Δι ΄ευχών...

Σχόλιο

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 12 Ιανουάριος 2020 στις 23:35

Μετράει ποιος ξέρει πόσες δεκαετίες, αλλά το φως του ακοίμητο! Τι όμορφο και διδακτικό αποτύπωμα άφησες, Χρήστο!

Σχόλιο από τον/την Christos Christodoulou στις 12 Ιανουάριος 2020 στις 23:13

Διονύση και Αγγελική σας ευχαριστώ θερμά για τη ματιά και τα όμορφα σχόλια σας!!

"Αετίσιο" κυριολεκτικά το μάτι σου Διονύση...πως τα εντόπισες τα κραγιόν...:-)

Καλό βράδυ να έχετε αγαπητοί μου!!

Σχόλιο από τον/την Angel P στις 12 Ιανουάριος 2020 στις 22:02

Αυτά τα μικρά εκκλησάκια που είναι "σπαρμένα" στη μέση του πουθενά και πολλές φορές εις μνήμη κάποιου που μετέβη αιφνίδια στην απέναντι όχθη , εμάς μας δίνουν πολύ κουράγιο και δύναμη!

Εμένα τουλάχιστον η σημερινή σου εικόνα εκεί με μεταφέρει. Σε ένα ξαπόσταμα.

Όσο γι' αυτό που πρόσεξε το αετίσιο μάτι του Διονύση , θα πω την γνώμη μου με τους στίχους της αγαπημένης Νικολακοπούλου από το πολύ όμορφο αυτό τραγούδι που ερμήνευσε η Αλεξίου.

"Σαν τις παλιές αμαρτωλές,

που δεν τους στάθηκε αγκαλιά, ούτε κρυψώνα"

Στ΄αγαπημένα , αγαπητέ μου! Καλό σου βράδυ!

Σχόλιο από τον/την ΔΙΟΝΥΣΗΣ στις 12 Ιανουάριος 2020 στις 21:47

Πολύ ωραία ματιά και λήψη. Ακόμη πιο ωραία η επεξεργασία. Ίχνη από κραγιόν φαίνονται στο τζάμι ή κάνω λάθος;

• ‹ Προηγούμενο
• 1
• 2
• Επόμενο ›
• Σελίδα