Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

{Η γιαγιά μου η καλή}

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Αυτή η εικόνα απουσίας μου θύμισε έντονα απ όταν την αντίκρισα, την γιαγιά μου τη Σμαραγδή. Της μητρός μου η μητέρα που παρολίγο να πάρω το όνομά της, αλλά ένεκα που όλες μου οι ξαδέρφες ήδη το έφεραν, αποφάσισαν να μου δώσουν της άλλης μου της γιαγιάς , το αγγελικό, το οποίο αγαπώ και εκτιμώ ιδιαίτερα όπως αισθάνομαι και για την ίδια φυσικά .
Η γιαγιά η Σμαραγδή φορούσε μόνο σκούρα ρούχα και μακριά φουστάνια. Μάλιστα όσες ντυνόταν με αυτό τον τρόπο τότε, τις έλεγαν φουστανούσες. Η εμφάνισή τους αυτή θύμιζε την ενδυμασία μοναχής γυναίκας αν και ήταν παντρεμένες και συχνά πολύτεκνες. Η μητέρα μου ήταν το πέμπτο και τελευταίο της παιδί. Φορούσε πάντοτε μαντήλα στα μαλλιά και όταν ντυνόταν την επίσημη της φορεσιά , έδενε και μια extension της εποχής κοτσίδα από την νεανική της κόμη.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα υπέροχα γαλανά της μάτια που δυστυχώς κανένα από τα εγγόνια της δεν κληρονομήσαμε. Άδικη ζωή δε λένε;
Έζησε πλήρης ημερών και έφυγε από τον μάταιο τούτο κόσμο από πέσιμο ( μη γελάτε) και από άνοια. Η τελευταία μάλλον ήταν άμυνα του μυαλού , αφού όσο ζούσε , έλεγε και ξανάλεγε ότι δεν θα ήθελε να πάει από πέσιμο.
Όταν ήμουν μικρή λοιπόν, τα καλοκαίρια οι γονείς μου, άφηναν εμένα και τον αδερφό μου μαζί με την γιαγιά και τον παππού στο χωριό. Περνούσαμε τόσο υπέροχα που όταν ερχόταν η ώρα να μας πάρουν πίσω κλαίγαμε με αναφιλητά.
Αξέχαστες ήταν και οι τηγανητές της πατάτες , όπως και το τυρί της τσαντήλας από τις δικές μας αγελάδες.
Το γάλα δυστυχώς απευθείας δεν το έπινα και ζητούσα carnation. Τότε εκείνη συνοφρυωνόταν και έλεγε χαρακτηριστικά και στην διάλεκτο του χωριού : Μμμμ... πως θα την πιείς αυτή την λούνη παιδί μ' ; Εννοούσε "αυτή τη λάσπη" :)
Βλέποντας λοιπόν μπροστά μου αυτό το σκηνικό , με γύρισε χρόνια πίσω , στην δική της καρεκλίτσα , που συνήθισε να κάθεται τα απογεύματα στην αυλίτσα της καθώς τα πρωϊνά συγύριζε και μαγείρευε. Οπως και η σκούπα , ίδια και απαράλλαχτη με τη δική της αφού ήταν η σκούπα της εποχής εκείνης .
Η γιαγιά μου η Σμαρώ , δεν ήταν πάντα καλοσυνάτη , η σκούπα της συχνά κατέληγε στους πισινούς μας , αλλά μέσα στην καρδιά μας και δη στην δική μου , θα είναι για πάντα η γιαγιά μου η καλή.
Πριν φύγει από τη ζωή αυτή έβαλε το πρόσωπό μου μέσα στις παλάμες της , άνοιξε διάπλατα τα μεγάλα της γαλάζια μάτια , κοίταξε βαθιά μες τα δικά μου και είπε:
Εγώ εσένα σε αγάπησα πιο πολύ απ ' όλους.
_ .. και γω γιαγιά μου.. και γω....

Angel P

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Προβολές: 32

Μέγεθος πλήρους προβολής

Ετικέτες;

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"

Σχόλιο από τον/την Christos Christodoulou στις 18 Ιούλιος 2020 στις 20:31: Υπέροχο κάδρο και εξαιρετική ανάρτηση στο σύνολο της αγαπητή μου!!!

Απίστευτα τρυφερός και συγκινητικός ο τρόπος με τον οποίο αναφέρεσαι στην γιαγιά Σμαραγδή και μοιράζεσαι τις παιδικές σου αναμνήσεις μαζί μας!!Ελπίζω την τελευταία φράση στα σχόλια σου να πρόλαβες να την πεις όσο ήταν ακόμα στην ζωή γιατί πολλοί δυστυχώς τη λένε μετά.Την καλησπέρα μου!!

Σχόλιο από τον/την ΔΙΟΝΥΣΗΣ στις 18 Ιούλιος 2020 στις 18:15: Πολύ ωραία λήψη-ανάρτηση.

Σχόλιο από τον/την Ανδρέας Πολάκις στις 18 Ιούλιος 2020 στις 17:14: Πολύ όμορφη φωτό!!! Θα πρότεινα λίγο πιο ανοικτό κάδρο..
Να 'σαι καλά να τη θυμάσαι!!!

Σχόλιο από τον/την DG (Δημήτρης) στις 18 Ιούλιος 2020 στις 15:45: Πολύ καλή ανάρτηση!

Σχόλιο από τον/την katerina xatziavramoglou στις 18 Ιούλιος 2020 στις 15:42: Όλοι μας λίγο πολύ την έχουμε πιάσει αυτή τη σκούπα στα χέρια μας, Αγγελική μου!

Όντως εικόνα απουσίας και την αισθανόμαστε βλέποντάς την.. πολύ όμορφη η λήψη σου και το αποτέλεσμα να οδηγεί τη σκέψη μας σε αναμνήσεις που έχουμε βιώσει...

πολύ ωραίο το κείμενό σου...μακάρι να τους είχαμε κοντά μας όσους αγαπήσαμε πολύ στη ζωή ...

Σχόλιο από τον/την Angel P στις 18 Ιούλιος 2020 στις 14:27: Αγαπητοί μου, Λάμπρο, Νίκο, Βασίλη και Γιώργο σας ευχαριστώ θερμά και χαίρομαι που σας άγγιξαν οι μνήμες μου!

Γιώργο σα να το ήξερα ότι θα σου αρέσει τόσο, καθώς μέσα και από τις δικές σου μνήμες δείχνεις άνθρωπος τρυφερός και αφοσιωμένος στον θεσμό της οικογένειας. Την καλησπέρα μου!

Σχόλιο από τον/την ΓΙΏΡΓΟΣ ΑΓΓΈΛΗΣ στις 18 Ιούλιος 2020 στις 13:55: ΥΠΈΡΟΧΗ ανάρτηση Αγγελική!
Η φωτογραφία εξαιρετική από κάθε άποψη, θυμίζει αυτό που περιγράφεις στο θαυμάσιο κείμενο που αφηγείσαι στιγμές απ' τη γιαγιά σου... Μπράβο!

Σχόλιο από τον/την ΒΑΣΙΛΗΣ . Λ στις 18 Ιούλιος 2020 στις 12:38: Ωραιότατη και τρυφερή ανάρτηση και σχόλιο Αγγελική !!!

Σχόλιο από τον/την Nikos Tzan στις 18 Ιούλιος 2020 στις 0:30: Πολύ όμορφη ανάρτηση Αγγελική!

Σχόλιο από τον/την Τσακριλής Λάμπρος στις 17 Ιούλιος 2020 στις 23:43: Υπέροχη ανάρτηση Αγγελική!!! Θυμήθηκα την μητέρα μου τώρα που καθημερινά σκούπιζε την αυλή μας και μετά την στήριζε στο πλάι του τοίχου!