Οι γενιές του «’ντάξ’...»

`
Η συνέχιση από αύριο των διαπραγματεύσεων στο Κραν Μοντανά της Ελβετίας για το Κυπριακό δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Μου δίνει όμως την αφορμή να παραθέσω ένα απόσπασμα από δοκίμιό μου, δημοσιευμένο στο περιοδικό ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ, που μόλις κυκλοφόρησε:

ΟΙ ΓΕΝΙΕΣ ΤΟΥ «’ΝΤΑΞ’…»

[…] Ἡ νοοτροπία πού ἐξαπλώνεται στόν Δυτικό ἤ δυτικοπρεπῆ κόσμο θυμίζει τήν ἀδημονία τῆς ρωμαϊκῆς κοινωνίας νά ἔρθουν οἱ βάρβαροι καί νά νομοθετήσουν. Ὄχι, βέβαια, ἐλλείψει νόμων, ἀλλά ἀκριβῶς γιά τό ἀντίθετο• ἀπό ὑπερεπάρκεια νόμων, θεσμῶν, μηχανισμῶν, καί ἀπό ἕνα πλέγμα κανόνων «πολιτικῆς ὀρθότητας», πού ἔχει πλέον ἀποδιοργανώσει πλήρως μέ ἄπειρες ἀντιφάσεις τίς, ὅλο καί πιό πολυπολιτισμικές κοινωνίες μας: Τήν ὥρα πού κατακλύζουν τή Δύση ὀρδές μουσουλμάνων μέ τά ἄκαμπτα ἔθιμα καί κανόνες τους, ἐμεῖς ἀδυνατοῦμε ὄχι νά διαχειριζόμαστε, ἀλλά ἔστω νά ἐνημερωνόμαστε γιά τίς ἀλλεπάλληλες ἀνατροπές στά ἤθη καί στό νομοθετούμενο μέ ταχεῖς ρυθμούς modus vivendi, πού ἐπιβάλλουν πολλοί καί διάφοροι, ἐν ὀνόματι τῆς «διαφορετικότητας», τῆς «ἰδιωτικότητας» καί ἐσχάτως τοῦ «σεξουαλικοῦ διαφωτισμοῦ» ἀπό τή νηπιακή ἡλικία, στό πλαίσιο σύμβασης πού ὑπογράφουν ἡ μία μετά τήν ἄλλη οἱ εὐρωπαϊκές χῶρες, ἐνῶ ἀδυνατοῦμε νά συλλάβουμε πῶς οἱ χῶρες πού θεωροῦνται οἱ ἰδανικότερες γιά νά ζεῖ κανείς, ὅπως οἱ σκανδιναβικές, ἀποτελοῦν καί «παραδείσους» γιά παιδόφιλους καί λοιπές τέτοιες κατηγορίες.

Ἡ ὅλη αὐτή σύγχυση καθώς καί τά σοβαρά κοινωνικοοικονομικά προβλήματα, μέ κορυφαῖο τήν ἀνεργία, φέρνει μοιραῖα σέ ἄλλους μελαγχολία καί κατάθλιψη καί στούς περισσότερους μιά νοοτροπία ἀπάθειας (αὐτό πού λέμε «large τύποι») ὁδηγώντας τους εἴτε στήν ἀπολιτικοποίηση εἴτε στά πολιτικά ἄκρα, τῆς ἀσυδοσίας ἀπό τή μιά, τῆς ξενοφοβίας καί τοῦ ρατσισμοῦ ἀπό τήν ἄλλη. Γιά τήν ἑλληνική πραγματικότητα –τήν ἑλλαδίτικη ἴσως περισσότερο– ἡ στάση αὐτή συμπυκνώνεται σ’ ἐκεῖνο τό ἀφοπλιστικό «’ντάξ’» (διπλή σύντμηση τοῦ «ἐντάξει»), τό ὁποῖο σταδιοδρομεῖ γιά δεύτερη ἤδη γενιά, ἄν ἀναλογιστοῦμε πόσα χρέη πέραν τῶν δημοσιονομικῶν συσσώρευσαν τά ἴδια τά νοικοκυριά τίς τελευταῖες δεκαετίες μέ τούς ἀνεγκέφαλους προϋπολογισμούς τους καί τίς σπατάλες τους, ἐνῶ ἀκόμη πιό προβλέψιμα οἱ τωρινοί ἔφηβοι καί οἱ νέοι πελαγοδρομοῦν ἰδεολογικά καί ἰσοπεδώνουν, στερημένοι πλέον ἀπό κίνητρα καί προοπτικές… Ἀπό τά πρῶτα θύματα αὐτῆς τῆς στάσης ἡ ἐθνική μας γλώσσα, ὅπου τό «’ντάξ’» ἁπλοποιεῖ, στρεβλώνει, καταργεῖ, ἀγνοεῖ, μέ ὅλες τίς πολύπλευρες συνέπειες. Ἀνάλογη εἶναι καί ἡ ὑποχώρηση τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης. Καί γιά τά δύο μεριμνᾶ ἡ Πολιτεία νά ὑποβαθμιστοῦν ἀρκούντως. Δέν μπορεῖ, μάλιστα, νά εἶναι συμπτωματική ἡ ραγδαία ἐξάπλωση στήν Ἑλλάδα, ἀλλά σταδιακά καί στήν Κύπρο, τῶν κέντρων γιόγκα καί διαλογισμοῦ ἤ ἄλλων παρεμφερῶν σωματικῶν καί πνευματικῶν δραστηριοτήτων, πού κατακλύζουν τίς δυτικές χῶρες.

Μέσα σέ ἕναν τέτοιο ὀρυμαγδό καί μηδενισμό, ἄραγε περιμένουμε νά θυμοῦνται πολλοί κάποιον Τάσο Ἰσαάκ καί κάποιον Σολωμό Σολωμοῦ (20 χρόνια ἀπό τήν αὐτοθυσία τους), ἤ κάποιον πιλότο Κώστα Ἠλιάκη, πού ἔπεσε πρίν ἀπό 10 χρόνια στό Αἰγαῖο; Καί φανταζόμαστε ὅτι ἀγωνιοῦν πολλοί σέ Ἑλλάδα καί Κύπρο ἄν θά συμφωνηθεῖ τελικά «διζωνική δικοινοτική» λύση καί ἄν ἀρθοῦν οἱ διεθνεῖς ἐγγυήσεις ἀπό κράτος-μέλος τῆς Ε.Ε.; Ὅσο γιά τό ὄνομα ἐκείνης τῆς FYROM… «’ντάξ’»!