Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

Δεν ξεχνάμε ποτέ τα Ίμια!

Εκείνη την αποφράδα ημέρα της 30ης προς 31η Ιανουαρίου 1996, υπηρετούσα τη στρατιωτική μου θητεία στη Χίο, ως έφεδρος Λοχίας, στο 96 ΤΥΠΕΘ, στα Αρμόλια. Η κατάσταση ήταν πολύ κρίσιμη. Όλο το στρατιωτικό προσωπικό είχε βγει από το στρατόπεδο και είχε πάει στους προβλεπόμενους χώρους διασποράς. Ήμασταν έτοιμοι για όλα.
Η τελική έκβαση της κρίσης, έφερε μια ανακούφιση αφού αποτράπηκε (με τον «τρόπο» που αποτράπηκε) ένα θερμότατο επεισόδιο (στην καλύτερη περίπτωση) ή ένας πόλεμος στη χειρότερη. Από την άλλη όμως, μας έφερε μια τεράστια στενοχώρια, αφού θεωρήσαμε ότι υποχωρήσαμε και δεν κάναμε αυτό που θα έπρεπε να είχαμε κάνει ως Έλληνες. Επιστρέψαμε πίσω στο στρατόπεδο με σκυμμένα κεφάλια…
Όταν δε μάθαμε, ότι «κατέπεσε» ένα στρατιωτικό ελικόπτερο - σαν αυτό της αναλογικής φωτογραφίας μου - και σκοτώθηκαν οι 3 ήρωες ιπτάμενοι στρατιωτικοί μας, στενοχωρηθήκαμε και οργιστήκαμε.
Τράβηξα αυτή τη φωτογραφία στις 16-09-1995, κατά τη διάρκεια της άσκησης ΤΑΜΣ «Παρμενίων» που διεξήχθη στη Χίο από 16-22/09/1995.

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Προβολές: 26

Μέγεθος πλήρους προβολής

Ετικέτες;
Άλµπουµ: Γεγονότα - Ιστορία

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"

Σχόλιο από τον/την Christos Christodoulou στις 1 Φεβρουάριος 2025 στις 22:57: Όμορφη λήψη και εξαιρετική ανάρτηση συνονόματε!!Τιμή στα παλικάρια του πληρώματος του ελικοπτέρου που έχασαν την ζωή τους για την πατρίδα, θυμός και οργή για τον τρόπο που το κράτος διαχειρίστηκε το γεγονός.

Σχόλιο από τον/την Σπύρος Ζαφειρατος στις 1 Φεβρουάριος 2025 στις 21:08: Ωραία τιμητική ανάρτηση Χρήστο. Το Έθνος Χρήστο επιβίωσε τόσα Χρόνια γιατί ακριβώς δεν ξεχνά.

Όσο για τους πεσόντες δεν υπάρχουν λόγια. Μόνον η σιωπή και ο θυμός.

Σχόλιο από τον/την ΒΑΣΙΛΗΣ . Λ στις 1 Φεβρουάριος 2025 στις 20:06: Δεν υπάρχει περίπτωση να ξεχάσουμε Χρήστο !!

Πρώτα Έλληνες ...και μετά όλα τα άλλα φίλε

Σχόλιο από τον/την katerina xatziavramoglou στις 31 Ιανουάριος 2025 στις 22:18: Ας κρατήσουμε αυτό: πως η αποφασιστικότητα και η διαρκής επαγρύπνηση είναι η καλύτερη τιμή για εκείνους που έπεσαν.Η ανάμνηση εκείνης της νύχτας μας γεμίζει με συναισθήματα θλίψης για την απώλεια καθώς οι Έλληνες αξιωματικοί έπεσαν υπερασπιζόμενοι την πατρίδα.

Δεν ξεχνάμε ποτέ τα Ίμια!

Πολύ όμορφη λήψη και ανάμνηση, Χρήστο!

Ο χώρος δεν προσφέρεται για να αναπτυχθεί περισσότερο το πολιτικοϊστορικό γεγονός!