα
γλυπτα και σχηματα γεννα
κι ολο αλλαζουνε θεσεις το χτες με το τωρα
μα ο ηχος της τσαπας παντα πιο πισω...καθησυχαστικος.