...κι ας σπάσω

~
«Τριών λογιών είναι οι ψυχές, τριών λογιών οι προσευχές: α. Δοξάρι είμαι στα χέρια σου Κύριε, τέντωσέ με να μη σαπίσω β. Μη με παρατεντώσεις, θα σπάσω γ. Παρατέντωσέ με, κι ας σπάσω. Διάλεξε. […] Κάθε άνθρωπος άξιος να λέγεται γιος του ανθρώπου σηκώνει το σταυρό του κι ανεβαίνει το Γολγοθά του. Πολλοί, οι πιο πολλοί, φτάνουν στο πρώτο, στο δεύτερο σκαλοπάτι, λαχανιάζουν, σωριάζονται στη μέση της πορείας και δε φτάνουν στην κορφή του Γολγοθά –θέλω να πω στην κορφή του χρέους τους– να σταυρωθούν, ν’ αναστηθούν, και να σώσουν την ψυχή τους.
Λιποψυχούν, φοβούνται να σταυρωθούν, και δεν ξέρουν πως η σταύρωση είναι ο μόνος δρόμος της ανάστασης. Άλλον δεν έχει….».
ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ, Αναφορά στον Γκρέκο

Μοντέλο: Νίκος Χρηστίδης
_______________________

Και εδώ ό,τι πιο κατανυκτικό: «Κύριε των Δυνάμεων» με τους ιεροψάλτες Κώστα και Γιώργο Μπιλάλη, από συναυλία Σπανουδάκη στο Μέγαρο (2013), όπου συμμετείχα στη χορωδία: