Χρόνια πολλά απο την "Κυρά" και Πολιούχο της Λευκάδας.

Η Φανερωμένη.Αριστοτέλης Βαλαωρίτης (1824-1879)


«Κυρά Φανερωμένη μου, παρηγοριά του κόσμου,
βόηθα με την πανόρφανη! Τ’ άγιο σου χέρι δώσ’ μου
για να ανεβώ στο βράχο σου! Δεν ήλθες ψες το βράδυ
ωσάν αχτίδ’ ανέλπιστη στο μαύρο μου τον Άδη
5
κι εσφόγγισες το δάκρυ μου και μου ’πες συ, Κυρά μου,
να πάρω το παιδάκι μου στην έρημη αγκαλιά μου
και να το φέρω να το ιδείς;… Παρθένε, βοήθησέ με…
Τα γόνατά μου εδείλιασαν… κατέβα, πρόφθασέ με…
Μὄφαγ’ η θάλασσα η σκληρή το Λάμπρο μου στα ξένα…
10
Η δυστυχιά μ’ εμάρανε! Μην αρνηθείς κι εμένα…
Δυνάμωσέ με τη φτωχή… Γιά ιδές με! Θερμασμένη,
τρεις μέρες θεονήστικη, νεκρή, ξεψυχισμένη,
νιώθω τη ρώγα μου στεγνή στα χείλη του, Κυρά μου.
Εστρέφεψε το γάλα μου… Επάγωσ’ η καρδιά μου…
15
Σύντρεξε, μάνα τ’ ουρανού, σύντρεξε το παιδί μου…
Παρθένε μου, εχιονίστηκε… Θα να σβησθεί μαζί μου…»


Ολόκληρο το ποίημα του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη σε αυτο το link http://www.greek-language.gr/digitalResources/literature/tools/concordance/browse.html?cnd_id=1&text_id=301