Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

Άηχες κραυγές

~
Η λήψη μου έγινε με αφορμή το έργο του του Έντβαρτ Μουνκ ‘’ Η Kραυγή’’
Συνειρμικά μου μιλάει για τις κραυγές του καθενός μας, για όλα εκείνα από τα οποία είναι άδεια η ζωή του και η ψυχή του, για τα ανεκπλήρωτα όνειρα, για τα προβλήματα που διαδέχονται το ένα του άλλου, για το θάνατο , για το θάνατο του μωβ δειλινού, για την αγάπη που δεν ήρθε, για την θλίψη ,την αδικία, για τους φόβους, τις ανασφάλειες, τον πόνο του αποχωρισμού, την έλλειψη, την απουσία, την αγωνία της ματαιότητας…
Πίσω από το Γιώργο οι ιστορίες του καθενός μας, οι άηχες, οι πνιχτές κραυγές του καθενός μας!
Μοντέλο: Γιώργος
~

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Προβολές: 55

Μέγεθος πλήρους προβολής

Ετικέτες;

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"

Σχόλιο από τον/την Christos Christodoulou στις 12 Ιανουάριος 2020 στις 19:03: Υπέροχη σκηνοθετημένη λήψη και εξαιρετικά εμπνευσμένη αγαπητή μου Κατερίνα!!Μπράβο στο μοντέλο σου αλλά και σε σένα για το τέλειο στήσιμο,την όμορφη πόζα και το ιδανικό φόντο.
Τελικά η φιγούρα στο διάσημο έργο τέχνης δεν ουρλιάζει στην πραγματικότητα, όπως είναι ευρέως διαδεδομένο, αλλά αντιδρά σε μια κραυγή.Αυτό διάβασα σε κάποιο link το οποίο και παραθέτω πιο κάτω:https://www.protagon.gr/epikairotita/telika-i-figoura-stin-kravgi-t...

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 12 Ιανουάριος 2020 στις 16:42: Πολύ ξεχωριστή φωτο-αφήγηση, Κατερίνα, με άηχη αλλά εύγλωττη κραυγή και θαυμάσια χρώματα!

[Μήπως ο Γιώργος της Ειρήνης;]

Σχόλιο από τον/την DG (Δημήτρης) στις 12 Ιανουάριος 2020 στις 15:38: Πάρα πολύ όμορφη!

Σχόλιο από τον/την ΓΙΏΡΓΟΣ ΑΓΓΈΛΗΣ στις 12 Ιανουάριος 2020 στις 15:17: Ευτυχώς που ο Γιώργος, τα "υποδύεται" όλα αυτά και ευχομαι η ζωή του να είναι νορμάλ, χωρίς να χρειάζεται να... "κραυγάζει"...Ωραία τοποθετημένος στο ειδυλλιακό περιβάλλον Κατερίνα!

Σχόλιο από τον/την Angel P στις 11 Ιανουάριος 2020 στις 23:39: Πολύ εντυπωσιακή η απόδοση του θέματος που θέλεις να μας παρουσιάσεις Κατερίνα μου!!

Κατέγραψες με εικόνα και λόγια το σκληρό πρόσωπο της ζωής όταν αυτή γίνεται αβάσταχτη!!

Ευτυχώς που αργά ή γρήγορα όλα περνάνε...