«Ἔστι μὲν οὖν Ἑλλὰς καὶ ἡ Μακεδονία» (5)

~
Η σημερινή ανάρτηση ανήκει, φυσικά, στη σειρά για τη Μακεδονία, αλλά αφορμάται από τον αυριανό -για πρώτη φορά- εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας για την Ελληνική Γλώσσα. Καθιερώθηκε από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Εξωτερικών και Παιδείας, επειδή στις 9 Φεβρουαρίου απεβίωσε ο Διονύσιος Σολωμός.
Η εικόνα μου, λοιπόν, από αθωνίτικη Σκήτη με τη συνοδεία του πιο κάτω αποσπάσματος ομιλίας μου σε προδημοσίευση:

[...] Αναφερόμενοι σε χειρόγραφα, δε θα παραλείψουμε ασφαλώς να προβάλουμε την ανεκτίμητη προσφορά των μοναστηριών του Αγίου Όρους, των Μετεώρων, της Συρίας, της Αιγύπτου, της Καππαδοκίας κ.λπ. καθ’ όλη τη διάρκεια του Μεσαίωνα στη διάσωση και αναπαραγωγή μέσα από τα scriptoria τους του θησαυρού της Αρχαίας Γραμματείας, καθώς και τόσων λογίων (κληρικών και κοσμικών) υψηλού αναστήματος, όπως οι Πατριάρχες Φώτιος και Σέργιος, ο Ψελλός, ο Αρέθας, ο Φιλόπονος, ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς, ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ο Λέων ο Στ΄, ο Ευστράτιος Νικαίας, ο Ιωάννης Τζέτζης, ο Ιουστίνος ο φιλόσοφος, ο Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, που είτε εντρύφησαν και σχολίασαν με ιερό ζήλο στα συγγράμματα, είτε οργάνωσαν λαμπρές βιβλιοθήκες παρά τις αλλεπάλληλες καταστροφές από φανατικούς ή άλλα αίτια, είτε κατάρτισαν πανεπιστημιακά προγράμματα σπουδών στη Μαγναύρα, στο Πανδιδακτήριον και αλλού. [...]