Κάποιος λείπει...

Σχόλιο

Σχόλιο από τον/την Angel P στις 13 Ιούλιος 2018 στις 16:40

Θαυμάσια η ανάρτησή σου Γιάννη , τι να ευχηθώ για την ψυχή αυτού του παιδιού!! Εδώ δεν βρήκε ανάπαυση... εκεί θα βρει; Ας προσευχηθούμε για την ταραγμένη αυτή ψυχούλα να βρει γαλήνη! Από που πρώτα να το πιάσει κανείς το θέμα αυτό; Ξέρουμε όλοι ότι η κοινωνία μας εδώ και χρόνια διέπει βαθιά πνευματική κρίση! Ολα ξεκινούν και καταλήγουν στην οικογένεια. Η οικογένεια και μόνο αυτή θα δώσει κατεύθυνση , στήριξη και αγάπη για να κρατηθεί ένας νέος άνθρωπος στην ζούγκλα που καλείται να αντιμετωπίσει. Οχι μόνο στο σχολείο αλλά αργότερα στο χώρο εργασίας και σε κάθε χώρο που θα περάσει καθώς θα έρθει σε επαφή με κάθε καρυδιάς καρύδι! Οταν λοιπόν το μεγαλύτερο ποσοστό των γονιών δίνουν στο παιδί τους μόνο ξερά τροφή, χωρίς πνευματικά νάματα για να ξεδιψάσει και να έχει αποθέματα, όταν τις περισσότερες φορές  δουλεύουν πολλές ώρες και εξουθενώνονται και δεν μένει χρόνος για το παιδί και για τα δικά του προβλήματα, όταν και οι ίδιοι δεν έχουν πάρει εκείνα τα εφόδια για να τα μεταλαμπαδεύσουν στο παιδί τους και γίνανε γονείς χωρίς σκέψη,έχουμε αυτά τα αποτελέσματα! Είτε είναι οι γονείς του αδικοχαμένου παιδιού , είτε είναι οι γονείς των υποτιθέμενων θυτών. Πικρή ιστορία που δεν θα έχει τελειωμό πιστεύω! Άλλη μια πληγή στην ήδη πληγωμένη κοινωνία μας!

Σχόλιο από τον/την Χρήστος Μαρούλης στις 12 Ιούλιος 2018 στις 18:43

Μπράβο Γιάννη γι' αυτή την ανάρτηση...  Είναι πολύ μεγάλο αυτό το θέμα...  Πρέπει ν' αλλάξουν πάρα πολλά για να μην ξαναθρηνήσουμε τέτοια νιάτα...

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 11 Ιούλιος 2018 στις 19:19

Ευχαριστώ για την επίσκεψη και τη συμμετοχή στον προβληματισμό. Το Σύνδρομο παίρνει τρομακτικές διαστάσεις -πιστέψτε με, το ζω καθημερινά- τόσο σε σκληρότητα των θυτών όσο και σε υπερευαισθησία των εν δυνάμει θυμάτων...

Σχόλιο από τον/την katerina xatziavramoglou στις 11 Ιούλιος 2018 στις 17:01

Ανάρτηση γεμάτη συνειρμούς , λήψη που σε βοήθησε να αναπτύξεις πολύ καλά τις σκέψεις και προβληματισμούς σου, Γιάννη!!!

Κρίμα για το ευαίσθητο παιδί που έφυγε πρόωρα, εύχομαι να λάβουν την τιμωρία που τους αξίζει οι υπεύθυνοι!!!

Σχόλιο από τον/την ΓΙΏΡΓΟΣ ΑΓΓΈΛΗΣ στις 11 Ιούλιος 2018 στις 16:18

Δυστυχώς πάντα "Κάποιος" (με ανάλογο τρόπο), θα λείπει και...
δυστυχώς, πάντα θα ευχόμαστε όλοι να είναι ο... Τελευταίος...
Θα έρθει άραγε καιρός, που να μη χρειάζεται να συμβαίνει τίποτα απ'τα παραπάνω;...
Να προσθέσω άλλη μια ευχή;... Ο κόσμος μας, έγινε και γίνεται ακόμα πιο σκληρός!  Δυστυχώς!
Συμβολική  η... απουσία στη φωτογραφία Γιάννη!  

Σχόλιο από τον/την DG (Δημήτρης) στις 11 Ιούλιος 2018 στις 15:18

Τι κρίμα για το νέο αυτό παιδί.. ελπίζω τουλάχιστον να παραδειγματιστούν αυτοί που πρέπει και να σταματήσουν αυτά τα γεγονότα που οδηγούν σε τέτοιες καταστάσεις..

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 11 Ιούλιος 2018 στις 12:59

Ένα δύσκολο θέμα, που δεν επιτρέπει "θερμές ευχαριστίες" για τα όποια επαινετικά σχόλια... Να είστε καλά, φίλη και φίλοι!

Σχόλιο από τον/την Nikos Tzan στις 11 Ιούλιος 2018 στις 11:53

Πολύ όμορφη η ανάρτηση σου Γιάννη!
:)

Σχόλιο από τον/την ΒΑΣΙΛΗΣ . Λ στις 11 Ιούλιος 2018 στις 9:18

Τρυφερή και συνειρμική ανάρτηση Γιάννη !!!

Συμφωνώ απόλυτα με τις σκέψεις - απόψεις φίλε

Σχόλιο από τον/την Croli στις 11 Ιούλιος 2018 στις 3:12

Great post on that sad issue: excellent representation of the gap that each missing person leaves behind and that never can really be closed! Like the soft blur in the foreground and the focus at the sky with the opening in the cloud cover… gives a hopeful aspect! Θαυμάσια δουλειά φίλε μου!!!

• ‹ Προηγούμενο
• 1
• 2
• Επόμενο ›
• Σελίδα