«Από τη στιγμή εκείνη αρχίζει η Ποίηση...»

~
ΕΝ ΣΥΓΧΥΣΕΙ

Εἶναι λέξεις
πού σέ ὁδηγοῦν
κατευθείαν στό θάνατο.
Κι εἶναι λέξεις
πού ὁδηγοῦν τή ζωή
κατευθείαν σέ σένα.

Οἱ μόνοι
πού τίς μπερδεύουν πάντοτε
εἶναι ὡς γνωστόν οἱ ποιητές.

ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ

Στη συνέντευξή μου «Λ-έξεις», που είχα αναρτήσει από το youtube προ μηνών, θυμίζω συνοπτικά το πιο κάτω απόσπασμα από τον «Ζορμπά» του Καζαντζάκη:
— Είμαστε σκουληκάκια μικρά μικρά, Ζορμπά, αποκρίθηκα, απάνω σ' ένα φυλλαράκι γιγάντιου δέντρου. Το φυλλαράκι αυτό είναι η Γη μας· […] Κι έτσι σκυμμένοι στην άβυσσο, νογούμε σύγκορμα, σύψυχα, να μας κυριεύει τρόμος. Από τη στιγμή εκείνη αρχίζει...
Σταμάτησα. Ήθελα να πω: «Από τη στιγμή εκείνη αρχίζει η Ποίηση», μα ο Ζορμπάς δε θα καταλάβαινε και σώπασα. […]

Ακολούθως εξηγώ ότι «Ποίηση κάνει ο κάθε πνευματικός δημιουργός σε όλες τις Τέχνες. Ποίηση κάνει ο Άγιος. Ποίηση κάνει ο Γεώργιος Παπανικολάου. Ποίηση κάνει και ο Βιργίλιος αλλά και ο ήρωάς του ο Αινείας, που έχει προηγηθεί ως “ποιητής”».
Τώρα προσθέτω τους γιατρούς και τους νοσηλευτές που αγωνίζονται με αυταπάρνηση να σώσουν ζωές από την πανδημία!
Τέτοιους αναρίθμητους γνωστούς αλλά και άγνωστους βιοπαλαιστές του Ωραίου τιμάμε αύριο, φίλες και φίλοι!
_________________________
Μοντέλο: Μαριλένα Βουράκη

ΑΚΟΥΜΕ ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΡΗΝΙΩΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑ:

.