Μεθυσμένη Βάρκα

Αγέρας στα παράθυρα της πόλης τριγυρνάει
το κρύο έπεσε χοντρό σε λάμπες περπατάει
κάτι φαίνεται μακριά στου δρόμου την αρχή
που τρεμοσβήνει σαν πυγολαμπίδα στη βροχή

Μάνα τις βαλίτσες μου πού έκρυβες καιρό
κατέβασέ τες δωσ’ τες μου δεν μένω πια εδώ
μη με ρωτάς πού πάω δε θα ξέρω να σου πω
με γράμματα και κάρτες θα μαθαίνεις ότι ζω

Σε μια βδομάδα θα'μαι πια σε τόπους μακρινούς
μέσα στους κήπους του Βαν Γκογκ που χρώματα πενθούν
μπορεί στην πόλη της Οξφόρδης που μυρίζει χθες
με δυο βαρέλια μπίρα στου Μονάχου τις γιορτές

Μια πόλκα με τους Ρώσους στης Μονμάρτης τα στενά
από γέφυρες να βλέπω της ζωής τα μυστικά
πάνω σε ντόκους οι τσιγγάνοι ξυπνάνε τα βιολιά
κι ανοίγουν νυσταγμένα τα βλέφαρα του μπαρ

Ξεχαστήκαμε στην τρελή βραδιά
και η βάρκα μας σκίζει τα νερά
μα το μόνο που θέλω και ζητώ να δω
τα χαμόγελα του ήλιου λίγο πριν απ' τις οχτώ
τα χαμόγελα του ήλιου και της χώρας μου το φως

Το μέλι στάζει απ’ τα μάτια της πάνω στο μπαρ
πανέμορφη τη βλέπω κι ας μην έχω ξαστεριά
ακόμα ένα ποτήρι και θ’ αρχίσει να γελά
και θα βαρυγκομάει κάποιου άντρα τη χαρά

Και όπως θα παραμιλάει μπορεί και να με δει
στη βάρκα μας επάνω να ζητάω επιστροφή
θα έρθει λίγο πιο κοντά μου και εγώ σ’ αυτή
και έτσι αγκαλιασμένοι θα βουλιάξουμε μαζί

Ξεχαστήκαμε στην τρελή βραδιά
και η βάρκα μας σκίζει τα νερά
μα το μόνο που θέλω και ζητώ να δω
τα χαμόγελα του ήλιου λίγο πριν απ' τις οχτώ
τα χαμόγελα του ήλιου και της χώρας μου το φως!

Στίχοι: Μάνος Ξυδούς
Μουσική: J. Fearnley