Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

«Άκουσα το αίμα μου να ζεσταίνει...»

.
Με δέος και βαθιά συγκίνηση παρουσιάζω σήμερα μία σχεδόν άγνωστη συγγραφέα από τη Ζάκυνθο, την ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΜΟΥΤΖΑΝ - ΜΑΡΤΙΝΕΓΚΟΥ, που λαχταρούσε να περάσει στην Πελοπόννησο, για να πολεμήσει με τους επαναστάτες για την Ελλάδα, αλλά…

«Εις τούτον τον καιρόν, δηλαδή τη 25 Μαρτίου 1821, την ημέραν του Ευαγγελισμού, έρχεται ο διδάσκαλός μου Θεοδόσιος Δημάδης και μας κάμνει γνωστόν με πολλήν του χαράν πως οι Γραικοί ανήγειραν τα όπλα εναντίον των Oθωμανών, πως η Πάτρα και οι πλησίον της χώρες ήδη είχον σείσει τον ζυγόν της σκλαβίας και πως οι επίλοιπες χώρες είχαν τότε καμωμένον το ίδιον, αλλά, ως πλέον μακράν, ακόμη η είδησις δεν ήτον φθασμένη εις την Ζάκυνθον.

»Εγώ εις τα λόγια του άκουσα το αίμα μου να ζεσταίνει, επεθύμησα από καρδίας να ήθελεν ημπορώ να ζωστώ άρματα, επεθύμησα από καρδίας να ήθελε ημπορώ να τρέξω διά να δώσω βοήθειαν εις ανθρώπους, όπου δι' άλλο –καθώς εφαίνετο– δεν επολεμούσαν παρά διά θρησκείαν και διά πατρίδα και διά εκείνην την ποθητήν ελευθερίαν, η οποία, καλώς μεταχειριζομένη, συνηθά να προξενεί την αθανασίαν, την δόξαν, την ευτυχίαν των λαών.

»Επεθύμησα, είπα, από καρδίας, αλλά εκοίταξα τους τοίχους του σπιτιού, όπου με εκρατούσαν κλεισμένην, εκοίταξα τα μακρά φορέματα της γυναικείας σκλαβίας και ενθυμήθηκα πως είμαι γυναίκα, και περιπλέον γυναίκα Ζακυνθία, και αναστέναξα, αλλά δεν έλειψα όμως από το να παρακαλέσω τον Oυρανόν διά να ήθελε τους βοηθήσει να νικήσουν και τοιούτης λογής να αξιωθώ και εγώ η ταλαίπωρος να ιδώ εις την Ελλάδα επιστρεμμένην την ελευθερίαν και, μαζί με αυτήν, επιστρεμμένας εις τας καθέδρας τους τας σεμνάς Μούσας, από τας οποίας η τυραννία των Τούρκων τόσον και τόσον καιρόν τας εκρατούσε διωγμένας. […]»

[Η κοπέλα μαράζωσε και έφυγε από τη ζωή μόλις στα 31 της, δύο εβδομάδες αφότου γέννησε τον γιο της!]

.

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Προβολές: 75

Μέγεθος πλήρους προβολής

Ετικέτες;
Άλµπουµ: Του Ελληνισμού μας

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 23 Μάρτιος 2021 στις 7:59: Να είστε καλά, φίλη και φίλοι!

Όπως τα λες είναι, Γιώργο. Πάντως, και ο γιος της δημοσίευσε λογοκριμένη την Αυτοβιογραφία της, από όπου παρέθεσα το απόσπασμα, για να "μαλακώσει" την αλγεινή εντύπωση και για τον ρόλο του πατέρα του.

Σχόλιο από τον/την Ανδρέας Πολάκις στις 22 Μάρτιος 2021 στις 22:03: Πολύ όμορφη λήψη, το σήμαντρο κάνει τη διαφορά!!!

Και το σχόλιο-ιστορία πολύ καλό!!!

Σχόλιο από τον/την Christos Christodoulou στις 22 Μάρτιος 2021 στις 21:10: Πολύ όμορφη λήψη Γιάννη και ακόμα μια εξαιρετική ανάρτηση στα πλαίσια της συμπλήρωσης των 200 χρόνων από το 1821!!!

Σχόλιο από τον/την Χρήστος Μαρούλης στις 22 Μάρτιος 2021 στις 18:36: Πολύ ωραία λήψη και εξαιρετική ανάρτηση, Γιάννη! Η σειρά των αναρτήσεών σου είναι εκπληκτική!

Σχόλιο από τον/την DG (Δημήτρης) στις 22 Μάρτιος 2021 στις 16:21: Πάρα πολύ καλή ανάρτηση!!!!!

Σχόλιο από τον/την ΔΙΟΝΥΣΗΣ στις 22 Μάρτιος 2021 στις 15:14: Πάρα πολύ καλή ανάρτηση Γιάννη.

Σχόλιο από τον/την ΓΙΏΡΓΟΣ ΑΓΓΈΛΗΣ στις 22 Μάρτιος 2021 στις 14:11: Ψάχνοντας για τη συγκεκριμένη συγγραφέα, ανακάλυψα πως η ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΊΑ της, είναι η πρώτη αξιόλογη γυναικεία απόπειρα συγγραφής καθώς µε την αμεσότητα και την οικειότητα κερδίζει τον αναγνώστη >>.
Άγνωστοι άνθρωποι... άγνωστα τα έργα τους... σημαντικά όμως τα συναισθήματα εκείνης της εποχής, που εκφράζει η συγγραφέας , με ελπίδα και θλίψη, προσδοκίες για την επανάσταση που της δίνει μεγάλη χαρά αλλά και έντονη δυσαρέσκεια για τη δική της "σκλαβιά"...
η Αυτοβιογραφία της εκδόθηκε από το γιό της το 1881...

Ένας ακόμα κρίκος στην θαυμάσια σειρά των αναρτήσεών σου για την σημαντική μας επέτειο Γιάννη!

Σχόλιο από τον/την katerina xatziavramoglou στις 22 Μάρτιος 2021 στις 13:48: Αυτός είναι πατριωτισμός, Γιάννη, μακάρι να είχαμε τον ίδιο ενθουσιασμό για χάρη της πατρίδας και σήμερα...

Πολύ γλαφυρό το απόσπασμα στα σχόλιά σου και πολύ ωραία η λήψη σου!