Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

μαυρη βροχη

Η αυλη της κυρα Ελευθεριας δεν εχει καθετη ιδιοκτησια , μοναχα οριζοντια , με την κυρα Σκλαβια
και ποσοστα κυριοτητας η μια στην αλλη κι ολο μπερδευονται τ' ανθρωπινα τσιρακια
στεκουν στα καγκελα τους και καρτερουν , ονειρα αλλων...

Υπαρχει κι αλλη πραγματικοτητα διπλα σου , αυτη που διαπερνας με τ' αγκαθια του μυαλου σου
η αλλοτε παλι κλεινεις τα ματια στον ηλιο και το κοκκινοκιτρινο χρωμα στα βλεφαρα
γινεται πορφυρο και μετα μωβ κι ως δια μαγειας γαλαζιο...

Βρισκεσαι ξανα εκει που παιδι χανοσουνα για λιγο κι ολο σου φωναζαν να εμφανιστεις
μα δεν σ' αφηνανε ποτε να ξεστρατισεις , δεν ειχες λογο αλλωστε...
ισως γι αυτο περιπλανιεσαι εδω
ξερεις εκει
κι οποτε θες γυρνας , αν παραμενεις παιδι κι ανθρωπος
Προσεχε μονο την υπαρξη σου , δεν ανηκει εκει.

Δεν μπορεις να δραπετευεις παντα , αναμεσα σε διαστασεις και μυρωδιες
κι εκεινα τα συρματα λυγανε , τα βλεπεις αδεια , μα ξερεις οτι εκει κουρνιαζουνε
τ' ανθρωπινα κορακια
κι οταν σφυριζουν και λυσσανε , την ηρεμια που γευοσουνα ζητανε , να φανερωσεις
Ποιος ανεμος παγωνει τις σκιες , πως να πετας πανω απ' την σπορα του Χρονου
πως να κρυβεις τις ματιες , πως να συναντας ψυχες σ' αθανασια...
Μαυρη βροχη
μια πλημμυριδα σκοταδιου στη γη , δεν ερχεται με βοριαδακι
μα σαν το Φως αναδυθει , τα χρωματα στην πλαση όποιος δει ,
δεν θα μπορει να τα ονοματισει... οπως στο Ναγκασακι
Μοναχα να μην επιτραπει...

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Προβολές: 30

Μέγεθος πλήρους προβολής

Ετικέτες;
Αγαπημένο 1 ατόμου

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"

Σχολιάστηκε από τον/την Christos Christodoulou Πριν από 5 ώρες: Υπέροχη λήψη και επεξεργασία Βασίλη!Στα αγαπημένα!Το κείμενο πολύ όμορφο κι αυτό!!

Σχολιάστηκε από τον/την katerina xatziavramoglou χθες: Βαθιά συμβολική η ανάρτησή σου, Βασίλη, περιγράφοντας καταστάσεις που συνδέονται με την ανθρώπινη ψυχολογία, την αίσθηση της ύπαρξης, αλλά και την κοινωνική δομή.

Το κείμενό σου είναι μια ποιητική αναζήτηση για την ανθρώπινη ύπαρξη, τις αντιφάσεις της ελευθερίας και της σκλαβιάς, και την ανάγκη να βρούμε μια ισορροπία μεταξύ του εσωτερικού μας κόσμου και της εξωτερικής πραγματικότητας. Θέλεις να δείξεις τη δύναμη του φωτός και των χρωμάτων (της ελπίδας) που μπορούν να αναδυθούν μέσα από το σκοτάδι, αρκεί να μην επιτρέψουμε την απόλυτη καταστροφή.

Ο τίτλος τα λέει περιληπτικά και οι σκέψεις σου αναλυτικότερα στην όμορφη φωτογραφία σου!

Εγώ θα σταθώ σε αυτό που αισθάνομαι.....'' στην παιδική αθωότητα....''