ΤΟ ΤΈΛΟΣ ΜΙΑΣ… "ΣΥΜΒΊΩΣΗΣ"…

____________________
{{ Κάποιος μικρός "τσοπάνος", πάνω στην ανεμελιά του παιχνιδιού, ξέχασε το… προβατάκι του εκεί, να αναζητήσει ίσως κάποια άλλη παιδική αγκαλιά… Το σενάριο της εγκατάλειψης, δεν το σκέφτηκα καθόλου, για ένα άκακο ψεύτικο προβατάκι…
Περίοδο παραμυθιών διανύουμε, οπότε μπορεί και να είναι τώρα μέλος της παρέας των ξωτικών του δάσους… }}

Μια παλιά φωτογραφία στο δάσος του Κόκκινου μοναστηριού στις Βρυξέλλες και για να την παρουσιάσω, σκέφτηκα τότε,
λίγο πολύ, αυτά που σημειώνω παραπάνω… Όμως μετά από… αναμονή ενός χρόνου, σήμερα που την είδα, σκέφτηκα πως ίσως να ταίριαζε και η παρακάτω περιγραφή, στο μικρό "δέρας", που σε ανύποπτο χρόνο συνάντησα…

{{ Ένα εύρημα, που χωρίς δεύτερη σκέψη, παρομοιάζω σαν μια προβιά που αφήνει ο κορωνοϊός, που ήδη άρχισε η
αντίστροφη πορεία του και ελπίζουμε όλοι, πως σύντομα θα αποτελέσει παρελθόν… Ίσως να είναι, απ' τις λίγες φορές
που θα φωνάξουμε δυνατά… "Γέρε χρόνε, φύγε τώρα…"… Με το καλό για όλους η νέα χρονιά!}}

Μια… ιστορία με ένα τίτλο και δύο λεζάντες…
Βρυξέλλες, 26 Δεκεμβρίου 2019
(LUMIA 640XL κιν. ** f/2 ** 1/115 ** iso64 ** 4mm).